Στις 21 Οκτωβρίου ξεκινά η δίκη για την φρικτή δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου / της Zackie Oh!
Προκήρυξη του «Ξ»
O Ζακ βρέθηκε παγιδευμένος στο κοσμηματοπωλείο επί των οδών Γλάδστωνος και Πατησίων. Όταν επιχείρησε να απεγκλωβιστεί ο κοσμηματοπώλης και ένας συνεργός του εξαπέλυσαν δολοφονική επίθεση εναντίον του, κλωτσώντας τον στο κεφάλι. Στη συνέχεια ξυλοκοπήθηκε άγρια από αστυνομικούς του τμήματος Ομόνοιας που κατέφτασαν και μεταφέρθηκε νεκρός στο νοσοκομείο.
Τα ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη δολοφονία σαν «αυτοάμυνα»∙ Ότι ο κοσμηματοπώλης δήθεν «υπερασπίστηκε» τον εαυτό του και την περιουσία του από έναν ληστή που κρατούσε μαχαίρι και ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών.
Σύντομα μετά τη δολοφονία, αποδείχτηκε πως ο Ζακ δεν ήταν ληστής, ούτε κρατούσε μαχαίρι, ούτε ήταν τοξικοεξαρτημένος. Φυσικά, ακόμα και αν ήταν όλα τα παραπάνω, σε καμία περίπτωση δε θα του άξιζε -όπως σε κανέναν άνθρωπο- ένας τόσο φρικτός θάνατος, ένα λιντσάρισμα.
Ο Ζακ / η Zackie ήταν ομοφυλόφιλος, drag queen, οροθετικός, ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και των οροθετικών ατόμων. Η δολοφονία του τον μετέτρεψε σε σύμβολο αυτής της καταπίεσης, που αποτελεί καθημερινότητα για χιλιάδες ανθρώπους.
Όταν οι δρόμοι, οι χώροι εργασίας τα σχολεία δεν είναι ασφαλείς
Η στέρηση βασικών δικαιωμάτων (όπως το δικαίωμα ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο και την υιοθεσία κ.α.) είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη περιλαμβάνει χλευασμό, παρενοχλήσεις, εκφοβισμό, λεκτικές και σωματικές επιθέσεις, διακρίσεις στους χώρους εργασίας κοκ.
Σύμφωνα με την έρευνα του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA), στην Ελλάδα 2 στα 5 ΛΟΑΤ άτομα δηλώνουν ότι υπέστησαν παρενόχληση το προηγούμενο έτος, ενώ 1 στους 5 τρανς και ίντερσεξ δέχθηκαν σωματική ή σεξουαλική επίθεση.
Επιπλέον έρευνα με πρωτοβουλία της οργάνωσης «Colour Youth» σε 3.747 μαθητές/τριες δείχνει πως
- 74,2% των μαθητών ακούει ομοφοβικά σχόλια από άλλους μαθητές, και 84,9% δηλώνει ότι η λέξη «γκέι» ακούγεται στο σχολείο με αρνητική χροιά
- 53,4% παραδέχεται ότι έχει δεχτεί κάποιας μορφής βία ή παρενόχληση στο σχολείο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή έκφρασης φύλου.
Ένα κοινό που έχουν οι δύο έρευνες είναι η συχνή και συνειδητή απόφαση των θυμάτων να μη μιλήσουν και να μην καταγγείλουν όσα τους συνέβησαν, αφού δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη στις «Αρχές», είτε αυτές ήταν οι καθηγητές/τριες του σχολείου, είτε η αστυνομία και συνολικότερα η Δικαιοσύνη.
Στην περίπτωση της δολοφονίας του Ζακ η ταυτότητά του χρησιμοποιήθηκε και θα χρησιμοποιηθεί πιθανότατα και κατά τη διάρκεια της δίκης σαν εργαλείο για να μεταφέρει την ευθύνη της δολοφονίας του στον ίδιο και να «απενεχοποιήσει» τους δολοφόνους.
Να γίνουμε η φωνή του Ζακ!
Η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ξεκάθαρα πως ο Ζακ πέθανε από ισχαιμικό επεισόδιο εξαιτίας πολλαπλών τραυμάτων και στο πόρισμά του ο εισαγγελέας αναφέρει πως ο θάνατος του Ζακ δεν θα επέρχονταν, εάν δεν είχε πληγεί με το συγκεκριμένο τρόπο στην οδό Γλάδστωνος. Ωστόσο ο Εισαγγελέας πρότεινε την παραπομπή σε δίκη του κοσμηματοπώλη, του συνεργού του και τεσσάρων από τους 8 αστυνομικούς για το αδίκημα της «θανατηφόρας σωματικής βλάβης» και όχι του ισχυρότερου της «ανθρωποκτονίας», παρότι αναγνωρίζει ότι όταν χτυπάς έναν άνθρωπο με σφοδρότητα στο κεφάλι ξέρεις καλά ότι μπορεί να τον σκοτώσεις, πράγμα που σημαίνει είτε ότι το επιδιώκεις είτε ότι το εκλαμβάνεις σαν ενδεχόμενο.
Δεν μπορούμε να έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στη λειτουργία της «Δικαιοσύνης». Για να πετύχουμε την παραδειγματική καταδίκη των δραστών, το κίνημα πρέπει να ασκήσει μεγάλες πιέσεις, όπως έκανε και στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Οι ΛΟΑΤ οργανώσεις και συλλογικότητες όπως και μια σειρά αριστερές και φεμινιστικές οργανώσεις και συλλογικότητες επί δύο χρόνια δε σταμάτησαν να ενημερώνουν, να καλούν σε κινητοποιήσεις και να ασκούν πιέσεις για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Ζακ. Αυτές οι κινηματικές δράσεις πρέπει να ενταθούν και να στηριχτούν από μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας.
Την ίδια ώρα, πρέπει να παλέψουμε για να δοθεί ένα τέλος στις διακρίσεις, το στιγματισμό και τη βία κατά των ΛΟΑΤ ατόμων. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί παρά να συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά τις διακρίσεις και στηρίζεται στις ανισότητες, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Να αγωνιστούμε για μία κοινωνία πραγματικής ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Συγκεντρώσεις:
- Θεσσαλονίκη: Τρίτη 20/10, στις 6:00 μ.μ., Άγαλμα Βενιζέλου
- Αθήνα: Τετάρτη 21/10, στις 9:00 π.μ., Πρωτοδικείο Αθηνών
Δέγλερη 4 (κάθετος στη Λ. Αλεξάνδρας)
