Διακόσιοι περίπου διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο κέντρο των Βρυξελλών το Σάββατο 3 Οκτώβρη, απαντώντας δυναμικά στην αντιφασιστική συγκέντρωση που κάλεσαν περισσότερες από 15 βέλγικες οργανώσεις και συνδικάτα.
Η συγκέντρωση καλέστηκε αρχικά από ομάδα Ελλήνων που ζουν στο Βέλγιο και που ήθελαν να ενισχύσουν τις δράσεις της καμπάνιας «Δεν είναι αθώοι», ενόψει της απόφασης στη δίκης της Χρυσής Αυγής στις 7 Οκτώβρη.
Πολύ σύντομα, όμως, βέλγικες οργανώσεις και συνδικάτα ανταποκρίθηκαν επίσης, προσθέτοντας στο κάλεσμα και τη βέλγικη διάσταση του ζητήματος του φασισμού. Με δεδομένο ότι στις πρόσφατες ομοσπονδιακές εκλογές του Μαΐου 2019, στη Φλάνδρα, το N-VA (ακροδεξιό κόμμα τύπου Λεπέν) και το Vlaams Belang (VB – μόρφωμα που μοιάζει πολύ με τη ΧΑ) συγκέντρωσαν μαζί σχεδόν το 45% των ψήφων, το πρόβλημα της ακροδεξιάς στο Βέλγιο είναι εντελώς επίκαιρο. Μια εβδομάδα νωρίτερα, στις 27 Σεπτεμβρίου, το VB οργάνωσε αυτοκινητοπορεία από την Αμβέρσα προς τις Βρυξέλλες, με στόχο να διαμαρτυρηθεί για την επικείμενη συγκρότηση ομοσπονδιακής κυβέρνησης με σύνθεση που αποκλείει τα δύο αυτά ακροδεξιά κόμματα. Η αυτοκινητοπορεία αυτή συγκέντρωσε περίπου 4000 άτομα, σύμφωνα με τη βέλγικη αστυνομία.
Η αντιφασιστική συγκέντρωση του Σαββάτου ήταν πολύ ενθουσιώδης και δυναμική, και καλύφθηκε εκτενώς από τα βέλγικα μέσα ενημέρωσης. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ συγκινητική χάρη στα τραγούδια του Παύλου Φύσσα που ακούστηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος της κινητοποίησης. Το λόγο πήραν όλες οι οργανώσεις και συλλογικότητες που συμμετείχαν στο κάλεσμα. Εξίσου έντονη ήταν η στιγμή που πήρε το λόγο ο Μαμαντού Μπα, πρόσφυγας από τη Γουϊνέα, και πολύ δραστήριος αγωνιστής, ο οποίος έζησε και είχε αιτηθεί άσυλο στην Ελλάδα. Κατά την παραμονή του στην Αθήνα, ο Μαμαντού υπήρξε ο ίδιος θύμα επίθεσης και σοβαρού τραυματισμού από τη Χρυσή Αυγή. Όταν κατέφυγε στο Βέλγιο, και με την υποστήριξη ενός κινήματος που αναπτύχθηκε για την υπόθεσή του, κατάφερε να πάρει άσυλο με την αιτιολογία ότι η ζωή του διέτρεχε κίνδυνο για πολιτικούς λόγους στην ευρωπαϊκή χώρα υποδοχής, δηλαδή την Ελλάδα. Η απόφαση αυτή έχει θεωρηθεί ιστορική για τα δικαστικά δεδομένα, καθώς αποτελεί εξαίρεση στα όσα προβλέπει η περιβόητη συνθήκη του Δουβλίνου.
Εντυπωσιακή ήταν και η στήριξη από πλευράς των συνδικάτων. Αν και δεν συνυπέγραψαν το κάλεσμα, έδωσαν το παρών αντιπροσωπείες από το συνδικάτο μετάλλου της Γάνδης, το δευτεροβάθμιο της FGTB Βαλλονίας (συνδικάτο που πρόσκειται στο Σοσιαλιστικό Κόμμα) και άλλα, ενώ το λόγο πήρε και ο Thierry Bodson, πρόεδρος της FGTB.
Όλοι οι ομιλητές τόνισαν τη μεγάλη σημασία που έχει η απόφαση της δίκης της Χρυσής Αυγής συνολικά για το αντιφασιστικό κίνημα στην Ευρώπη, αλλά και την ανάγκη ανάπτυξης οργανωμένου αντιφασιστικού κινήματος στο Βέλγιο, δεδομένων και των πρόσφατων εξελίξεων με το VB.
Τόσο η παρέμβαση του Μαμαντού Μπα, που γνώρισε προσωπικά τον Παύλο Φύσσα, όσο και εκείνη της συλλογικότητας των μεταναστών εργαζόμενων χωρίς χαρτιά, δείχνουν ξεκάθαρα τη σημασία ανάπτυξης του αντιφασιστικού κινήματος, αλλά και τη σύνδεση του προβλήματος της ακροδεξιάς και του ρατσισμού με το συνολικό πρόβλημα του οικονομικού συστήματος. Το καπιταλιστικό σύστημα γεννά εξ ορισμού οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες και διακρίσεις, και αυτές είναι που καλλιεργούν το έδαφος, στο οποίο αναπτύσσονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία: αυτές είναι τελικά που θρέφουν την ακροδεξιά και το φασισμό.
Όλοι όσοι συμμετείχαν στην κινητοποίηση στις Βρυξέλλες, ενώνουν τη φωνή τους με τους αντιφασίστες αγωνιστές στην Ελλάδα που μαζικά θα φωνάξουν στις 7 του Οκτώβρη στο Εφετείο στην Αθήνα: Δεν είναι αθώοι – Οι Ναζί στη φυλακή.