Δημοσιεύουμε άρθρο που μας έστειλε ο σύντρ. Στέλιος Ματαράγκας, στέλεχος της ΛΑΕ Κεφαλονιάς
Το ερώτημα που μπαίνει επίμονα, μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και την μετατροπή του από κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε μνημονιακό κόμμα Σοσιαλ-Δημοκρατικό, είναι συγκρότηση Μετώπου ή Κόμματος νέου τύπου;
Το πιεστικό ερώτημα αφορά το σύνολο της Αριστεράς γιατί στις τελευταίες εκλογές δεν ηττήθηκε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά το σύνολο της Αριστεράς, σε όλες τις μορφές της Ριζοσπαστική ή Κομμουνιστικής.
Μία σημαντική παράμετρος που πρέπει να πάρουμε υπ΄όψης μας είναι ότι βρισκόμαστε σε στάδιο πτώσης του αγωνιστικού κινήματος παρά την τρομερή επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Η αντίφαση αναντιστοιχίας μεταξύ των αντικειμενικών παραμέτρων, εν μέσω τρομερής ανεργίας, με συνεχείς επιθέσεις του κεφαλαίου στα εργατικά δικαιώματα, πτώσης του βιοτικού επιπέδου, σύνθλιψη των λαϊκών στρωμάτων και η απουσία του υποκειμενικού παράγοντα από την άλλη, σύμφωνα με τον Ιστορικό Υλισμό είναι παροδική και γρήγορα ο υποκειμενικός παράγοντας θα αντιστοιχηθεί με την αντικειμενική πραγματικότητα.
Οι υπάρχοντες ταξικοί συσχετισμοί είναι για την ώρα υπέρ του κεφαλαίου σε τέτοιο βαθμό, έτσι που το Λαϊκό Μέτωπο φαίνεται να δημιουργείται εκ των πραγμάτων και υπό την Δαμόκλειο σπάθη της Ανάγκης.
Προς τα εκεί κινούνται, μάλλον ενστικτωδώς, δυνάμεις με κύριο κορμό την ΛΑΕ αλλά και άλλες δυνάμεις μικρότερες παρά την θεωρία των, καταργημένων, σταδίων.
Ακύρωση των Μνημονίων, Διαγραφή του Χρέους, κρατικοποίηση των Τραπεζών, επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα, Ανασυγκρότηση των παραγωγικών δυνάμεων κλπ, είναι διεκδικήσεις ενός Λαϊκού Μετώπου που καλύπτει όχι μόνο την εργατική τάξη αλλά και τα μικρομεσαία στρώματα, τους μεσαίους αγρότες και τμήμα της μικρότερης αστικής τάξης.
Είναι αναγκαίο το Μέτωπο υπό τις παρούσες συνθήκες;
Ναι είναι αναγκαίο και πρέπει να διευρυνθεί και από άλλες δυνάμεις και κύρια από το ΚΚΕ.
Δεν φτάνει όμως.
Όπως το σώμα χρειάζεται την ψυχή του, έτσι και το Μέτωπο χρειάζεται το κόμμα του.
Γιατί το Μέτωπο αναγκαστικά έχει περιορισμένους στόχους που θα χρειαστούν εμβάθυνση και επεξεργασία, που αναγκαστικά στην ταξική πάλη θα χρειαστεί χάραξη τακτικής τέτοιας που θα σημαδεύουν ευρύτερους στόχους και με απώτερο στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την εφαρμογή του Σοσιαλισμού και την εξουσία των εργαζομένων σαν στρατηγικό στόχο.
Τι κάνουμε;
Προχωρούμε στο Μέτωπο ή δημιουργούμε το κόμμα- οδηγό;
Η Διαλεκτική μας διδάσκει ότι το ένα είναι αλληλένδετο με το άλλο, σε διαλεκτική σχέση έτσι που το σταδιακό δυνάμωμα του Μετώπου αντιστοιχεί και στο κόμμα και αντίστροφα.
Προχωρούμε στην δημιουργία του Μετώπου και μέσα στην ταξική πάλη, ξεκαθαρίζουμε τις απόψεις μας καλύτερα, συγκροτούμε τον αναγκαίο πυρήνα των αγωνιστών και σχηματίζουμε το κόμμα που δεν θα πρέπει να είναι τίποτε άλλο από ένα σύγχρονο Μαρξιστικό κόμμα.
Μαρξιστικό κόμμα της νέας εποχής μετά τους θριάμβους επαναστάσεων και πικρών εμπειριών καθώς και διαψεύσεων του 20ου αιώνα, σημαίνει πάνω από όλα την επιστημονική εφαρμογή του Διαλεκτικού Υλισμού στην ανθρώπινη κοινωνία χωρίς δόγματα που εφαρμόστηκαν σωστά ή με λάθη στην εποχή τους και στις καταστάσεις που αντιμετώπιζε τότε το κίνημα.
Μέτωπο λοιπόν και κόμμα μαζί στους σκληρούς αγώνες που έρχονται χωρίς προκαταλήψεις.
