Της Χριστίνας Κυπρίδου, ωρομίσθιας θεατρολόγου
Η πιθανότητα ένταξης του μαθήματος της θεατρικής αγωγής στον βασικό κορμό μαθημάτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα όνειρο μακρινό για εκείνους που πιστεύουν ότι η τέχνη και συγκεκριμένα το θέατρο θα έπρεπε ήδη να υπάρχει στην εκπαίδευση από τα πρώτα κιόλας χρόνια της.
Προς το παρόν η θεατρική αγωγή προσφέρεται σαν ένα από τα μαθήματα που πλαισιώνουν το πρόγραμμα σπουδών των ολοήμερων δημοτικών σχολείων, θεσμός που τείνει να εκλείψει.
Και εδώ η ωρομισθία βασιλεύει!!!
Οι απόφοιτοι θεατρολογικών σχολών είναι αναγκασμένοι κυριολεκτικά να τρέχουν από σχολείο σε σχολείο για να συμπληρώσουν ένα σύνολο ωρών που θα τους εξασφαλίσει την πολυπόθητη προϋπηρεσία, που όμως προϋποθέτει και μια υπηρεσία, δηλαδή ένα επόμενο σταθερό εργασιακό καθεστώς στο οποίο οι εργαζόμενοι θα ενταχθούν. Η έλλειψη όμως αυτής της συνέχειας κρατάει όλο αυτό το εκπαιδευτικό εγχείρημα στον αέρα!!
Η αμοιβή των διδασκομένων ωρών είναι πενιχρή. Η καθυστέρηση στην καταβολή των χρημάτων, ο διασκορπισμός των εργαζομένων σε παραπάνω από 1 σχολεία και περιοχές, που ορίζονται άσχετα από τον τόπο κατοικίας τους, καθιστά την εργασία έναν άλλο άθλο μετακίνησης και κατασπατάλησης πολύτιμου χρόνου και ενέργειας. Άμεσες συνέπειες είναι η δυσκολία τόσο στην ανάπτυξη της σχέσης εκπαιδευτικών και μαθητών όσο και η ανάπτυξη των συναδελφικών σχέσεων μέσα στο σχολικό περιβάλλον, κάτι που θα οδηγούσε στη δημιουργία συλλογικών διεκδικήσεων.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Θεατρολόγων σε γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 3 Μαρτίου, αποφάσισε να προχωρήσει σε κινητοποίηση στο υπουργείο Παιδείας, που θα οργανωθεί και θα πραγματοποιηθεί στους επόμενους μήνες, με στόχο την άμεση πληρωμή των δεδουλευμένων και την υπενθύμιση των βασικών αιτημάτων μας.
