Του Γιάννη Πιστιόλη
Στις 6/2/16 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κεφάλαιο» μια συνέντευξη του αναπληρωυτή Υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη.[1] Σε αυτή τη συνέντευξη αποκαλύπτεται ότι η κυβέρνηση έχει συμβιβαστεί με το γεγονός ότι εξόρυξη θα γίνει, απλά «διαπραγματεύεται» τους όρους σε νομικό επίπεδο.
Τι άλλο θέλει πιά;
Διαβάζουμε στη συνέντευξη:
«…Αντίθετα, η Eldorado δεν έχει διεξαγάγει την πειραματική μέθοδο μεταλλουργίας (flash melting) στην Ελλάδα, όπως οφείλει βάσει της σύμβασης, θα μπορούσαμε να είχαμε ανακαλέσει τις αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ), για να τις επανεξετάσουμε από μηδενική βάση. Σεβόμενοι, όμως, τους εργαζομένους, δεν προχωρήσαμε σε κάτι τέτοιο…»
Τι μας λέει λοιπόν ο υφυπουργός; Ότι η Eldorado παρανομεί όσον αφορά την μέθοδο μεταλλουργίας που είναι υποχρεωμένη βάση της σύμβασης να υλοποιήσει, η κυβέρνηση το γνωρίζει, αλλά δεν θέλει να ακυρώσει την σύμβαση, ενώ έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει!
Για ακόμα μια φορά φαίνεται η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αγγίξει την «καυτή πατάτα», και ανέχεται τις παρανομίες της εταιρείας σε όλα τα επίπεδα, σε σημείο εξοργιστικό! Να υπενθυμίσουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τσιρώνης λέει ανοιχτά ότι η κυβέρνηση μπορεί, αλλά δεν αναστέλει την σύμβαση με την εταιρεία.[2]
Η κυβέρνηση εδώ και πολλές μέρες έχει στα χέρια της την έρευνα του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, που αναφέρει τις παραβάσεις της εταιρείας στο Υποέργο των Σκουριών[3], αλλά και το πόρισμα των επιθεωρητών Περιβάλλοντος του τομέα Βόρειας Ελλάδας που πιστοποιούν την καταπάτηση πολλών περιβαλλοντικών όρων από την εταιρεία.[4]
Η κυβέρνηση έχει επίσης πάμπολλα στοιχεία για την φοροαποφυγή της Eldorado, έχει την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου που χαρακτήρισε «παράνομη κρατική ενίσχυση» προς την εταιρεία την απαράδεκτα χαμηλή τιμή πώλησης των μεταλλείων, έχει την τοπική κοινωνία στην πλειοψηφία της να απαιτεί και να δίνει καθημερινούς αγώνες ενάντια στην καταστροφή! Τι άλλο θέλει πια για να τελειώνει με αυτή την υπόθεση;
Η υποχωρητικότητα της κυβέρνησης είναι αποτέλεσμα των αδιέξοδων πολιτικών της. Η κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα της εταιρείας, που χρησιμοποιεί τους εργαζομένους σαν μέσο πίεσης για να την υποτάξει εντελώς. Η κυβέρνηση λόγω της συνολικής υποταγής της στο μεγάλο κεφάλαιο (με την υπογραφή του 3ου Μνημονίου) είναι ανίκανη να καταστρώσει ένα σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού της περιοχής ώστε το κλείσιμο της εταιρείας να μην σημάνει τεράστια άνοδο της ανεργίας. Για να κάνει κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν μια διαφορετική πολιτική σύγκρουσης με τους δανειστές και το κεφάλαιο, γιατί θα έπρεπε να βασιστεί σε ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, ενάντια στη λογική του Μνημονίου. Όντας εγκλωβισμένη στο Μνημόνιο, η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στο κλείσιμο της Eldorado γιατί δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της μάχης που χρειάζεται να δοθεί.
Προς ένα «ανέντιμο συμβιβασμό»;
Διαβάζουμε παρακάτω στη συνέντευξη:
«…Το κίνημα κατά των Σκουριών, που συγκροτήθηκε τότε από κατοίκους και επιστήμονες, δεν είχε πολιτική χροιά. Και δεν ήταν κίνημα κατά τη μεταλλουργίας και της Eldorado, που δεν υπήρχε, την περίοδο εκείνη, στην Ελλάδα. Γι αυτό το ίδιο κίνημα δεν έχει διαδηλώσει ποτέ για το κλείσιμο των μεταλλείων της Ολυμπιάδας. Όλο, λοιπόν, αυτό το «παραμύθι» ότι έχουμε κηρύξει πόλεμο κατά της Eldorado Gold μάλλον χρηματιστηριακά συμφέροντα εξυπηρετεί…».
Με άλλα λόγια τι μας λέει εδώ ο υφυπουργός; Ότι η κυβέρνηση και το κίνημα δεν είναι ενάντια συνολικά στην «επένδυση» της Eldorado, αλλά μόνο ενάντια στο σχέδιο για το υποέργο Σκουριών. Μήπως απ’ αυτό πρέπει να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει κάποιοι συμβιβασμό με την εταιρεία για τις Σκουριές, με αντάλλαγμα να παραμείνει το έργο συνολικά;
Ο Τσιρώνης φαίνεται για άλλη μια φορά ότι παίζει το ρόλο του «λαγού» προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη ή ρίχνοντας ιδέες για το που μπορεί να καταλήξει ο «συμβιβασμός» μεταξύ κυβέρνησης και εταιρείας. Το ίδιο είχε κάνει παλιότερα λέγοντας
«αν η εταιρία δεν μπορεί να βγάλει χρυσό ας βγάλει χαλκό».
Ο Τσιρώνης προσπαθεί σκόπιμα να διαστρεβλώσει τα αιτήματα του κινήματος, που έχει ταχθεί ενάντια στο συνολικό σχέδιο της Eldorado με το σύνθημα
«να δώσουμε ένα τέλος σε αυτό το καρναβάλι, να φύγει η εταιρία και να μην έρθει άλλη».
Τώρα μας λέει ότι το κίνημα πάλεψε μόνο για να σταματήσει ένα μέρος της «επένδυσης»; Από που το βρήκε τέτοιο θράσος;
Το κίνημα έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως στόχος του δεν είναι η αναστολή των εργασιών μόνο στις Σκουριές, αλλά το οριστικό σταμάτημα συνολικά του έργου που θα καταστρέψει όλη τη Β.Α. Χαλκιδική και όχι μόνο. Το κίνημα έχει ταχθεί ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλέσει η πιθανή εμπλοκή της εταιρείας (ή άλλων εταιριών) και σε άλλες περιοχές της Β. Ελλάδας, όπως το Κιλκίς, οι Σέρρες, η Θράκη κλπ.
Για πολλοστή φορά, ποιος φοβάται την εταιρεία;
Από τις τελευταίες δηλώσεις φαίνεται για άλλη μια φορά ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εφαρμόσει τις προεκλογικές τις δεσμεύσεις για «ακύρωση των συμβάσεων εξόρυξης χρυσού». Όπως δεν έσκισε τα Μνημόνια, δεν κατάργησε τα δακρυγόνα, δεν έκλεισε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τόσα άλλα.
Πρέπει να «χωνευτεί» αυτή η πληροφορία από το κίνημα και τους κατοίκους που αντιστέκονται στην καταστροφή, μια και για αρκετούς μήνες υπήρχε η προσμονή ότι η κυβέρνηση «δεν μπορεί, κάτι θα κάνει» για το ζήτημα.
Το κίνημα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού πρέπει να προχωρήσει δυναμικά, χωρίς τα βαρίδια της «ανάθεσης», χωρίς αυταπάτες ότι η «νομιμότητα» που επικαλείται η κυβέρνηση μπορεί να βγάλει κάπου. Τώρα είναι η ώρα της μάχης ξανά, που η εταιρία με εκβιασμούς προσπαθεί να πάρει μια «τελική πολιτική έγκριση» οδηγώντας την κυβέρνηση σε πλήρη υποταγή. Τώρα είναι η ώρα του κοινού αγώνα και του κοινού συντονισμού με τα υπόλοιπα κινήματα στην κοινωνία, αυτά που υπάρχουν σήμερα και αυτά που αναπόφευκτα θα έρθουν. Τώρα είναι η ώρα για τη μάχη στο βουνό και στις πόλεις για να μην γίνει όλη η Βόρεια Ελλάδα μια τεράστια εξορυκτική χαβούζα.
