Σχόλιο από το «Ξεκίνημα»
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 14 Δεκέμβρη, η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο με τίτλο «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις».
Πρόκειται για το περίφημο «παράλληλο πρόγραμμα» το οποίο αποτελεί το μεγάλο «στοίχημα» της κυβέρνησης, η οποία θέλει εναγωνίως να αποδείξει ότι δεν είναι σαν τους προηγούμενους και ότι μπορεί να εφαρμόσει κάποιες φιλολαϊκές αλλαγές στα πλαίσια της καλύτερης «διαχείρισης» του Μνημονίου.
Το νομοσχέδιο προγραμματιζόταν να ψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής τη Δευτέρα 21 Δεκέμβρη.
Στο νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνονταν μέτρα όπως η ίδρυση «ΚΕΠ φτωχών» (που θα λειτουργούν υπό τους ΟΤΑ για την υποδοχή, εξυπηρέτηση και διασύνδεση των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων με κοινωνικά προγράμματα και υπηρεσίες) η καθολική υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων, ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και νόμιμων μεταναστών, η παροχή δυνατότητας στους Δήμους για απαλλαγή ευάλωτων κοινωνικών ομάδων από δημοτικούς φόρους και τέλη, η χρονική επέκταση των παροχών (ηλεκτρικό ρεύμα, σίτιση και στέγαση) στους δικαιούχους των μέτρων αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, η διευκόλυνση των διαδικασιών για τον διορισμό γιατρών στο ΕΣΥ, ο διορισμός των επιτυχόντων του ΑΣΕΠ του 1997, η εξάμηνη αναστολή πλειστηριασμού για την ΒΙΟΜΕ, η επαναφορά ενισχυτικής διδασκαλίας σε γυμνάσια και λύκεια, η νομοθετική ρύθμιση για την αποτέφρωση των νεκρών κ.α.
Το νομοσχέδιο όμως αυτό προκάλεσε την αντίδραση των «θεσμών» τόσο για το γεγονός ότι δεν ήταν κοστολογημένο όσο για το ότι κατατέθηκε χωρίς τη δική τους έγκριση. Αποτέλεσμα αυτής της «δυσφορίας» ήταν η απόσυρση του νομοσχεδίου και η επαναφορά του με το νέο χρόνο, πάντα σε συνεννόηση με τους δανειστές!
Η «ανησυχία» των «Θεσμών» έγκειται στο ότι αυτά τα μέτρα μπορεί να εκτροχιάσουν τους μνημονιακούς στόχους της κυβέρνησης.
Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι καμία δυνατότητα διαχείρισης του Μνημονίου προς φιλολαϊκή κατεύθυνση δεν υπάρχει. Ακόμα και αυτά τα μέτρα, τα οποία μόνο ως «μπαλώματα» μπορούν να χαρακτηριστούν και που απέχουν έτη φωτός από το να δώσουν μια πραγματική ανακούφιση στα λαϊκά στρώματα, για να εφαρμοστούν πρέπει να συμβαδίζουν με τους στόχους «προσαρμογής» της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή με το Μνημόνιο.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να νομοθετήσει για τίποτα χωρίς να πάρει την έγκριση του «κουαρτέτου» και χωρίς τα μέτρα που προτίθεται να λάβει να βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τα ασφυκτικά μνημονιακά πλαίσια.
Οι όποιες αυταπάτες σε λαϊκά στρώματα περί «παράλληλου προγράμματος» που θα μπορούσε υποτίθεται, στα πλαίσια των Μνημονίων, να σημαίνει φιλολαϊκές πολιτικές πρέπει να τελειώσουν! Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει κατανοητή στην πλήρη της διάσταση!
