Το κίνημα κατά της καύσης σκουπιδιών που ξεκίνησε στον Βόλο στις αρχές του 2017 και κατέβασε στον δρόμο χιλιάδες πολίτες, βρίσκεται την τελευταία περίοδο σε ύφεση. Σε αυτό έχουν συντελέσει πολλοί παράγοντες αντικειμενικοί, όπως η πανδημία, αλλά και υποκειμενικοί, όπως η πολυδιάσπαση του κινήματος. Αυτή η υποχώρηση των κοινωνικών αντιστάσεων έχει αξιοποιηθεί από την ΑΓΕΤ (Lafarge-Holcim) που έχει επιδοθεί σε ένα μπαράζ από «αγαθοεργίες» και «δωρεές» με τη βοήθεια τοπικών κυβερνητικών στελεχών, της Εκκλησίας, πολλών τοπικών ΜΜΕ κοκ.
Όμως οι εγκληματικές επιπτώσεις της καύσης των σκουπιδιών συνεχίζουν να επηρεάζουν τους κατοίκους του Βόλου και των γύρω περιοχών. Σειρά μελετών και ερευνών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης (Ελβετία, Ισπανία, Λιθουανία, Τσεχία) που έρχονται στη δημοσιότητα το τελευταίο διάστημα αποδεικνύει αυτό που το κίνημα φωνάζει από την πρώτη στιγμή: η καύση σκουπιδιών εκλύει διοξίνες, αυτές συσσωρεύονται στο έδαφος και από εκεί περνάνε στην τροφική αλυσίδα! Αξιοποιώντας όλα τα πρόσφατα στοιχεία και επιδιώκοντας τη συνεργασία και το μέτωπο με όλες τις συλλογικότητες, φορείς και οργανώσεις που τάσσονται με ειλικρίνεια κατά της καύσης, η «Πρωτοβουλία Πολιτών Βόλου NO BURN» σχεδιάζει μια σειρά από κινήσεις απεύθυνσης στην τοπική κοινωνία. Η ανακοίνωση και η αφίσα που ακολουθούν αποτελούν ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αυτή.
Το ζήτημα της εκτεταμένης ρύπανσης του εδάφους με διοξίνες στη Λωζάνη της Ελβετίας, που όπως διαπιστώθηκε οφείλεται στην μακροχρόνια λειτουργία μονάδας καύσης σκουπιδιών (1958-2005), αποκαλύπτει και δικαιώνει αυτό που εδώ και τέσσερα χρόνια φωνάζουμε: Η καύση σκουπιδιών καταστρέφει την υγεία μας, το περιβάλλον, τις ζωές των παιδιών μας!
Το μέγεθος της ρύπανσης είναι τέτοιο που οι τοπικές αρχές της Ελβετικής πόλης περιόρισαν στο ελάχιστο την κατανάλωση κηπευτικών, κοτόπουλων και αυγών προερχόμενα από την εστία της ρυπασμένης περιοχής. Επίσης, δόθηκαν οδηγίες στους κατοίκους να πλένουν τα χέρια τους μετά από κάθε επαφή με το έδαφος, ενώ τοποθετήθηκαν πινακίδες στα πάρκα που απαγορεύουν στα παιδιά να παίξουν.
Όμως ας αναρωτηθούμε και ας μπούμε στην λογική των συσχετισμών.
Όταν η Ελβετία, που είναι μια χώρα
- με τους πολίτες να κατέχουν ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο ζωής
- με μια κρατική μηχανή που λειτουργεί ικανοποιητικά και με αξιόλογες κοινωνικές παροχές
- με μια φαινομενικά καλή σχέση με το περιβάλλον
- και ό,τι άλλο χαρακτηρίζει ένα φιλελεύθερο αστικό κράτος με όλα τα χαρακτηριστικά της καπιταλιστικής οικονομίας, σαν την εν λόγω χώρα
βρίσκεται αντιμέτωπη με μια περιβαλλοντική, κοινωνική, υγειονομική ζημιά αυτού του μεγέθους (στη Λωζάνη προς στιγμή, ενώ οι έρευνες ξεκινούν και σε άλλες πόλεις), τότε δεν χρειάζονται άλλες αποδείξεις για τις καταστροφικές συνέπειες της καύσης ως πρακτικής απομείωσης των σκουπιδιών.
Ας σημειώσουμε ένα πολύ σημαντικό γεγονός: Το σύνολο των χωρών της Ευρώπης, στις οποίες η καύση σκουπιδιών γίνεται σε εργοστάσια σχεδιασμένα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, έχουν αναπτυχθεί και εφαρμόζονται τεχνικές για τον καθαρισμό των ρύπων όπως:
- με ηλεκτροστατικές διαδικασίες,
- με χρήση όξινου ανθρακικού νατρίου και οπτάνθρακα λιγνίτη,
- με ειδικούς καταλύτες που ενισχύουν την δράση των παραπάνω,
- με ειδικά φίλτρα δέσμευσης, ενεργό άνθρακα κ.λπ
Το συμπέρασμα όμως του καθ’ ομολογία υπεύθυνου του Γαλλικού Ομίλου Veolia, Γκιγιόμ Γουαλέρ (Guillaume Wallaert), είναι ότι οι παραπάνω εφαρμοζόμενες τεχνικές καταφέρνουν απλώς να μειώσουν την ρύπανση και όχι να την σταματήσουν. Το τραγικό παράδειγμα της Λωζάνης καταδεικνύει ακριβώς αυτό! Ότι καύση σκουπιδιών σημαίνει ρύπανση με διοξίνες ακόμη και με τη χρήση των πιο εξειδικευμένων τεχνικών! Θεωρούμε δε βέβαιο ότι στο «χορό» θα μπουν και άλλες χώρες και άλλες πόλεις όπου γίνεται καύση απορριμμάτων.
Ας έρθουμε τώρα στα της πόλης μας. Κάνοντας τους ανάλογους συσχετισμούς, αναλογιζόμενοι τα γεγονότα και τις υφιστάμενες συνθήκες, αβίαστα συμπεραίνουμε ότι τα επόμενα χρόνια ο Βόλος θα μετατραπεί σε Λωζάνη.
Πως αλλιώς να μην έχουμε αυτό το δυσοίωνο αποτέλεσμα όταν:
- Η ΑΓΕΤ είναι μια βιομηχανική μονάδα που σχεδιάστηκε και λειτουργούσε, έως πρόσφατα, για την παραγωγή ενός προϊόντος, του τσιμέντου. Η επιλογή της να καίει σκουπίδια δεν σχετίζεται με την παραγωγή τσιμέντου, αλλά γίνεται μόνο και μόνο για να μεγιστοποιεί η εταιρία τα κέρδη της ιδιοκτήτριας Lafarge-Holcim.
- Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο, σύμφωνα με τους -καθ’ υπόδειξη- σχεδιασμούς της κεντρικής εξουσίας, να χρησιμοποιηθούν οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για τη δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας!
- Ήδη εγκρίθηκε από την κυβέρνηση και το Υπουργείο Περιβάλλοντος και δρομολογείται η κατασκευή της Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων από το Δήμο Βόλου. Είναι ένα έργο «προσφορά» του «άνακτα της πόλης» Α. Μπέου προς την ΑΓΕΤ, η οποία θα τροφοδοτείται αδιάλειπτα με«καύσιμη ύλη» από την ίδια την πόλη που ρυπαίνει!
- Η λειτουργία του εργοστασίου της ΑΓΕΤ τόσο κοντά στην καρδιά της πόλης αποτελεί ένα περιβαλλοντικό, κοινωνικό και θεσμικό τερατούργημα. Παρόλα αυτά, οι Πολεοδομικές Υπηρεσίες του Δήμου «τρέχουν» ασθμαίνοντας να εγκρίνουν την μελέτη προσθήκης ύψους στην καμινάδα της ΑΓΕΤ. Επιμέρους νομιμοποιήσεις που μόνο αμοραλισμό κρύβουν, αφού όσο ψηλή και να είναι η καμινάδα δεν θα σταματήσει να εκλύει διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα.
- Η τοπική αυτοδιοίκηση, ο Δήμος και η Περιφέρεια, αναλώνονται σε στρουθοκαμιλίστικου χαρακτήρα ατελέσφορες μετρήσεις αέριων ρύπων, κυρίως μικροσωματιδίων. Όμως οι υπερβάσεις στα όρια των μικροσωματιδίων, που είναι συχνές και άκρως επικίνδυνες,οφείλονται αφενός στην οικονομική ένδεια πολλών πολιτών (που έχουν στραφεί στα καυσόξυλα για να ζεσταθούν) και δεν έχουν σχέση με την καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ και αφετέρου στους αστικούς ρύπους, για τους οποίους η τοπική αυτοδιοίκηση φέρει την κυρία ευθύνη.
- Η σημερινή κυβέρνηση -συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων- ψηφίζει νόμους που νομιμοποιούν την απροκάλυπτη εκμετάλλευση και καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα της «πράσινης οικονομίας». Κι αυτό για να εξυπηρετηθεί η ακόρεστη δίψα επιχειρηματικών και κατασκευαστικών ομίλων για κέρδη.
Στην Λωζάνη ανακαλύψανε την καταστροφή 15 χρόνια μετά το τέλος της λειτουργίας του εργοστασίου! Το κίνημα των πολιτών του Βόλου ενάντια στην καύση εδώ και τέσσερα χρόνια παλεύει για τα αυτονόητα και για να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων τύπου Λωζάνης.
Ο Βόλος δεν ξέρουμε αν θα γίνει Μονακό. Είμαστε όμως σίγουροι ότι αν δεν πραγματοποιηθούν τα παρακάτω:
- Μετρήσεις στο έδαφος για διοξίνες και βαρέα μέταλλα από ανεξάρτητους φορείς και σε συνεργασία με τους πολίτες.
- Άμεση ακύρωση του σχεδιασμού για Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων από το Δήμο Βόλου.
- ΑΜΕΣΗ και ΟΡΙΣΤΙΚΗ παύση της καύσης σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ και οπουδήποτε αλλού,
τότε θα γίνουμε Λωζάνη…
