Ιωσήφ Παλάντζας
εργαζόμενος ΑμεΑ, Βόλος
Όλοι μας γνωρίζουμε ή ζούμε από κοντά ανθρώπους με αναπηρία και φυσικά οι περισσότεροι τουλάχιστον συμπαθούμε αυτούς τους ανθρώπους. Αλήθεια όμως, ας προσπαθήσουμε λίγο να «μπούμε» στη σκληρή πραγματικότητα που ζουν.
Το να είσαι άνθρωπος με αναπηρία είναι μια σκληρή πραγματικότητα που πολλοί την αποδέχονται και άλλοι όχι. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι είναι παρά πολύ δύσκολο να ζεις και να επιβιώνεις σε μια σκληρή κοινωνία που η πολιτική που εφαρμόζεται, είναι μια πολιτική αδικίας και επιδομάτων–χαρτζιλίκια, ώστε να λέμε ότι παρέχεται πρόνοια σε αυτούς τους ανθρώπους.
Ένα παιδί δυσλεκτικό
Θα ξεκινήσω από τις μικρές ηλικίες και το τι αγώνα πρέπει να κάνουν οι γονείς για να μπορέσουν να προσφέρουν τα αυτονόητα στο παιδί τους.
Χρόνια τώρα ένα δυσλεκτικό παιδί έβρισκε «τοίχο» σε μια ανέτοιμη κοινωνία και σε δάσκαλους μη ενημερωμένους για τη σωστή διαπαιδαγώγηση αυτών των παιδιών, γονείς που δεν γνωρίζουν ή ο εγωισμός τους δεν τους αφήνει να δείξουν το πρόβλημα ως έχει, με αποτέλεσμα τα περισσότερα παιδιά να μην έχουν αντίληψη, μέλλον και το δικαίωμα έστω στην ελάχιστη γνώση. Σταμπαρισμένα μάλιστα από «ταμπέλες» όπως βλάκας, χαζός, κλπ…
Τελευταία γίνεται μια προσπάθεια, ΜΗ οργανωμένη όμως, ώστε να υπάρχει μια καλύτερη τύχη για αυτά τα παιδιά, αλλά και πάλι ο αγώνας των γονέων είναι πολύ δύσκολος όταν απέναντι τους έχουν να αντιμετωπίσουν γραφειοκρατία, παιδαγωγούς μη ενημερωμένους κλπ.
Το δικαίωμα στη γνώση
Ξεκίνησα με ένα πολύ απλό και εύκολα αντιμετωπίσιμο «πρόβλημα» για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τη δυσκολία και την αντιμετώπιση του πολιτικού συστήματος στο δικαίωμα στη γνώση ανθρώπων με αναπηρία. Από εκεί και πέρα πρέπει να προσπαθήσουμε να φανταστούμε για να καταλάβουμε το πόσο δύσκολο είναι το δικαίωμα στη γνώση, ανθρώπων με αναπηρία.
Όταν θέλεις να λες ότι έχεις ένα κράτος πρόνοιας οφείλεις, αν μη τι άλλο, να έχεις φροντίσει να υπάρχουν οι δομές στο ξεκίνημα της ζωής των ανθρώπων με αναπηρία. Τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει.
Ας πάμε στα υπαρκτά προβλήματα όλων των ηλικιών των ανθρώπων με αναπηρία.
Το δικαίωμα στην εργασία
Δεν θα σταματήσω ποτέ να αγωνίζομαι για το δικαίωμα στην εργασία για όλους, ποσό μάλλον για ανθρώπους με αναπηρία οι όποιοι και μπορούν και θέλουν να εργαστούν.
Έχουμε και πάλι δειλά βήματα καλυτέρευσης στην πρόσβαση εργασίας ανθρώπων με αναπηρία, η όποια μέχρι «χθες» ήταν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, απαγορευμένος χώρος. Ωστόσο υπάρχουν πολλά περιθώρια καλυτέρευσης για μια ισότιμη κοινωνία η όποια θα σέβεται το δικαίωμα και την πρόσβαση στην εργασία και των ανθρώπων με αναπηρία.
Παροχές, επιδόματα και επιβίωση των ανθρώπων με αναπηρία
Τα μέχρι χθες ξεροκόμματα επιδομάτων που παρείχε το κράτος στους ανθρώπους με αναπηρία, ήταν μετά βίας ένα μικρό βοήθημα για όσους έχουν στην οικογένεια τους έναν άνθρωπο με αναπηρία. Και σίγουρα για κάποιον ο όποιος δεν έχει οικογένεια ή δεν θέλει να αποτελεί βάρος αποτελούν ελεημοσύνη και κοροϊδία μια και δεν μπορεί να επιβιώσει άνθρωπος με τέτοια επιδόματα πρόνοιας!!!
Στο σήμερα και σε μια σειρά από μέτρα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας, έρχεται να προσθέσει η σημερινή κυβέρνηση μια άνευ προηγούμενου επίθεση αφανισμού για τους ανθρώπους με αναπηρία.
Άνευ προηγουμένου επίθεση από την κυβέρνηση Τσίπρα
Η κυβέρνηση Τσίπρα, σε συνέχεια της πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά, ανεβάζει το ποσοστό αναπηρίας στο 80% ως προϋπόθεση για τη συνέχιση των επιδομάτων πρόνοιας.
Αυτό από μόνο του αποτελεί μια φυσική εξόντωση για τους ανθρώπους με αναπηρία και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό!!!
Μια σειρά σφαγιαστικών μέτρων για τους ανθρώπους με αναπηρία αποτελεί ήδη γεγονός, που για ειπωθούν σε ένα άρθρο θα πρέπει να ξοδέψεις πολύ χαρτί και μελάνι.. Ωστόσο πολύ επιγραμματικά θα αναφέρω κάποια.
Κόβει τη σύνταξη αναπηρίας λόγο ατυχήματος εκτός εργασίας, αν ο ασφαλισμένος δεν έχει διανύσει τουλάχιστον 7,5 χρόνια εργασίας!!!
Ενώ για να πάρει τη σύνταξη του θανόντος γονέα το τεκνό με αναπηρία, θέτει ως προϋπόθεση η αναπηρία στο τεκνό να έχει προσέλθει πριν το 25ο έτος της ηλικίας του!!!
Αποκλείει δηλαδή σε ανθρώπους που εκδηλώνουν μια οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας μετά το 25ο έτος τους το δικαίωμα να συνεχίζει η σύνταξη του θανόντος γονέα στο ανάπηρο τεκνό!!!
Προτάσεις Ε.Σ.ΑμεΑ
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.ΑμεΑ) με κάποιες προτάσεις της προσπαθεί να ανακόψει την ταφόπλακα των ανθρώπων με αναπηρία (τις προτάσεις θα τις βρείτε στο site της, www.esaea.gr, με τίτλο: Κατάθεση προτάσεων της Ε.Σ.Α.μεΑ. που αφορούν στα άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους στο νομοσχέδιο με τίτλο «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας – Εθνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης»).
Τέλος να τονίσω ότι προσωπικά, ειδικά η πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα στο θέμα των ανθρώπων με αναπηρία, αποτελεί για έμενα πόλεμο και καθιστώ άμεσα εχθρό μου όποιον το ψηφίσει. Τονίζω ιδιαιτέρως ότι μια σωστή πολιτική θα πρέπει να προέρχεται από πολύ μικρές ηλικίες, ώστε οι άνθρωποι με αναπηρίες να είναι έτοιμοι να σταθούν ισότιμα σε μια κοινωνία στην οποία θα μπορούν να συμμετέχουν αυτόνομοι και ανεξάρτητοι…
