Του Χρήστου Κασίμη, μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Βόρειας Αθήνας. Από το Iskra.gr
Είναι, πλέον, αυταπόδεικτο ότι οι «εταίροι» (με τέτοιους… εταίρους τι να τους κάνεις τους εχθρούς) παραμένουν αμετακίνητοι και προσπαθούν να σπρώξουν τον ελληνικό λαό σε ένα ακόμη σκληρότερο μνημονιακό πλαίσιο.
Φυσικά, η ελληνική κυβέρνηση, ευθυγραμμιζόμενη με τη λαϊκή βούληση δεν δέχθηκε το πλαίσιο αυτό, ως όφειλε, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, σειρά ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικών επιχειρήσεων, σειρά βάρβαρων απορρυθμίσεων σε ασφαλιστικό και εργασιακά αλλά και αυξήσεις – φωτιά, μέσω ΦΠΑ, σε είδη πρώτης ανάγκης και σε όλα τα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ!
Η πρόθεση των «Θεσμών» είναι σαφής: αφενός η ακύρωση της λαϊκής εντολής και αφετέρου η τιμωρία του ελληνικού λαού ο οποίος επέλεξε μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά για να βγει από το τέλμα και, φυσικά, το σβήσιμο ακόμα και μιας σπίθας που θα μπορούσε να ανάψει φωτιά κόντρα στις πολιτικές λιτότητας και να εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Όμως και η φερόμενη ως ελληνική «κυβερνητική πρόταση» των 47 σελίδων, δεν είναι καθόλου ανώδυνη για τον ελληνικό λαό και τον τόπο.
Τουναντίον, στην πρόταση περιλαμβάνονται αναλυτικά τα μέτρα για τον ΦΠΑ, την εισφορά αλληλεγγύης κλπ. Περιγράφει επίσης με αναλυτικό τρόπο τα… έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις που θα γίνουν φέτος και τα επόμενα χρόνια.
Συγκεκριμένα, ενδεικτικά, στις σελίδες 9 – 10 υπάρχει πλήρης πίνακας ιδιωτικοποιήσεων, από τα περιφερειακά αεροδρόμια μέχρι τα λιμάνια, και μέχρι τα φιλέτα του ΤΑΙΠΕΔ όχι μόνο για φέτος αλλά και για τα επόμενα χρόνια.
Πίνακες με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης υπάρχουν στις σελίδες 14 έως 16.
Οι σελίδες 29-33 εμπεριέχουν λεπτομερή μέτρα «απελευθέρωσης» της αγοράς, στον τομέα των μεταφορών, τα φαρμακεία κλπ.
Υπερδιπλάσια είναι, βεβαίως, τα μέτρα που ζητάνε οι δανειστές!
Το γεγονός αυτό, όμως, δεν θα πρέπει να «αποκοιμίσει» τα μέλη, τα στελέχη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, το εργατικό κίνημα και τις λαϊκές τάξεις.
Το γεγονός, δε, ότι οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και παραμένει πιθανό το ενδεχόμενο η τελική συμφωνία, στην καλύτερη περίπτωση, να βρίσκεται κάπου μεταξύ των δύο κειμένων, προκαλεί ίλιγγο.
Η λαϊκή εντολή υπήρξε σαφής και αδιαπραγμάτευτη: κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων.
Όλοι άλλωστε θυμόμαστε τις (κάθε άλλο παρά «μαξιμαλιστικές») προεκλογικές δεσμεύσεις της Θεσσαλονίκης, οι οποίες θα πραγματοποιούνταν ανεξαρτήτως της διαπραγμάτευσης, η οποία μάλιστα θα αφορούσε αποκλειστικά τη δανειακή σύμβαση (σ.σ. κάτι που ανατράπηκε από την «ετεροβαρή» συμφωνία της 20ης Φλεβάρη και ειδικά με το σημείο περί μονομερών ενεργειών), δεν έχουμε ακόμη ξεχάσει τις προγραμματικές δηλώσεις, ούτε βέβαια και τις αποφάσεις του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι «παράλογες» απαιτήσεις των θεσμών, αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία η ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει «βήμα πίσω» από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, να αναιρέσει τις υποχωρήσεις της, οι οποίες, όπως αποδείχθηκε, άνοιξαν την όρεξη των δανειστών και δεν εκλήφθησαν ως κινήσεις καλής θέλησης, να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας ώστε να προετοιμάσειτον ελληνικό λαό για στάση πληρωμών και τη σύγκρουση με τους δανειστές, ζητώντας την ανανέωση της λαϊκής εντολής με εκλογές, με διακύβευμα τον δρόμο που θα οδηγεί έξω από τα μνημόνια της λιτότητας, της ανεργίας, της υποτέλειας. Οι εκλογές, ειδικά μετά την εμπειρία της διαπραγμάτευσης, τους απίστευτους εκβιασμούς των δανειστών και το μαρτύριο που υφίσταται η χώρα, είναι η ενδεδειγμένη λυτρωτική διέξοδος, γιατί έτσι ο ελληνικός λαός θα ενημερωθεί για τα θετικά και ενδεχόμενα αρνητικά των υπαρκτών εναλλακτικών επιλογών, ώστε να μπορέσει να σταθμίσει τελικά, παρά τη λυσσαλέα επίθεση που θα δεχθεί από την τρόικα εσωτερικού και τον προπαγανδιστικό της μηχανισμό, τις επιλογές του, να κατανοήσει και ν’ αποφασίσει ποιος είναι ο δρόμος που θ’ ανοίξει ελπιδοφόρα διέξοδο για την οικονομία, την κοινωνία, τη χώρα.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να δεχθεί και δεν θα δεχθεί μια νέα μνημονιακή κηδεμονία, μέσω ενός τρίτου μνημονίου είτε μνημονίου εσωτερικού είτε μνημονίου εξωτερικού και θα προχωρήσει σε μια νέα προοδευτική, βιώσιμη και ελπιδοφόρα πορεία πέρα και έξω από μνημόνια και πολιτικές λιτότητας.
