Διασκευή άρθρου του Νάιτζελ Σμιθ
Οι εργαζόμενοι του RMT (Rail Maritime Transport Union – Συνδικάτο των εργαζομένων σιδηροδρομικών και θαλάσσιων μεταφορών) συμμετέχουν αυτές τις μέρες σε σειρά 24ωρων απεργιών (21, 23 και 25 Ιουνίου). Τα 40.000 μέλη του σωματείου ψήφισαν κατά 89% υπέρ της απεργίας με 74% συμμετοχή, γεγονός που δείχνει πόσο μεγάλη είναι η υποστήριξη στην απεργιακή δράση από τους εργαζόμενους του χώρου.
Μισθοί και εργασιακές συνθήκες
Η απεργία δεν αφορά πρωτίστως τα μισθολογικά αιτήματα του κλάδου, αλλά αποτελεί απάντηση στις επιθέσεις που δέχονται οι εργασιακές συνθήκες και η ασφάλεια στους σιδηρόδρομους. Ο Γκραντ Σαπς, Υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης των Συντηρητικών, κατηγόρησε τους σιδηροδρομικούς ότι αρνούνται τον εκσυγχρονισμό στις εργασιακές πρακτικές στον χώρο. Το RMT απαντάει σε αυτό το επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν αλλαγές, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν υποχρεωτικές απολύσεις. Είναι επίσης διατεθειμένοι να διαπραγματευτούν το ποιες θα είναι οι αυξήσεις στις αμοιβές τους, αλλά όχι και να αποδεχθούν την κοροϊδία των αυξήσεων κατά 3% που θέλουν οι εργοδότες.
Σύμφωνα με τον Μικ Λιντς, γενικό γραμματέα του RMT, οι όροι εργασίας των μελών του έχουν κερδηθεί μέσα από σκληρούς αγώνες δεκαετιών και οι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις των εργοδοτών. Η κυβέρνηση από την άλλη ισχυρίζεται ότι οι σιδηροδρομικοί είναι καλοπληρωμένοι, αναφέροντας ως παράδειγμα ότι το μέσο εισόδημα ενός μηχανοδηγού ανέρχεται σε 54.000 λίρες ετησίως. Στην πραγματικότητα βέβαια, πολύ λίγα μέλη του RMT είναι μηχανοδηγοί και το μέσο εισόδημα των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους είναι 33.000 λίρες.
Συνολικά, οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων και το βιοτικό επίπεδο στη Βρετανία πέφτουν διαρκώς. Οι μισθοί βρίσκονται σήμερα πολύ πίσω από τον πληθωρισμό. Απόδειξη γι’ αυτό είναι η μαζική αύξηση της φτώχειας, με βασικούς κλάδους χαμηλόμισθων εργαζομένων, όπως για παράδειγμα οι νοσηλευτές να πρέπει σε πολλές περιπτώσεις να καταφεύγουν σε συσσίτια για να επιβιώσουν.
Εκπτώσεις στην ασφάλεια και απεργοσπαστικοί μηχανισμοί
Ως προς την ποιότητα και την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, ο Τζον Στιούαρτ, γραμματέας του RMT στο Λιντς, αναφέρει ότι η σιδηροδρομική βιομηχανία κινείται προς ένα μοντέλο συνεχών περικοπών και μείωσης των εξόδων. Αναφέρει επίσης ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να θέσουν σε κίνδυνο το επιβατικό κοινό ή τους εαυτούς τους για χάρη του κέρδους.
Επιπλέον, η κυβέρνηση επισπεύδει την ψήφιση ενός νομοσχεδίου που θα επιτρέπει στη διοίκηση των σιδηροδρόμων να χρησιμοποιεί εργολαβικούς εργαζόμενους ως απεργοσπαστικό μηχανισμό. Σε συνέντευξη στο BBC, ο δημοσιογράφος Ν. Ρόμπινσον υπερθεμάτιζε, πιέζοντας τον Υπουργό Μεταφορών να επιταχύνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Η στάση αυτή δείχνει ξεκάθαρα τη θέση που έχουν πάρει τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ενάντια στους απεργούς και υπέρ των εργοδοτών και της κυβέρνησης.
Στρώνεται το έδαφος για νέους αγώνες
Μέσα στους επόμενους μήνες είναι ήδη προγραμματισμένες σημαντικές κινητοποιήσεις από μια σειρά συνδικάτα της χώρας. Αυτή η εξέλιξη έρχεται να πλαισιώσει τους μικρότερους αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, όπως αυτός των οδηγών λεωφορείων, των εργαζομένων στα νοσοκομεία, των εργαζομένων στην καθαριότητα, κ.λπ. Το κλίμα που διαμορφώνεται αποτελεί σημαντική ευκαιρία για τους εργαζόμενους και τη δυνατότητά τους να απαιτήσουν περισσότερα από τους εργοδότες.
Η ανάγκη για μαχητικές κινητοποιήσεις υπάρχει σε όλους τους κλάδους και έτσι η ανάγκη για ενότητα είναι επιτακτική. Η μαζική πανεργατική διαδήλωση της 18ης Ιούνη που κάλεσαν τα μεγάλα συνδικάτα της χώρας, θα πρέπει να αποτελέσει την αρχή για νέες, μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις, με στόχο την ανατροπή αυτής της σάπιας κυβέρνησης και των πολιτικών της που μαστίζουν την κοινωνία.
