Τοποθέτηση του «Ξεκινήματος» Ζωγράφου στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα πεπραγμένα της Δημοτικής Αρχής το 2015.
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την 1η Μαρτίου, με θέμα τον απολογισμό των πεπραγμένων της Δημοτικής Αρχής, η δημοτική σύμβουλος Ειρήνη Πλουμπίδη* που εκπροσωπεί το Ξεκίνημα έκανε την ακόλουθη τοποθέτηση. (Ένα σύντομο ρεπορτάζ για τις τοποθετήσεις των υπόλοιπων παρατάξεων και για τα σχόλια της Δημοτικής Αρχής πάνω στην τοποθέτηση του «Ξεκινήματος» Ζωγράφου θα αναρτηθεί τις επόμενες μέρες στο blog του «Ξ» Ζωγράφου)
Τα πεπραγμένα της Δημοτικής Αρχής τον τελευταίο χρόνο ήταν αντίστοιχα με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης. Συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, καμία αμφισβήτηση πόσο μάλλον αντίσταση στον Καλλικράτη και στα Μνημόνια, αθέτηση υποσχέσεων και διάψευση των προσδοκιών των δημοτών.
Δημοτικά Τέλη
Η Δημοτική Αρχή επαίρεται για την κοινωνική της πολιτική και για την μείωση κάποιων δημοτικών τελών. Όπως έχουμε ξαναπεί οι μειώσεις αυτές είναι κατ’ αρχήν αναντίστοιχες με τις μειώσεις που έχει ανάγκη η κοινωνία για να νιώσει μια ανακούφιση μέσα σε συνθήκες φοροεπιδρομών και συνεχούς μείωσης των εισοδημάτων. Οι μειώσεις των δημοτικών τελών για να ήταν άξιες λόγου θα έπρεπε να ήταν στο ίδιο ποσοστό με τις μειώσεις που επιβλήθηκαν στα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων την τελευταία 5ετία.
Την ίδια στιγμή, να σημειώσουμε, για μια ακόμα φορά, ότι η Δημοτική Αρχή δεν απάλλαξε από τα δημοτικά τέλη τις κοινωνικές ομάδες που δικαιούνταν από το νόμο πλήρη απαλλαγή – δηλαδή τους άπορους, τα ΑμεΑ, τους πολύτεκνους, συγκεκριμένες κατηγορίες τρίτεκνων – προχώρησε μόνο σε μείωση των τελών γι’ αυτές τις κατηγορίες κατά 50%.
Το δε κοιμητήριο αντιμετωπίζεται σαν μια επιχείρηση, στην οποία οι τιμές κρατούνται ψηλά για να μπορεί ο Δήμος με αυτά τα χρήματα να κλείνει άλλες τρύπες. Όσο για τις μειώσεις «τελών» και «δικαιωμάτων» στο κοιμητήριο αφορούν τα εύπορα κοινωνικά στρώματα και όχι τα μεσαία και τα πιο φτωχά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «δικαίωμα ταφής» στην «Ειδική Ζώνη» (την πιο ακριβή) το οποίο μειώθηκε από 1.034€ σε 900€, ενώ δεν υπήρξε μείωση στις τιμές των δικαιωμάτων ταφής σε καμία άλλη ζώνη – στις ζώνες δηλαδή που χρησιμοποιούν οι οικογένειες των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.
Συνολική τοποθέτηση για τα δημοτικά τέλη έχουμε κάνει όταν ήρθε το θέμα για συζήτηση στο ΔΣ, οπότε δεν θα επεκταθούμε εδώ περισσότερο.
Κοινωνική πολιτική
Όσον αφορά στην κοινωνική πολιτική, να σημειώσουμε ότι η Διοίκηση του Δήμου «άδειασε» τις εργαζόμενες στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ (Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρίες – όπου υπάρχουν παιδιά με αναπυξιακές διαταραχές όπως π.χ. νοητική υστέρηση, αυτισμό κ.α.) και τις αντικατέστησε από μια εταιρία – ΜΚΟ (την «Δρω», όπως αναφέρεται και στο εισηγητικό κείμενο της Διοίκησης) η οποία δεν έχει καμία εξειδίκευση και γενικά καμία σχέση με τον χώρο της ειδικής αγωγής και της ψυχικής υγείας, αλλά ειδικεύεται σε σεμινάρια για στελέχη εταιριών και βιωματικές δράσεις για παιδιά.
Επίσης υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα με το τι ονομάζουμε κοινωνική πολιτική και ποιος την χρηματοδοτεί. Η κοινωνική πολιτική του Δήμου Ζωγράφου, αν εξαιρέσουμε τις «κλασσικές» δομές τύπου ΚΑΠΗ και τα προγράμματα τύπου «βοήθεια στο σπίτι» που πραγματοποιούνται σε όλους τους Δήμους, βασίζεται είτε σε συνεργασίες με ΜΚΟ, είτε σε χορηγίες ιδιωτών και δουλειά εθελοντών. Η μεγάλη πλειοψηφία των δράσεων που παρουσιάζονται στο εισηγητικό κείμενο της Δημοτικής Αρχής είναι δράσεις και πρωτοβουλίες διαφόρων ΜΚΟ που πραγματοποιήθηκαν στο Δήμο Ζωγράφου (π.χ. ΜΚΟ «Μπορούμε», ΜΚΟ «Μαζί για το παιδί» κ.α.). Το δε κοινωνικό φαρμακείο και κοινωνικό φροντιστήριο, που είναι πρωτοβουλίες της παρούσας διοίκησης, χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τη δουλειά που γίνεται, στηρίζονται εξ ολοκλήρου στις χορηγίες και στην συνεισφορά εθελοντών.
Δεν θέλουμε να ανοίξουμε εδώ το ζήτημα συνολικά, θέλουμε να πούμε όμως ότι η κοινωνική πολιτική του κράτους και των ΟΤΑ οφείλει να προέρχεται από κονδύλια του προϋπολογισμού και με εργαζόμενους οι οποίοι αμείβονται. Όσο ονομάζουμε κοινωνική πολιτική του Δήμου τις χορηγίες π.χ. των σούπερ μάρκετ και των φούρνων (που αναφέρονται στο εισηγητικό κείμενο), την απλήρωτη εργασία ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και στους πιο αδύναμους συνανθρώπους τους, τη δουλειά των ΜΚΟ κλπ προχωράμε όλο και πιο βαθιά σε επικίνδυνα μονοπάτια. Σε μονοπάτια που τείνουν να αλλάξουν το νόημα της κοινωνικής πολιτικής, να την μετατρέψουν από υποχρέωση του κράτους και των ΟΤΑ σε προαίρεση και να την εξαρτήσουν από τη χορηγία και τη φιλανθρωπία κοκ.
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα: η διαφορά που οφείλει να υπάρχει ανάμεσα π.χ. σ’ ένα κοινωνικό φροντιστήριο του Δήμου και σ’ ένα κοινωνικό φροντιστήριο που οργανώνει ένα δίκτυο αλληλεγγύης ή μια οποιαδήποτε άλλη συλλογικότητα είναι ότι ο Δήμος οφείλει να πληρώνει τους εργαζόμενους οι οποίοι προσφέρουν δωρεάν μαθήματα στα παιδιά των ευάλωτων οικογενειών. Αντιθέτως ένα δίκτυο αλληλεγγύης μπορεί (δικαιωματικά) να λειτουργήσει στη βάση της δωρεάν εργασίας και της δωρεάν προσφοράς των μελών του.
Υποσχέσεις ….που δεν τηρούνται
Προχωρώντας σε επόμενο θέμα, θέλουμε να θίξουμε το γεγονός ότι εδώ και 16 μήνες η Δημοτική Αρχή δίνει στα Δημοτικά Συμβούλια διαρκώς υποσχέσεις, οι οποίες δεν τηρούνται, ακόμα και σε πράγματα απλά…
Να αναφέρουμε 3-4 χαρακτηριστικά παραδείγματα.
1. Η τοποθέτηση οριοδεικτών στη Γ. Ζωγράφου έχει καταντήσει ανέκδοτο. Το ζήτημα μπαίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο είτε από εμάς, είτε από εκπρόσωπο του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ (ενίοτε κι από τον κ. Κρανιώτη) εδώ και 14 μήνες. Πάντα δίνεται μια καθησυχαστική απάντηση, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτε. Στη συνεδρίαση του ΔΣ στις 26/11 η απάντηση της Δημάρχου ήταν ότι θα γίνει ασφαλτόστρωση και τοποθέτηση των οριοδεικτών πριν τα Χριστούγεννα. Δεν έγινε τίποτε. Στο τελευταίο ΔΣ που συζητήθηκε το θέμα (ένα από τα πρώτα του νέου χρόνου) ειπώθηκε μια νέα δικαιολογία και μια νέα καθησυχαστική απάντηση ότι όλα θα γίνουν σύντομα… (Δείτε αναλυτικά για το πρόβλημα στη Γ. Ζωγράφου εδώ, εδώ και εδώ)
2. Το Δημοτικό Ωδείο Ζωγράφου στεγάζεται σε κτήριο που έχει χαρακτηριστεί ακατάλληλο. Στον προϋπολογισμό του 2015 υπήρχε κονδύλι για την ανέγερση νέου Δημοτικού Ωδείου. Στον προϋπολογισμό του 2016 το κονδύλι αυτό εξαφανίστηκε. Η δικαιολογία ήταν ότι το ωδείο θα μεταφερθεί στη Βίλα Ζωγράφου και ο κ. Καντιώτης είχε πει ότι αυτό θα γινόταν το Σεπτέμβρη που μας πέρασε. Εμείς έχουμε ενστάσεις σε σχέση με την μεταφορά του Ωδείου στη Βίλα Ζωγράφου, μεταξύ άλλων γιατί δεν υπάρχει καμία γνωμοδότηση για την καταλληλότητα του χώρου για ωδείο. Ωστόσο το θέμα εδώ είναι οι υποσχέσεις που δίνονται από τη Δημοτική Αρχή χωρίς να υπάρχει πρόθεση να τηρηθούν…
3. Ίδρυμα Κιτσίκη. Πρόκειται για ένα ίδρυμα που βρίσκεται υπό την αιγίδα του Δήμου μας και το οποίο, όπως έχουμε πει πολλές φορές στο Δημοτικό Συμβούλιο, κάνει ανοιχτή φασιστική προπαγάνδα! Η Δημοτική Αρχή είχε υποσχεθεί ότι η χρηματοδότηση του Δήμου προς το ίδρυμα θα διακοπτόταν και πως το ίδρυμα θα έκλεινε. Το ίδρυμα δεν έχει κλείσει, ενώ πρόσφατα είδαμε στη «Διαύγεια» ότι δεσμεύτηκαν 20.000 ευρώ για χρηματοδότηση του ιδρύματος το 2016 (ΑΔΑ: 72Ρ1ΩΡΦ-ΠΦ0), πράγμα που δείχνει μια πρόθεση από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής για συνέχιση της λειτουργίας του. (Δείτε περισσότερα για το ίδρυμα Κιτσίκη εδώ και εδώ)
4. Να αναφέρουμε επίσης τις «λαϊκές συνελεύσεις». Αρχικά η κ. Καφατσάκη έλεγε ότι θα γίνονται κάθε 4 ή 6 μήνες. Στη συνέχεια σε μια συνέντευξή της Δημάρχου στον τοπικό τύπο διαβάσαμε ότι οι λαϊκές συνελεύσεις θα γίνονται κάθε χρόνο. Κοντεύουμε τον ενάμιση χρόνο από τις «λαϊκές συνελεύσεις» του 2014 και δεν έχουμε δει ακόμα να οργανώνονται νέες…
Δημοκρατική και Συμμετοχική διοίκηση του Δήμου
Οι λαϊκές συνελεύσεις μας φέρνουν στο θέμα της κουλτούρας της Διοίκησης. Μιας Διοίκησης που στο προεκλογικό πρόγραμμα του «ΜΑΖΙ» έγραφε ότι θα λειτουργούσε «δημοκρατικά» και «συμμετοχικά», ότι θα ήταν «ανοιχτή στον έλεγχο και στη γνώμη των δημοτών» κοκ.
Για να υπάρχει δημοκρατία και συμμετοχή πρέπει οι Δημότες να ξέρουν κατ’ αρχήν τι συζητά το Δημοτικό Συμβούλιο. Για να ξέρουν τι συζητά πρέπει να έχουν πρόσβαση στις εισηγήσεις των διαφόρων θεμάτων και όχι μόνο στην ημερήσια διάταξη. Πρέπει δηλαδή στην ιστοσελίδα του Δήμου Ζωγράφου να αναρτώνται έγκαιρα όχι μόνο οι ημερήσιες διατάξεις αλλά και οι εισηγήσεις κάθε θέματος που συζητά το Δημοτικό Συμβούλιο. Μέχρι σήμερα η Διοίκηση δεν έχει αναρτήσει καν τους προϋπολογισμούς του 2015 και του 2016…
Επίσης, οι εισηγήσεις των θεμάτων και ειδικά των προϋπολογισμών πρέπει να είναι αναλυτικές. Πίνακες με δυο λέξεις στη μια στήλη και ένα ποσό στην άλλη στήλη, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, δεν αποτελούν σοβαρές εισηγήσεις. Πώς μπορούν οι δημότες να συμμετέχουν και να έχουν άποψη αν δεν έχουν γνώση;
Η συμμετοχική κουλτούρα αναπτύσσεται λοιπόν με συχνές λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά (με ουσιαστικό περιεχόμενο – όχι τυπικές διαδικασίες) με πρόσβαση των πολιτών σε όλα τα θέματα που συζητούνται στο Δημοτικό συμβούλιο, στο ΝΠΔΔ Πολιτισμού & Αθλητισμού, στη ΜΑΞΙΑΔΗΖ, με δυνατότητα για παρέμβαση και συνδιαμόρφωση κλπ. Όχι συνεχίζοντας τις παλιές πρακτικές, και σίγουρα όχι με απαντήσεις του τύπου «να πάτε στην υπηρεσία να σας εξηγήσει τους κωδικούς» ή «να πάτε στις υπηρεσίες να πάρετε τις εισηγήσεις», οι οποίες έχουν δοθεί κατά καιρούς στο δημοτικό συμβούλιο από την Δημοτική Αρχή.
Και φυσικά «δημοκρατική», «συμμετοχική», «διαφανής» κλπ Διοίκηση του Δήμου δεν είναι διαγωνισμοί που γνωστοποιούνται μόνο σε ημέτερους, όπως έγινε για παράδειγμα με την κάλυψη της θέσης της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του δημοτικού ωδείου (δείτε περισσότερα εδώ, εδώ, εδώ και εδώ), ούτε είναι οι απευθείας αναθέσεις των σεμιναριακών προγραμμάτων (που αναφέρονται στο εισηγητικό κείμενο της Δημοτικής Αρχής)…
Υποστελέχωση και Ελαστικές Μορφές Εργασίας
Όσον αφορά στην υποστελέχωση του Δήμου και στην υπολειτουργία των υπηρεσιών, η Διοίκηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να καλύψει τις ανάγκες σε προσωπικό όπως και οι προηγούμενες Διοικήσεις με συμβασιούχους εργαζόμενους –κάνοντας χρήση δηλαδή ελαστικών μορφών εργασίας– αντί να διεκδικήσει από την κυβέρνηση προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. 2μηνες, 3μηνες, 5μηνες κλπ συμβάσεις δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του Δήμου και των Δημοτών (σε οποιαδήποτε υπηρεσία) ενώ για τους άνεργους οι συμβάσεις αυτές αποτελούν κοροϊδία. (Περισσότερα για το θέμα των συμβασιούχων εργαζόμενων μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ)
Έργα & Αναθέσεις σε εργολάβους
Παράλληλα όλο και περισσότερες εργασίες ανατίθενται «πακέτο» σε εργολάβους. Μελέτες που τις ακριβοπληρώνουμε, όπως π.χ. η μελέτη για έναν παιδικό σταθμό που κοστίζει 160.000 ευρώ όταν στην αγορά κοστίζει 30-40.000 ευρώ (κωδικός 02.30.7411.43 στον προϋπολογισμό του 2016 του Δήμου Ζωγράφου) εργασίες επισκευών, ακόμα και τα κλαδέματα. (Δείτε περισσότερα και στην ανακοίνωση μας για το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Ζωγράφου για το 2016)
Είδαμε στη Διαύγεια προκήρυξη διαγωνισμού για την ανάθεση των κλαδεμάτων του Δήμου σε εργολάβο έναντι 70.000 ευρώ (ΑΔΑ: 7Ο8ΠΩΡΦ-ΛΣ2). Και αυτό όταν η υπηρεσία πρασίνου έχει σύμφωνα με έγγραφο που ζητήσαμε και πήραμε από τον αντιδήμαρχο καθαριότητας 18 δενδροκηπουρούς, 2 γεωπόνους και 4 εργάτες, ενώ ο ΣΠΑΥ (Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού) στο ο οποίο ο Δήμος Ζωγράφου συμμετέχει μπορεί να διαθέσει δωρεάν το καλαθοφόρο όχημα του για το κλάδεμα των ψηλών δέντρων…
Γενικά υπάρχει μια «ευκολία» στην ανάθεση εργασιών σε εταιρίες και εργολάβους. Από το ΚΔΑΠ ΜΕΑ μέχρι τα κλαδέματα…
Την ίδια στιγμή μια σειρά έργα δεν γίνονται σωστά. Π.χ. πριν τις νέες ασφαλτοστρώσεις και επισκευές πεζοδρομίων θα έπρεπε να γίνονται συγκοινωνιακές μελέτες και μελέτες βιώσιμης κινητικότητας, έτσι ώστε να γίνονται παράλληλα και οι απαραίτητες παρεμβάσεις π.χ. διαπλατύνσεις πεζοδρομίων όπου χρειάζεται, τοποθέτηση οριοδεικτών, κατασκευές ραμπών για τα ΑμΕΑ, σηματοδοτήσεις κοκ. Διαφορετικά η Διοίκηση βάζει φρέσκια άσφαλτο» και στρώνει καινούρια πλακάκια επαναλαμβάνοντας συνεχώς τα υπάρχοντα λάθη και αναπαράγοντας τα ίδια προβλήματα…
Καμία πραγματική διεκδίκηση
Για να μπορέσουν να ασκηθούν πολιτικές που θα καλύπτουν τις ανάγκες των δημοτών πρέπει οι Διοικήσεις των Δήμων να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση περισσότερα κονδύλια, καθώς και προσλήψεις προσωπικού με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας και πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Τη λέξη «διεκδίκηση» την έχουμε ακούσει πολλές φορές μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η πορεία όμως της Διοίκησης αυτόν τον 1,5 χρόνο ούτε «διεκδικητική» είναι ούτε συνοδεύεται από ένα σχέδιο αγώνα για το πώς θα διεκδικηθούν από την κυβέρνηση περισσότερα κονδύλια και περισσότερο προσωπικό.
Κι’ όταν μιλάμε για σχέδιο αγώνα δεν εννοούμε μια λίστα αιτημάτων όπως αυτή που είχε φέρει κατά τη ψήφιση του προϋπολογισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο η Διοίκηση του Δήμου (η οποία κατά την γνώμη μας είναι και ελλιπής) για να δημοσιευτεί σ’ ένα site ή να αποσταλεί σε κάποιο υπουργείο ή στην ΠΕΔΑ και την ΚΕΔΕ.
Όταν μιλάμε για σχέδιο αγώνα και διεκδίκησης αναφερόμαστε σε ένα σχέδιο που να περιλαμβάνει πλατιές εκστρατείες ενημέρωσης των πολιτών για την παρούσα κατάσταση που στραγγαλίζει την τοπική αυτοδιοίκηση, μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας και διαδηλώσεις, κλείσιμο των υπηρεσιών του Δήμου κ.α.
Μιλάμε για έναν αγώνα που δεν θα δώσει ο Δήμος Ζωγράφου μόνος του, αλλά σε συνεννόηση με άλλους Δήμους που έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν και να συντονιστούν σε ένα διαδημοτικό και πανελλαδικό διεκδικητικό κίνημα.
Ένα κίνημα που θα συνδυάζει τις κινητοποιήσεις και όλες τις κινηματικές δράσεις με κατάρτιση προϋπολογισμών και άσκηση πολιτικών που θα έχουν ως γνώμονα τις ανάγκες των πολιτών και όχι «τι επιτρέπει» και «τι δεν επιτρέπει» η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ και τα λοιπά «όργανα» που έχει θεσπίσει ο «Καλλικράτης».
