- Ροδόλφο και Ευρυδίκη, μετά το περυσινό κάμπινγκ(*) δηλώσατε κατ’ ευθείαν συμμετοχή και στο επόμενο. Πώς σας φάνηκε η δεύτερη συμμετοχή;
Μετά τη Θάσο, που είχαμε περάσει πολύ ωραία βρεθήκαμε επίσης, φέτος, σε ένα επίσης φιλικό, δημοκρατικό κάμπινγκ όπου και αναπτύξαμε δραστηριότητες αντιφασιστικές, αντιρατσιστικές, συναντηθήκαμε ξανά με πολλούς όμορφους συντρόφους και συντρόφισσες, συζητήσαμε και ανταλλάξαμε απόψεις, χωρίς να ξεχνάμε και τη ψυχαγωγία μας και όλα όσα χρειαζόταν ώστε η διαμονή μας να είναι ευχάριστη.
Όλοι είμαστε με την αγωνία λόγω της ανόδου της Χ.Α. και προβληματιζόμαστε για το πώς μπορούμε καλύτερα να τους αντιμετωπίσουμε.
Το ευχάριστο και το ελπιδοφόρο είναι ότι και σ’ αυτό το κάμπινγκ είχαμε πολύ κόσμο, νέοι στην πλειοψηφία τους, συνειδητοποιημένοι και με την κατανόηση ότι αν δεν κάνουμε κάτι, υπάρχει πραγματική απειλή από το φασισμό.
- Η εποχή μας δεν σηκώνει εφησυχασμούς, ε;
Ναι, η εποχή μας δυστυχώς δεν σηκώνει εφησυχασμούς, θέλει να συνειδητοποιηθούμε, να δραστηριοποιηθούμε, και να δείξουμε στον κόσμο και πολύ περισσότερο στους απλούς ψηφοφόρους της ΧΑ ότι η ΧΑ δεν είναι ένα «καινούργιο πολιτικό κόμμα», αντισυστημικό, που θα μας βγάλει από την κρίση, παρά είναι η συνέχεια της ιστορίας του ναζισμού και του φασισμού των οποίων τη βαρβαρότητα γνωρίσαμε στην Ελλάδα, με χωριά καταστρεμμένα, και εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.
Όπως τότε, έτσι και τώρα πρέπει να αντισταθούμε.
- Η Ευρυδίκη τι έχει να μας πει;
Πέρασα υπέροχα. Ο βασικός μου σκοπός ήταν να περάσω καλά. Έκανα πολλούς φίλους και παρέες, η καλύτερη νέα μου φίλη είναι η Φανή. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους καλούς και φιλικούς μαζί μου και τις περισσότερες φορές παρακολουθούσα τις συζητήσεις εναντίον του φασισμού. Χάρηκα πολύ που μίλησε ο παππούς μου.
