Του Νίκου Κανελλή
Το Σάββατο 3 Σεπτέμβρη έγινε η πρώτη συγκέντρωση των Αγανακτισμένων μετά το καλοκαίρι στο Σύνταγμα (όπως και στη Θεσσαλονίκη). Στη συγκέντρωση συμμετείχαν συνολικά περίπου πέντε χιλιάδες διαδηλωτές ενώ τη συνέλευση παρακολούθησαν περίπου δυο χιλιάδες.
Αποφάσεις της Συνέλευσης
Η Συνέλευση του Συντάγματος πήρε απόφαση να συμμετέχει στην κινητοποίηση της ΔΕΘ, να καλέσει σε νέα μεγάλη συγκέντρωση για την Κυριακή 11 Σεπτέμβρη και να ξεκινήσει εκ νέου τις καθημερινές Συνελεύσεις. Παράλληλα υιοθέτησε ψήφισμα συμπαράστασης στον αγώνα και τις καταλήψεις των φοιτητών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Στη συνέλευση όμως εκφράστηκαν και οι προβληματισμοί για το πως μπορεί να συνεχίσει το κίνημα.
Επίθεση από τα ΜΑΤ
Στο τέλος της Συνέλευσης, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα ΜΑΤ μπήκαν στην πλατεία χτυπώντας τους συγκεντρωμένους, κάνοντας χρήση χημικών και πάνω από 10 συλλήψεις. Η «ένταση» με την αστυνομία είχε ξεκινήσει από νωρίς καθώς αστυνομικές δυνάμεις έδιωξαν τον κόσμο από την Αμαλίας και τον κατέβασαν μέσα στην πλατεία ανοίγοντας το δρόμο μπροστά στη Βουλή. Αργότερα όμως τα ΜΑΤ αξιοποίησαν προκλήσεις από μερίδα αναρχικών και προχώρησαν στη βίαιη επίθεση.
Η σημερινή κατάσταση
Η μαζικότητα του πρώτου ραντεβού των Αγανακτισμένων δείχνει ότι από τη μια ο βασικός «πυρήνας» όσων συμμετείχαν στις συνελεύσεις του Μάη και του Ιούνη έχει διάθεση να συνεχίσει το κίνημα αλλά από την άλλη η σημερινή κατάσταση δεν είναι ίδια με αυτή του καλοκαιριού, που το κίνημα κατέβασε στο δρόμο μέχρι και μισό εκατομμύριο διαδηλωτές, στις 5 Ιούνη. Είναι λογικό για την μεγάλη πλειοψηφία όσων συμμετείχαν σε αυτές τις συγκεντρώσεις να υπάρχει σήμερα προβληματισμός σε ότι αφορά τους λόγους για τους οποίους το τεράστιο αυτό κίνημα δεν κατάφερε να σταματήσει την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και να ανατρέψει την κυβέρνηση παρά τη μαζικότητα και τη διάρκειά του. Το ερώτημα λοιπόν είναι πως προχωράμε παρακάτω;
Πως προχωράμε
Το ζήτημα αυτό έχει μεγάλη σημασία καθώς ο κίνδυνος που υπάρχει είναι να μην γίνει κατανοητή η σημερινή αλλαγμένη κατάσταση σε σχέση με το καλοκαίρι και οι «πρωτοπόροι» της Συνέλευσης του Συντάγματος να μπερδέψουν αυτό που θέλουν να γίνει με αυτό που μπορεί να γίνει. Για παράδειγμα η απόφαση για περικύκλωση του χώρου της ΔΕΘ για να μην περάσει ο Παπανδρέου (την οποία πρώτα πήρε η συνέλευση του Λευκού Πύργου και κατόπιν υιοθέτησε το Σύνταγμα) είναι λάθος και ταυτόχρονα δεν μπορεί να εφαρμοστεί (βλέπε διπλανό άρθρο). Εξίσου προβληματική είναι και η απόφαση για καθημερινές συνελεύσεις γιατί στις σημερινές συνθήκες είναι μάλλον απίθανο να συμμετέχουν στις συνελεύσεις-συγκεντρώσεις σε καθημερινή βάση οι χιλιάδες του καλοκαιριού. Με βάση αυτά, για να προχωρήσει το κίνημα, η συνέλευση του Συντάγματος χρειάζεται να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις, όπως:
– Αντί για καθημερινές, οι συνελεύσεις του Συντάγματος να γίνονται μια φορά την εβδομάδα – Να γίνει προσπάθεια επέκτασης των συνελεύσεων σε γειτονιές αλλά και εργασιακούς χώρους, επίσης ανά βδομάδα ή ανά 15 μέρες
– Αυτές οι συνελεύσεις για να έχουν νόημα χρειάζεται να είναι μαζικές και αυτό προϋποθέτει καλή ενημέρωση και προετοιμασία αλλά και εμπλοκή με προβλήματα που αφορούν τις γειτονιές ή τους εργασιακούς χώρους.
– Επίσης αυτές οι συνελεύσεις, στο βαθμό που προχωρήσουν, χρειάζεται να εκλέξουν επιτροπές και η συνέλευση του Συντάγματος σταδιακά να γίνει η κεντρική συνέλευση αυτών των επιτροπών, αλλά και αντιπροσώπων από τις συνελεύσεων των φοιτητών, εκλεγμένων συνδικαλιστών κλπ.
– Έτσι το κίνημα των Αγανακτισμένων μπορεί να αποκτήσει διάρκεια και κυρίως να συνδεθεί με πρακτικό τρόπο με το κίνημα στην παιδεία (που βρίσκεται σε εξέλιξη) αλλά και το εργατικό κίνημα.
