21,1% για το ιρλανδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (τμήμα της CWI) στις συμπληρωματικές εκλογές του Δυτ. Δουβλίνου!

Του Πάρη Μακρίδη
(μετάφραση/επιμέλεια από το σάιτ της CWI)

Στις 27 Οκτωβρίου έγιναν συμπληρωματικές εκλογές στην περιοχή του Δυτικού Δουβλίνου έτσι ώστε να καλυφθεί η θέση του αποθανόντος Μπράιαν Λένιχαν (πρώην υπουργού Οικονομικών) στο κοινοβούλιο. Στις εκλογές αυτές φάνηκε σε μεγάλο βαθμό η φθορά της κυβέρνησης αλλά και η δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι σοσιαλιστικές ιδέες και πρόγραμμα.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, κατεβαίνοντας στις εκλογές με την Ενωμένη Αριστερή Συμμαχία (United Left Alliance) πήρε το 21,1% των ψήφων πρώτης επιλογής[1]!

Την έδρα κέρδισε τελικά ο υποψήφιος των Εργατικών με 24,3% της ψήφου. Οι Εργατικοί έχουν (μαζί με το κόμμα Φιάνα Γκέιλ) μόνο 8 μήνες στην κυβέρνηση και εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιες αυταπάτες σ’ αυτούς. Παρά το σύντομο χρόνο όμως της παρουσίας της κυβερνητικής Συμμαχίας Εργατικού Κόμματος και Φιάνα Γκέιλ τα ποσοστά των υποψηφίων των δύο κομμάτων έπεσαν αθροιστικά κατά 17%! Δεύτερος ήρθε ο υποψήφιος του δεξιού,παραδοσιακού κόμματος του κατεστημένου, Φιάννα Φολ, με 21,7% της ψήφου.

Η επιτυχία του ΣΚ, της Αριστερής Συμμαχίας και της συντρόφισσας Ρουθ Κόπινγκερ είναι πολύ μεγάλη! Η σ. Ρουθ έχασε την έδρα με διαφορά ενός πολύ μικρού αριθμού ψήφων – η διαφορά της με το Εργατικό Κόμμα ήταν 1000 περίπου ψήφοι και με το Φιάννα Φολ μόνο 200!

Η Ρουθ είχε αυτή τη μεγάλη επιτυχία καθώς είναι άνθρωπος του κινήματος, στα καθημερινά προβλήματα και τους αγώνες των εργαζομένων και της εκλογικής της περιφέρειας – κι αυτό αναμφίβολα μέτρησε στην επιλογή του κόσμου. Η Κόπινγκερ συμμετείχε σε αγώνες ενάντια στη διάλυση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας παίζοντας δραστήριο ρόλο στις τοπικές επιτροπές που συγκροτήθηκαν για το σκοπό αυτό.

Η γενικότερη εκλογική εκστρατεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος έθεσε στο επίκεντρό της τα άγρια μέτρα λιτότητας που παίρνονται με σκοπό τη ζύμωση της εναλλακτικής σοσιαλιστικής πρότασης απέναντι σε αυτά. Η συζήτηση που προκλήθηκε γύρω από αυτό το ζήτημα ήταν πολύ ζωντανή με σημαντικά κομμάτια των εργαζομένων να απομακρύνονται από τα κόμματα εξουσίας. Από την άλλη βέβαια υπάρχουν ακόμα αυταπάτες κυρίως για το Εργατικό Κόμμα, στο οποίο ελπίζουν αρκετοί ότι μπορεί να οδηγήσει τελικά τη χώρα σε ανάπτυξη. Όμως οι επερχόμενοι μήνες, και ειδικά μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού το Δεκέμβρη, θα βοηθήσουν ώστε να γίνει κτήμα ακόμα περισσότερων ότι η πολιτική της συνεχούς και αυξανόμενης λιτότητας οδηγεί στο βάθεμα και όχι στο ξεπέρασμα της κρίσης.

Η εκστρατεία αυτή δεν ήταν φυσικά «ψηφοθηρική». Σκοπός της ήταν να διαδοθούν με μαζικό τρόπο οι σοσιαλιστικές ιδέες στα εργατικά στρώματα. Συνολικά μοιράστηκαν πάνω από 100.000 φυλλάδια και το κλίμα από την υποδοχή των προτάσεών μας ήταν εξαιρετικό. Όλα δείχνουν ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Ενωμένη Αριστερή Συμμαχία αποκτούν σημαντική επιρροή στην κοινωνία και αυτό αποτελεί παρακαταθήκη για τους μελλοντικούς αγώνες.

Μερικά συνθήματα της εκστρατείας:

• Εθνικοποίηση κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών και του συνόλου της οικονομίας όχι μόνο στην Ιρλανδία αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Η οικονομία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.
• Άρνηση πληρωμής του χρέους- Όχι στη συμφωνία ΕΕ-ΔΝΤ
• Κοινοί αγώνες των εργαζομένων σε Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία ενάντια στις καπιταλιστικές πολιτικές.
• Πάλη για μια κυβέρνηση των εργαζομένων, για μια σοσιαλιστική Ιρλανδία, για μια σοσιαλιστική Ευρώπη.

[1] Το ιρλανδικό εκλογικό σύστημα είναι πολύ περίπλοκο και πολύ διαφορετικό από το ελληνικό. Σε κάθε εκλογική περιφέρεια (οι οποίες είναι κατά πολύ μικρότερες απ’ τις ελληνικές, εκλέγοντας κατά κανόνα όχι πάνω από 4-5 βουλευτές) υπάρχουν ενιαία ψηφοδέλτια με όλους τους υποψηφίους όπου ο κάθε ψηφοφόρος έχει το δικαίωμα να δώσει όσες ψήφους προτίμησης επιλέγει, με την αντίστοιχη βαρύτητα (Νο.1, Νο.2, Νο.3, κοκ).
Τα ποσοστά των κομμάτων και των υποψηφίων όπως και οι ψήφοι σε εθνικό επίπεδο υπολογίζονται με βάση τις ψήφους 1ης προτίμησης.
Για την εκλογή βουλευτών όμως σε κάθε περιφέρεια, το αποτέλεσμα επηρεάζεται και από τους 2^ους , 3^ους, κοκ,  σταυρούς προτίμησης.