Μετά από σχεδόν 5 μήνες διαπραγματεύσεων, δίωξης στα δικαστήρια και διαφόρων άλλων καθυστερήσεων από μέρους της διοίκησης, υπογράφηκε η πρώτη Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στην Vodafone Ελλάδας.
Η Σύμβαση αφορά όλους τους εργαζόμενους, εκτός από τους διοικητικούς και τους κατατάσσει στις μισθολογικές κατηγορίες ανάλογα με το αντικείμενο εργασίας, τις σπουδές και τις γνώσεις τους.
Κατοχυρώνει και βελτιώνει τους όρους εργασίας, προσπαθώντας στο πλαίσιο της σημερινής πραγματικότητας, να πετύχει καλύτερες αμοιβές, κυρίως για τους πιο χαμηλά αμειβόμενους.
Συγκεκριμένα από τα πλέον σημαντικά που κατάφερε να πετύχει αυτή η Σύμβαση είναι:
Η αναγνώριση της προϋπηρεσίας σε σχετικό αντικείμενο, με αντίστοιχο μισθό.
Επίδομα τέκνων 5% κάθε μήνα για κάθε παιδί, που μέχρι τώρα πολλοί εργαζόμενοι με ειδικότητα υπαλλήλων γραφείου, το έπαιρναν μία φορά το χρόνο από τον ΟΑΕΔ και το ποσό (για όλο το χρόνο) ήταν 98 περίπου ευρώ για ένα παιδί και 299 ευρώ περίπου για δύο παιδιά. Μία σημαντική ανάσα αυτή ιδίως για τους χαμηλόμισθους. Αποκαθιστά επίσης μία αδικία, διότι ο εργοδότης πλέον υποχρεούται να πληρώσει κάθε μήνα κάτι που για χρόνια (και για πολλές άλλες επιχειρήσεις δυστυχώς) το έκανε ο ΟΑΕΔ, το κράτος δηλαδή, που κατά τα άλλα κόβει μισθούς και συντάξεις.
Παροχή του επιδόματος ξένης γλώσσας 5% σε όλους τους υπαλλήλους τηλεφωνικής εξυπηρέτησης, χωρίς την προσκόμιση πτυχίου.
Ρυθμίζει και άλλα εργασιακά θέματα, όπως διαλείμματα, βάρδιες, ρεπό, μερικώς αποκαθιστά την άδικη ούτως ή άλλως μέτρηση της ώρας προσέλευσης στην εργασία, κλπ.
Λόγω της Σύμβασης αυτής αρκετοί χαμηλόμισθοι συνάδελφοι θα δουν αυξήσεις της τάξης των 70-100 και 150 ευρώ. Σημαντικότατο αυτό ιδίως αν σκεφτούμε τις σημερινές αλλαγές προς το χειρότερο των όρων εργασίας.
Το Σωματείο για την ενημέρωση των εργαζομένων πραγματοποιεί περιοδείες σε όλα τα κτίρια της εταιρείας, 4 στην Αθήνα και 1 στην Θες/νίκη.
Είναι σπουδαία η εμπειρία αυτή ιδίως για ένα τόσο νέο σωματείο, όπου πρέπει να εξηγηθούν τα βασικά όπως τι είναι μία συλλογική σύμβαση εργασίας, αλλά και πιο περίπλοκα ζητήματα όπως π.χ. γιατί δεν κατεβαίνουν όλοι οι εργαζόμενοι μαζί στις απεργίες, κλπ.
Να σημειώσουμε ότι η διαδικασία για την σύμβαση ξεκίνησε με μία διοίκηση γεμάτη θράσος η οποία στην πρώτη συνάντηση για την Σύμβαση κάθισε στο τραπέζι για λίγα λεπτά μόνο, όσα χρειάστηκαν, ώστε να γνωστοποιήσει την προσφυγή της στα δικαστήρια κατά της αντιπροσωπευτικότητας του Σωματείου, αμφισβητώντας την δυνατότητα του να συνάψει Σύμβαση, επί της ουσίας δηλ., ήθελε αυτή να καθορίσει τι θα ζητήσει και τι δεν θα ζητήσει το Σωματείο.
Δεν τα κατάφερε, όμως, σύρθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και η Σύμβαση είναι πλέον πραγματικότητα.
Το τελικό κείμενο είναι αρκετά πίσω σε σχέση με αυτό που κατατέθηκε αρχικά, αλλά αν αναλογιστούμε την ίδια την δυναμική του Σωματείου, τις συνθήκες που επικρατούν σε άλλους χώρους και την γενικότερη κατάσταση, μπορούμε να μιλήσουμε για ένα σημαντικό επίτευγμα.
Την σημερινή εποχή , όπου η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων είναι στην ημερήσια διάταξη, όπου η έννοια του κατώτατου μισθού βάλλεται από παντού, όπου τα επιδόματα περικόπτονται, όπου τα δικαιώματα καταπατώνται, όπου η διεκδίκηση καλύτερων εργασιακών σχέσεων μοιάζει αδύνατη, η υπογραφή συλλογικής σύμβασης στην Vodafone δείχνει τη σημασία της συλλογικής διεκδίκησης και της συνδικαλιστικής οργάνωσης. Ιδίως όταν μιλάμε για ένα Σωματείο με 1,5 χρόνο ζωής και για μια εταιρεία όπου πίσω από το καθώς πρέπει δημόσιο προσωπείο της κρύβει την εργασία μέσω ενοικιαζόμενων υπαλλήλων τύπου ADECO και ICAP που καλύπτουν μεγάλα κομμάτια ολόκληρων τμημάτων ενώ παράλληλα οργιάζουν οι φασιστικού τύπου απειλές του στυλ «αν δεν σου αρέσει να πας σπίτι σου».
Μπροστά μας έχουμε πολύ μεγάλες δυσκολίες με την διατήρηση των θέσεων εργασίας να είναι ο βασικός μας στόχος.
