Από το www.chinaworker.info
site της CWI για Κίνα και Χονγκ Κονγκ
Οι κινητοποιήσεις της μαθητικής και φοιτητικής νεολαίας του Χονγκ Κονγκ που ξεκίνησαν στις 22/9 εξελίχτηκαν μόλις μέσα σε μια βδομάδα σε ένα εξαιρετικά μαζικό, ιστορικό κίνημα. Κεντρικό αίτημα-αιχμή η δημοκρατία: το καθολικό δικαίωμα της συμμετοχής στις εκλογές και η δυνατότητα οποιουδήποτε να είναι υποψήφιος, και όχι όπως σχεδιάζει το καθεστώς μόνο όσων έχουν την άδεια της Επιτροπής Υποψηφιοτήτων, δηλαδή στην ουσία της δικτατορίας του κινεζικού «κομμουνιστικού» κόμματος.
Όλα ξεκίνησαν όταν περίπου 13.000 φοιτητές ξεκίνησαν αποχή από τα μαθήματα τους και άρχισαν να συζητάνε την πιθανότητα να αρχίσουν να καταλαμβάνουν κεντρικές πλατείες. Την Παρασκευή 26/9, περίπου 1.500 μαθητές, ορισμένοι εκ των οποίων είναι μόλις 12(!!) χρόνων, άρχισαν και αυτοί να απέχουν από τα μαθήματα και ενώθηκαν με τους φοιτητές. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, μια ομάδα φοιτητών κατάφερε να διαλύσει την περίφραξη (που υπήρχε από τον Ιούλιο στην πλατεία, καθώς οι αρχές περίμεναν μια τέτοια εξέλιξη) γύρω από την Πλατεία των Πολιτών και να την καταλάβει. Η αστυνομία απάντησε με σκληρή καταστολή: περίπου 80 φοιτητές και μαθητές συνελήφθησαν στις 26 και 27/9, ενώ άρχισαν οι μαζικές επιθέσεις με σπρέι πιπεριού, δακρυγόνα και γκλομπς.
Η καταστολή όμως κάθε άλλο παρά έκαμψε τους διαδηλωτές – αντίθετα «κατέβασε» πολύ περισσότερο κόσμο (και πλέον όχι μόνο φοιτητές ή μαθητές) στον δρόμο. Ο αριθμός των διαδηλωτών στην συγκέντρωση που έγινε στην περιοχή Αντιμιράλτι την Κυριακή 28/9, έφτασε τους 120.000, ενώ περισσότεροι από 50.000 διαδηλωτές έμειναν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους να διαδηλώσουν ακόμη και μετά την βάρβαρη επίθεση των δυνάμεων καταστολής με χημικά (87 κύματα επιθέσεων με δακρυγόνα σύμφωνα με την αναφορά της ίδιας της αστυνομίας!).
Αργότερα, το βράδυ της ίδιας μέρας, με τις φήμες να οργιάζουν για επικείμενη επίθεση με πλαστικές σφαίρες και τεθωρακισμένα οχήματα και τις εκκλήσεις μια σειράς «μετριοπαθών» στελεχών του κινήματος, αλλά και της ηγεσίας της Ομοσπονδίας Φοιτητών, οι περισσότεροι διαδηλωτές εγκαταλείψαν την Αντμιράλτι. Λίγη ώρα μετά, νέες καταλήψεις δρόμων λάμβαναν χώρα, με περίπου 3.000 διαδηλωτές να κλείνουν την κεντρική οδική αρτηρία της οδού Νέιθαν στην περιοχή Μονγκ Κοκ, αριθμός που έχει φτάσει τις 30.000 την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Την Κυριακή το βράδυ, η Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων κάλεσε σε γενική απεργία – μια σημαντική εξέλιξη, παρά το γεγονός ότι τα συνδικάτα είναι πολύ αποδυναμωμένα και η συμμετοχή στην απεργία περιορισμένη. Στην απεργία συμμετείχαν οι εργαζόμενοι στην εταιρεία, ύδρευσης, οι οδηγοί λεωφορείων, τραπεζοϋπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, εργάτες της Κόκα Κόλα κλπ.
Μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας 29/9, ο αριθμός των διαδηλωτών που βρίσκονταν στους δρόμους έφτανε τους 180.000, σε 3 διαφορετικές περιοχές. Φοιτητές και μαθητές έχουν αποφασίσει συνέχιση της αποχής διαρκείας. Η παραίτηση του διορισμένου (από την κινέζικη κυβέρνηση) Διοικητή του Χονγκ Κονγκ, Λιούνγκ Τσουν – Γινγκ, βασικού οργανωτή της επίθεσης στις 28/9, είναι πια κεντρικό αίτημα του κινήματος.
Η κυβέρνηση, βλέποντας ότι η καταστολή δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα και φοβούμενη τα χειρότερα, έχει κάνει αυτή την στιγμή στροφή 180 μοιρών. Μετά την βάρβαρη καταστολή της Κυριακής 28/9, την Δευτέρα 29/9, το πρωί, στελέχη του Τμήματος Δημοσίων Σχέσεων της αστυνομίας κατέφτασαν στους δρόμους που είχαν αποκλείσει οι διαδηλωτές και τους ζήτησαν «ευγενικά» να τους ανοίξουν. Ταυτόχρονα, η μεγάλη πλειοψηφία των ανδρών των ΜΑΤ αποσύρθηκε από τους δρόμους. Αυτή την στιγμή η κατάσταση είναι κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη και τα γεγονότα τρέχουν πολύ γρήγορα. Το «Ξ» θα παρακολουθεί τις εξελίξεις μέσα από τις ανταποκρίσεις των συντρόφων της «Σοσιαλιστικής Δράσης», αντίστοιχης οργάνωσης του «Ξ» στο Χονγκ Κονγκ, και θα ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας.
H παρέμβαση της «Σοσιαλιστικής Δράσης»
Οι σύντροφοι της «Σοσιαλιστικής Δράσης» έχουν σημαντική εμπλοκή στο κίνημα, και πρωτοστατούν σε διάφορες από τις νεολαιίστικες κινητοποιήσεις.
Τα άμεσα αιτήματα που οι σύντροφοι προβάλλουν στο κίνημα είναι:
- Συνέχιση των μαζικών δράσεων πολιτικής ανυπακοής, των καταλήψεων και των απεργιών!
- Άπλωμα του απεργιακού κινήματος και των αποχών! Δημιουργία δημοκρατικά εκλεγμένων επιτροπών φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων!
- Πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα στο Χονγκ Κονγκ και την Κίνα! Κάτω η μονοκομματική δικτατορία του «κομμουνιστικού» κόμματος!
- Να φύγει τώρα ο Διοικητής Λιουνγκ και η διορισμένη κυβέρνηση του!
Ταυτόχρονα η «Σοσιαλιστική Δράση» εξηγεί πως οι στρατηγικοί στόχοι του κινήματος για δημοκρατία δεν μπορούν να επιτευχθούν με ολοκληρωμένο τρόπο, απομονωμένα στο Χονγκ Κονγκ.
Λόγω του ότι το Χονγκ Κονγκ αποτελεί τμήμα της κινέζικης επικράτειας, χρειάζεται το κίνημα να επιδιώκει την εξάπλωση του κινήματος και στην ίδια την Κίνα, με την τεράστια εργατική τάξη, η οποία αποτελεί και τη σημαντικότερη δύναμη για την αλλαγή της κοινωνίας και την ανατροπή της δικτατορίας του «κομμουνιστικού» κόμματος.
Είναι γνωστό στους ακτιβιστές του Χονγκ Κονγκ πως η κατάσταση στην Κίνα «βράζει» και όσο κι αν το καθεστώς δεν αφήνει κανένα δημοκρατικό δικαίωμα και καμία ελευθερία, το ίντερνετ επιτρέπει σε δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές της βάσης να επικοινωνούν μεταξύ τους, ακολουθώντας κανόνες συνομωσίας, την ίδια στιγμή που οι εργατικές και αγροτικές εξεγέρσεις είναι αναρίθμητες.
Η «Σοσιαλιστική Δράση» εξηγεί την ίδια στιγμή πως η δημοκρατία της Δύσης και του καπιταλιστικού κόσμου είναι κολοβή και ψεύτικη, αφού στην ουσία περνάει τον έλεγχο των ζωών εκατομμυρίων ανθρώπων στα χέρια μιας χούφτας μεγαλο-κεφαλαιούχων. Προσπαθεί να σπάσει τις αυταπάτες στο δυτικό καπιταλισμό που δημιουργούν πολλοί από τους ηγέτες του κινήματος.
Η πάλη για πραγματική δημοκρατία δεν μπορεί παρά να είναι συνδεδεμένη με την σοσιαλιστική προοπτική – όπου η οικονομία θα είναι δημοκρατικά σχεδιασμένη και θα ελέγχεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με γνώμονα την εξάλειψη της φτώχειας και της ανεργίας και όχι τα κέρδη μιας ασήμαντης μειοψηφίας.
