Του Τάκη Γιαννόπουλου
Σκηνές από το μέλλον:
Δευτέρα, 31 Οκτώβρη, πρωί, ώρα 08.45 στην Αλεξάνδρας στο ύψος του Εφετείου. Κατεβαίνει συγκροτημένα και με συνθήματα η πορεία περίπου 500-600 μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Την ίδια ώρα 50-60 Χρυσαυγίτες στα κάγκελα μέσα από το προαύλιο του Εφετείου ουρλιάζουν: «Αίμα – τιμή – Χρυσή Αυγή».
Μπροστά στον Άρειο Πάγο είναι η συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΚΕΕΡΦΑ και άλλων συλλογικοτήτων με 40-50 άτομα.
Παραδίπλα στα Προσφυγικά της οδού Δέγλερη 10-15 αναρχικοί «παίζουν» έναν ακατανόητο πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ.
Ασυναίσθητα ξεπηδούν κάποιες σκέψεις.
Στη συγκεκριμένη περίσταση και χωρίς την προστατευτική αγκάλη της αστυνομίας αρκούσαν 5-10 λεπτά για ομαδικό ανασκολοπισμό των Χρυσαυγιτών τραμπούκων που τη συγκεκριμένη μέρα δεν είχαν κάνει απλώς κινητοποίηση αλλά είχαν κατεβάσει ό,τι «καλύτερο» διαθέτει ο ξυρισμένος τους σβέρκος.
Το ΚΚΕ «θυμήθηκε» να κάνει μαζική κινητοποίηση 1,5 χρόνο μετά την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής και μόνο όταν έφτασε η ώρα να δικαστούν τα δικά του μέλη.
Επέλεξε να μην μπει μαζικά στην αίθουσα παρά μόνο με μια αντιπροσωπεία 10-15 βουλευτών και στελεχών αδιαφορώντας για την προκλητική στάση των Χρυσαυγιτών τόσο στον Σ. Πουλικόγιαννη που κατέθετε όσο και στους δικηγόρους του ΠΑΜΕ.
Η Χρυσή Αυγή είναι στριμωγμένη
Και όμως η κατάθεση του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής Σ. Πουλικόγιαννη όπως και συνολικά η δίκη για την επίθεση της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα μπορεί και πρέπει να σηματοδοτήσει την αντεπίθεση του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς τόσο στο νομικό όσο και στο πολιτικό πεδίο.
Η Χρυσή Αυγή είναι ήδη στριμωγμένη από τις υποθέσεις Φύσσα και Αιγύπτιων αλιεργατών. Δεν έχει κερδηθεί όμως ακόμα το στοίχημα της κοινής γνώμης η οποία δεν έχει πλήρως κατανοήσει τον πραγματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής.
Τώρα με την υπόθεση του Περάματος προσφέρεται μια δεύτερη ευκαιρία. Μπορούμε να αποδείξουμε τη σχέση της Χρυσής Αυγής με τα κυκλώματα των εφοπλιστών και τον ρόλο της σαν πραιτοριανών των αφεντικών.
Η κατάθεση του Σ. Πουλικόγιαννη
Λέει ενδεικτικά στην κατάθεσή του ο Σ. Πουλικόγιαννης:
«Λειτούργησαν κατ’ εντολή μεγαλοεργολάβων μέσα από τη Ζώνη. Πάρα πολλά χρόνια, οι μεγαλοεργολάβοι, οι εργοδότες δηλαδή, προσπαθούν να λειτουργήσουν τη Ζώνη μονοπωλιακά, να βγάλουν τους συνδικαλιστές από τη μέση, το έχουν πει επανειλημμένως… Θέλουν σωματείο που να το κάνουν ό,τι θέλουν. Μιλάμε για τεράστια ποσά που παίζονται εκεί, μια μέση δουλειά είναι της τάξεως του εκατομμυρίου.
Οι άνθρωποι αυτοί είχαν την άμεση επαφή με τη Χρυσή Αυγή. Ήταν ο Αθανάσιος Πυρινής, ο Αντώνης Αθανασόπουλος, ο Παναγιώτης Δελλής, ο Δημήτρης Μεταξάς, ο Βαγγέλης Βουδούρης.
Ξεκίνησαν το 2008 βιομηχανία μηνύσεων, το 2012 μπήκε στο παιχνίδι η Χρυσή Αυγή. Με παίρνει κάποιος τηλέφωνο, ήμουν παρών σε μια συνάντηση, μου λέει, πέταξε τα κινητά σου, κινδυνεύεις, κι’ έλα να σου πω. Με όρκισε να μην πω το όνομα του, δεν θα το πω ούτε τώρα. Σε ένα μαγαζί στη Συγγρού βρέθηκαν οι πέντε αυτοί που σας είπα, με Μιχαλολιάκο, Κασιδιάρη, Λαγό, και συμφώνησαν την –με κάθε τρόπο– εξαφάνισή μας. Μάλιστα, μου είπαν ότι έπεσαν στο τραπέζι, 300.000-400.000 ευρώ. Ενημέρωσα αμέσως τους δικούς μου…»
Αυτά τα σημεία είναι κόλαφος για τη Χρυσή Αυγή που κτίζει την επιρροή της στα λαϊκά στρώματα και τις εργατογειτονιές φορώντας την προβιά της δήθεν αντισυστημικής και αντιμνημονιακής οργάνωσης.
Πώς επιτέθηκαν στο Πέραμα
Ο τρόπος επίσης της επίθεσης στο Πέραμα λέει πολλά για ένα κόμμα που επιμένει να παριστάνει τον νόμιμο πολιτικό φορέα:
«Ήταν ομάδες των 25 ατόμων, έκαστη, τάγματα εφόδου (σ.σ.: στο σημείο αυτό ακούγονται καγχασμοί και η πρόεδρος παρεμβαίνει απειλώντας με αποβολή των πάντων). Όταν βγήκαν από το στενάκι, άρχισαν να φωνάζουν, ένας-δυο ρωτούσαν “που είναι ο Πουλικόγιαννης;” (…). Βρεθήκαμε εγκλωβισμένοι…
»Με έντονο ύφος, στόμφο, μας είπαν ότι εμείς κάνουμε κουμάντο εδώ, στο Πέραμα, εμείς ως Χρυσή Αυγή. Μου το είπαν, είμαστε επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, εσείς τελειώσατε. Έβριζαν, “γαμώ το Χριστό σου”, “το μ—ί της μάνας σας, και τέτοια. Φορούσαν μαύρα ρούχα. (…) Κάποιοι από τους υπόλοιπους φορούσαν κράνη, σχεδόν όλοι κάτι κράταγαν, άλλοι στειλιάρια, πτυσσόμενα γκλομπ, πυροσβεστικό τσεκούρι, ρόπαλα, με προσαρμοσμένες μεταλλικές απολήξεις, σαν καρφιά, λάμες… Πολλοί ήταν ανήλικοι, νέα παιδιά, 16χρονα, σχολιαρόπαιδα, αυτά κρατούσαν πέτρες.
»Το πιο ανατριχιαστικό χτύπημα ήταν αυτό σε χέρι κάποιου, η νοσοκόμα αργότερα διαπερνούσε με όλο της το δάχτυλο το τραύμα. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ο άνθρωπος αυτός δεν είχε σηκώσει το χέρι του να προστατευτεί, και έτρωγε το καρφί στο μάτι…
« ..Κάτσε να τελειώσει και τα λέμε..»
«…με έχουν απειλήσει και μετά το επεισόδιο… μου έχουν πει δυο τρεις φορές, ”κάτσε να τελειώσει η δίκη και θα τα πούμε”.
»Σήμερα ακόμη είδα τον Κυριτσόπουλο (σ.σ: πρόεδρο του Χρυσαυγίτικου σωματείου Αγ. Νικόλαος στη Ζώνη, παρών στο δικαστήριο σήμερα) και μου είπε ”κάτσε να τελειώσουμε και τα λέμε”…»
(Σ. Πουλικόγιαννης)
Η στάση της αστυνομίας
Όσο για τη σχέση αστυνομίας και Ναζί;
Και στο Πέραμα η αστυνομία δεν είδε, δεν άκουσε, δεν πρόλαβε.
«…Έφθασαν επτά – οκτώ περιπολικά. Στο σκηνικό της επίθεσης παρέμειναν “ακίνητες” δυο μηχανές της ΔΙΑΣ, που βρίσκονταν στα 100 μέτρα από την επίθεση. Ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Περάματος ούρλιαζε : “δεν σας θέλω εδώ τώρα, θέλω προσαγωγές, πιάστε έστω έναν” … Τον κοιτούσαν με αδιαφορία οι αστυνομικοί. Μας έβλεπε όλους κάτω, περιμέναμε ασθενοφόρα. Δεν έγινε ούτε μια προσαγωγή, δεν έγινε τίποτα…»
Το κλίμα στην αίθουσα
Έχει σημασία ακόμα να καταλάβουμε και το κλίμα της συγκεκριμένης φάσης της δίκης. Τη δεύτερη μέρα της κατάθεσης Πουλικόγιαννη η Χρυσαυγίτικη ομάδα των Δεβελέκου και σία επιτέθηκε υπό τα όμματα της αστυνομίας σε αντιφασίστες μέσα στο προαύλιο των δικαστηρίων. Λίγο αργότερα με απόφαση της έδρας η δίκη διακόπηκε.
Σύμφωνα με την περιγραφή του www.in.gr:
«Αφορμή στάθηκε η ερώτηση που του υπέβαλε ο δικηγόρος του ΠΑΜΕ ”εάν το παράγγελμα για να ξεκινήσει η επίθεση σε βάρος τους στο Πέραμα ήταν αντίστοιχο με αυτό που είδαμε πριν από λίγο μέσα στη δικαστική αίθουσα” (σ.σ. εννούσε την αντίδραση του κοινού από την πλευρά της ΧΑ που κινήθηκε στην είσοδο όταν άκουσε φασαρία). Ακολούθησαν οξείες αντιδράσεις και φωνές από την υπεράσπιση, με αποτέλεσμα η έδρα να αποχωρήσει από την αίθουσα και να ακολουθήσει πανδαιμόνιο…»
Είναι προφανές ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους Χρυσαυγίτες την ονείρωξη του «κάτσε να τελειώσει και τα λέμε».
Το τι θα έχουμε ακριβώς να πούμε τότε θα κριθεί τώρα μέσα και έξω από τα δικαστήρια. Όπως κρίνεται καθημερινά στα όσα γίνονται με αφορμή το προσφυγικό στα νησιά του Αιγαίου, στα Ωραιόκαστρα, τις Φιλιπιάδες, στην Κρήτη κα.
Σχετικά άρθρα:
- Δίκη Χρυσής Αυγής: 265 μέρες – 42 δικάσιμοι
- Δίκη Χ. Αυγής: οι νεοναζί κάνουν καθυστερήσεις – η Αριστερά τι κάνει;
- Δίκη Χ.Α.: ιστορική ευκαιρία στην πάλη ενάντια στο φασισμό
