Σαν σήμερα πριν από τρία χρόνια ανακοινώθηκε η ιστορική καταδικαστική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, με την οποία χαρακτηρίστηκε εγκληματική οργάνωση και ολόκληρη η ηγετική της ομάδα οδηγήθηκε στη φυλακή για αμέτρητα εγκλήματα εναντίον μεταναστών και προσφύγων, ανθρώπων των κινημάτων, της Αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου, κα. Η απόφαση αυτή ήταν μια τεράστια νίκη του αντιφασιστικού κινήματος, την οποία σήμερα οφείλουμε να υπερασπιστούμε απέναντι στη νέα άνοδο της ακροδεξιάς και στην προσπάθεια της Χρυσής Αυγής και άλλων νεοφασιστικών οργανώσεων να εμφανιστούν ξανά δυναμικά στον δρόμο. Διαβάστε παρακάτω την ανακοίνωση του «Ξ» που κυκλοφόρησε μια μέρα μετά την ιστορική απόφαση της 7ης Οκτώβρη του 2020.
Η 7η Οκτώβρη του 2020 θα μείνει στην ιστορία. Στην Αθήνα είχαμε μια λαοθάλασσα δεκάδων χιλιάδων στην μεγαλύτερη αντιφασιστική συγκέντρωση των τελευταίων δεκαετιών.
Η καταδικαστική απόφαση στην δίκη της Χρυσής Αυγής αποτελεί –πριν και πάνω από όλα– μια ιστορικής σημασίας νίκη για το αντιφασιστικό κίνημα και τον άνθρωπο που συμβολίζει καλύτερα από τον καθένα αυτό το κίνημα από το 2013 και μετά: την Μάγδα Φύσσα.
Το πρώτο σκέλος του συνθήματος «Δεν είναι αθώοι. Οι Ναζί στη φυλακή» είναι ήδη γεγονός. Η Χρυσή Αυγή είναι και με την βούλα του νόμου εγκληματική οργάνωση και όλη η ηγετική της ομάδα ένοχη για την διεύθυνσή της. Αυτό που απομένει είναι να δούμε την υλοποίηση του δεύτερου σκέλους του συνθήματος που λέει «Οι Ναζί στη φυλακή».
Αυτό θα φανεί όταν γίνει επιμερισμός των ποινών και αποφασιστεί αν θα έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα. Τότε θα μπορούμε να κάνουμε μια ολοκληρωμένη αποτίμηση του χτεσινού αποτελέσματος.
Σε μια εποχή κρίσης πολιτικής, οικονομικής και εν μέσω πανδημίας, το αντιφασιστικό κίνημα έγραψε μια νέα μεγάλη σελίδα στην ιστορία του, με αντίκτυπο που ξεπερνά τα σύνορα και σημαδεύει τις πολιτικές εξελίξεις όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Η Χρυσή Αυγή είναι το πρώτο νεοναζιστικό κόμμα που κάτω από την πίεση του κινήματος καταδικάζεται ως εγκληματική οργάνωση.
Ποιος κέρδισε χθες;
Χθες δεν κέρδισε γενικά και αόριστα η Δημοκρατία. Ούτε η –καθόλου ανεξάρτητη– Δικαιοσύνη, όπως αρέσκονται να επαναλαμβάνουν τα ΜΜΕ του κατεστημένου. Άλλωστε ήταν αυτή η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και τα κόμματά της που, με τις αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας που εφάρμοσαν και την ανοχή τους απέναντι στην Ακροδεξιά, επώασαν και γιγάντωσαν την Χρυσή Αυγή και της έδωσαν τον μανδύα του νόμιμου πολιτικού κόμματος με την βούλα του Άρειου Πάγου. Παράλληλα τα ΜΜΕ την προωθούσαν προβάλλοντας όχι μόνο τις θέσεις της αλλά ακόμα και το “lifestyle” των νεαρών ηγετικών της στελεχών.
Μόνο μετά την δολοφονία του Παύλου αναγκάστηκε η τότε κυβέρνηση Σαμαρά να ξεκινήσει διώξεις σε βάρος της. Ωστόσο έκανε ότι ήταν δυνατόν ώστε η δίκη να τραβήξει σε μάκρος και με την βοήθεια, ξανά, των συστημικών ΜΜΕ να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης και η «ικανοποίησή της» για το αποτέλεσμα της δίκης φάνηκε ξεκάθαρα άλλωστε χθες, όταν 15 δευτερόλεπτα(!) μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου, οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν αναίτια και απρόκλητα με 6 αύρες, τόνους νερού και χημικών σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους με στόχο τη διάλυση της συγκέντρωσης. Μόνο από τύχη δεν είχαμε χθες ανθρώπινα θύματα, καθώς η πυκνότητα του κόσμου ήταν τέτοια που ήταν αδύνατο να απομακρυνθεί με ταχύτητα (σε πολλά σημεία χρειαζόταν 10 λεπτά για να διανύσεις απόσταση 5-6 μέτρων). Άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα, κάποιος που ενδεχομένως σκόνταφτε κοκ βρισκόταν σε πραγματικό κίνδυνο. Οι δυνάμεις καταστολής ακολουθούσαν τον κόσμο που προσπαθούσε να ξεφύγει και συνέχιζαν να ρίχνουν χημικά σχεδόν μέχρι το τέρμα της Λ. Αλεξάνδρας.
Τα ψέματα του Χρυσοχοΐδη για 600 άτομα που δήθεν πέταξαν πέτρες στην αστυνομία δεν πείθουν κανένα. Διαψεύδονται άλλωστε από δεκάδες βίντεο. Στην πραγματικότητα ρίχτηκαν 3 μισοάδεια πλαστικά μπουκάλια νερού και αυτό ήταν αρκετό για την προσχεδιασμένη βίαιη επίθεση των ΜΑΤ.
Αυτό που πραγματικά φοβήθηκε και ήθελε να αποτρέψει η κυβέρνηση και η αστυνομία, είναι να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η αντιφασιστική συγκέντρωση. Η επίθεση δεν «συνέπεσε» μόνο με την ανακοίνωση της ετυμηγορίας του δικαστηρίου αλλά και με την έναρξη της στάσης εργασίας της ΑΔΕΔΥ και μιας σειράς πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών, οπότε πολλοί εργαζόμενοι θα είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην συγκέντρωση.
Η χθεσινή απόφαση είναι μια καθαρή νίκη της επίμονης, διαρκούς και μαχητικής δράσης του αντιφασιστικού κινήματος, της οικογένειας και των φίλων του Παύλου αυτόπτων μαρτύρων όπως η Δήμητρα Ζώρζου και της Πολιτικής Αγωγής.
Ήταν αυτή η δράση που έγινε κραυγή και το αρχικό μικρό κύμα που έγινε τσουνάμι που πίεσε ασφυκτικά, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, το πολιτικό και δικαστικό σύστημα, αναγκάζοντας τους να πάρουν την χθεσινή απόφαση.
Η καμπάνια «Δεν είναι αθώοι»
Η καμπάνια «Δεν είναι αθώοι – Οι Ναζί στη φυλακή» και ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά, διαδραμάτισαν έναν καθοριστικό ρόλο στις διεργασίες του κινήματος και στην δυναμική αποτύπωση της λαϊκής ετυμηγορίας για την Χρυσή Αυγή.
Στην πραγματικότητα ο αντίκτυπος της καμπάνιας και η εμβληματική παρουσία της Μάγδας Φύσσα ξεπέρασαν κατά πολύ το άθροισμα των οργανωμένων δυνάμεων των συλλογικοτήτων που την αποτελούν.
Από την Κρήτη ως τον Έβρο, από την Κέρκυρα ως τον Όλυμπο, την Μύκονο (!) τις φυλακές Κορυδαλλού, τους οπαδούς των ομάδων κ.ο.κ., οι δράσεις της καμπάνιας έδωσαν θάρρος και ηθικό σε μια κοινωνία και ένα κίνημα που ακόμα παλεύει να επουλώσει τις πληγές της ήττας του 2015 και της υποταγής και ενσωμάτωσης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στο κατεστημένο.
Υπήρξε ακόμα ένα σημαντικό κύμα διεθνιστικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης που εκφράστηκε με πορείες, συγκεντρώσεις ψηφίσματα σε Βρυξέλλες, Λευκωσία, Παρίσι, Λονδίνο, Φλωρεντία, Νέα Υόρκη με πιο εμβληματική ασφαλώς αυτή έξω από το πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.
Προφανώς δεν είναι μόνο η καμπάνια «Δεν είναι αθώοι – Οι Ναζί στη φυλακή» που αποτελεί το αντιφασιστικό κίνημα. Υπήρξαν πολλές ακόμα συλλογικότητες και φορείς με πολύ σημαντική δράση και συνεισφορά στο κίνημα.
Το πολιτικό συμπέρασμα όμως που έχει ανάγκη συνολικά το αντιφασιστικό κίνημα είναι ότι για να έχει επιτυχία ο αγώνας του χρειάζεται πάνω από όλα να δίνεται οργανωμένα και με μαζικούς όρους, χρειάζεται σχέδιο και ενότητα στη δράση και βέβαια δημοκρατική λειτουργία στο εσωτερικό του, μακριά από έριδες, καπελώματα κοκ.
Ο αγώνας κατά του φασισμού δεν τελείωσε στις 7 Οκτώβρη
Ασφαλώς με την απόφαση του δικαστηρίου δεν τελειώνει ο αγώνας κατά του φασισμού. Τον συνεχίζουμε από πολύ καλύτερη θέση και ηθικό, αλλά δεν έχει τελειώσει.
Η κοινωνική βάση των πρώην 500.000 ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής και της ακροδεξιάς γενικότερα συνεχίζει να υπάρχει και είναι πιθανό να βρει νέες μορφές πολιτικής έκφρασης στις συνθήκες της νέας κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Τα πρόσφατα γεγονότα στην Λέσβο, στα Καμένα Βούρλα ή η δολοφονία ενός Ρομά στην Καλαμάτα γιατί πήγε να κλέψει λεμόνια, σε συνδυασμό με την διεθνή άνοδο της Ακροδεξιάς, είναι εδώ για να μας υπενθυμίζουν ότι ακόμα και να ξεμπερδέψουμε με την Χρυσή Αυγή δεν θα έχουμε ξεμπερδέψει με τον φασισμό και την Ακροδεξιά γενικότερα.
Άλλωστε ο νέος Ποινικός Κώδικας έχει φροντίσει να μην αφαιρούνται τα πολιτικά δικαιώματα ακόμα και από καταδικασθέντες.
Την νέα κατάσταση αποτυπώνουν πολύ καλά τα παρακάτω λόγια:
«Μας ανοίγεται ένας δρόμος καλός αλλά δεν κερδίζεται έτσι ο φασισμός. Χρειάζεται αγώνας. Κερδίσαμε μια μάχη αλλά στο χέρι σας είναι από εδώ και πέρα. Μας άνοιξε τον δρόμο ο Παύλος. Δεν έχει τελειώσει όμως τίποτα ακόμα. Κερδίσαμε ένα κομμάτι και αυτό το χρωστάμε σε όλους σας»
Μάγδα Φύσσα, έξω από το Εφετείο της Αθήνας 7-10-2020
