Της Μαριανής Παπανικολάου, Πάτρα
Χρονικό των γεγονότων
* Στις 20 Γενάρη μοιράστηκε στους Αφγανούς που μένουν στον καταυλισμό ανυπόγραφο κείμενο με την εντολή «της άμεσης αναχώρησης από την πόλη, σε άλλες περιοχές της χώρας μας». Στις 21/1 κατατέθηκε στην Πολεοδομία αίτηση κατεδάφισης του καταυλισμού και την αμέσως επόμενη ημέρα μπουλντόζες γκρέμισαν τον «μικρό καταυλισμό».
* Η επιχείρηση διευθύνεται από τα κεντρικά της Αστυνομίας, ενώ έχουν έρθει ως ενίσχυση 60 Αστυνομικοί και 30 Λιμενικοί.
* Πριν το τελεσίγραφο γίνονταν ήδη συλλήψεις-απαγωγές όσων κυκλοφορούσαν εκτός καταυλισμού. Περίπου 100 άτομα την ημέρα συλλαμβάνονταν με αυτόν τον τρόπο.
* Στις 23/1 έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας από μέλη της Κίνησης υπεράσπισης δικαιωμάτων μεταναστών και προσφύγων, μέλη αντιεξουσιαστικών ομάδων, του Δικτύου και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στα εγκαίνια μιας έκθεσης στην οποία παραβρέθηκε ο Σιούφας.
* Στις 29/1 πραγματοποιήθηκε μεγάλη πορεία (2-3.000 άτομα) στους δρόμους της Πάτρας, ανάμεσα τους 1.000 Αφγανοί.
* Το τελεσίγραφο εκκένωσης του καταυλισμού δεν εφαρμόστηκε τελικά. Το κλίμα ανάμεσα στους κατοίκους της περιοχής και τους απλούς Πατρινούς, αντιστρέφεται. Η ψυχολογία των ίδιων των Αφγανών, αλλά και όσων στέκονται στο πλευρό τους, είναι μια ψυχολογία νίκης.
* Το κίνημα που υποστηρίζει τους Αφγανούς αποτελείται από το ΚΚΕ που δρα αυτόνομα τόσο σε νομαρχιακό και δημοτικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, τις ομάδες των αντιεξουσιαστών και διαφόρων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων και την Κίνηση υπεράσπισης των δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών και διάφοροι άλλοι.
* Αυτή τη στιγμή υπάρχουν ομάδες περιφρούρησης στον καταυλισμό ημέρα και νύχτα καθώς και ομάδες συνοδείας των προσφύγων και έξω από τον καταυλισμό. Διοργανώνονται γλέντια αλληλεγγύης τα Σάββατα και συζητιέται το ξεκίνημα σχολείου εκμάθησης ελληνικών μέσα στον χώρο του καταυλισμού. Διάφοροι σύλλογοι, φορείς, σωματεία, προσφέρουν τρόφιμα, ρούχα, στους ανθρώπους που ζουν εκεί.
* Στο Νομαρχιακό Συμβούλιο τέθηκε το ζήτημα της χορήγησης ασύλου και της κατασκευής σταθμού φιλοξενίας. Φυσικά απορρίφθηκαν όλες οι προτάσεις.
Πώς νιώθουν οι πρόσφυγες;
Με την πορεία το ηθικό τους αναπτερώθηκε. Το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχουν καθημερινά ντόπιοι στον καταυλισμό και δε νιώθουν μόνοι, ούτε ζουν απομονωμένοι όπως πρώτα. Υπάρχουν πολλοί που θέλουν να κάνουν αίτηση ασύλου και να μείνουν εδώ.
Έγινε προσπάθεια από τον Ερυθρό Σταυρό να καταγραφούν οι ανήλικοι αλλά διακόπηκε βίαια λόγω επεισοδίων μεταξύ δουλεμπόρων και ανηλίκων. Οι δουλέμποροι κατηγορούσαν τους εκπροσώπους του Ερυθρού Σταυρού ότι είναι χαφιέδες της Αστυνομίας! Τελικά καταγράφηκαν 136 ανήλικοι και μετά από πιέσεις ανέλαβε προσωρινός επίτροπος ο Εισαγγελέας.
Συλλήψεις εξακολουθούν να γίνονται σε όσους βγαίνουν ασυνόδευτοι από τον καταυλισμό αλλά και σε εφόδους σε γειτονικά κτίρια που μένουν κάποιοι. Είναι φανερό ότι το σχέδιο της Αστυνομίας είναι μια «βελούδινη σκούπα», δηλαδή να συλλαμβάνονται αθόρυβα κάθε μέρα κάμποσοι μέχρι να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός τους ή να καταλάβουν ότι δε μπορούν να μείνουν εδώ.
Το κίνημα στήριξης κάνει εκστρατείες ενημέρωσης στους κατοίκους της περιοχής του καταυλισμού αλλά και της υπόλοιπης πόλης, ετοιμάζει σχέδιο δημιουργίας κέντρου φιλοξενίας που θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς να κολλάει σε νόμους (κάθε πληροφορία δεκτή), πιέζει να ληφθεί μέριμνα για τους ανήλικους (που είναι γύρω στα 350 άτομα), υπερασπίζεται τον καταυλισμό ως έχει (παρά την αθλιότητά του) μέχρι να δοθεί κάποια λύση και πραγματοποιεί εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Και σίγουρα δεν εφησυχάζουμε…
