Τον προηγούμενο Μάη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προχώρησε στην ικανοποίηση –σε μεγάλο βαθμό– ενός χρόνιου αιτήματος των μουσικών εργαζομένων στους Δήμους, που αφορούσε στη διαβάθμιση των πτυχίων μας.
Μέχρι τότε, τα πτυχία μουσικής που έχουμε αποκτήσει με πολλά χρόνια μελέτης (και πληρώνοντας πολλά χρήματα στα ωδεία, αφού δωρεάν μουσική εκπαίδευση στη χώρα μας δεν υπάρχει) δεν αναγνωρίζονταν ως πτυχία ισότιμα ΤΕΙ ή Πανεπιστημίων (όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού) και οι μουσικοί κατατασσόμασταν και αμειβόμασταν ως απόφοιτοι Λυκείου.
Στις 11 Μαΐου 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση (νόμος 4325/15) που μας αναγνώριζε ως εργαζόμενους Ανώτερης Εκπαίδευσης. Η κίνηση αυτή πανηγυρίστηκε από το σύνολο του κλάδου ως μια σημαντική κατάκτηση και δημιούργησε ελπίδες για την ικανοποίηση περισσότερων αιτημάτων μας.
Λίγους μήνες αργότερα όμως η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήρε αυτή την κατάκτηση πίσω.
Με το νόμο 4354/15 για το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων η κυβέρνηση εισήγαγε την ακόλουθη πρωτοτυπία! Οι μουσικοί θα κατατάσσονται τυπικά στην κατηγορία ΤΕ (Τεχνολογικής Εκπαίδευσης) αλλά θα αμείβονται ως ΔΕ (Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης) δηλαδή απλά ως απόφοιτοι Λυκείου!
Με τον ίδιο νόμο η κυβέρνηση προχώρησε και στη διάσπαση του κλάδου των μουσικών στους Δήμους σε διδακτικό προσωπικό (καθηγητές δημοτικών ωδείων, μουσικών σχολών κ.α.) και μουσικούς ορχηστρικών συνόλων (μπάντες, συμφωνικές ορχήστρες κλπ) προβλέποντας διαφορετικές αμοιβές για τις δυο «κατηγορίες». Ο διαχωρισμός αυτός είναι αυθαίρετος καθώς και οι δυο «κατηγορίες» μουσικών έχουν κάνει ακριβώς τις ίδιες σπουδές και έχουν ακριβώς τα ίδια πτυχία.
Επιπλέον, για τη δεύτερη «κατηγορία» ο νόμος προβλέπει πως ο τρόπος αμοιβής μπορεί να καθοριστεί με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε νέες δυσμενείς εξελίξεις για τον κλάδο (π.χ. νέες μειώσεις αποδοχών, περαιτέρω αυθαίρετος διαχωρισμός των μουσικών καθώς δεν υπάρχει πλαίσιο κατάταξης με βάση τη θέση τους στην ορχήστρα κ.α.).
Τέλος, σε μια περίοδο που ο κλάδος παλεύει για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η συγκεκριμένη ρύθμιση οδηγεί στον καθορισμό των αποδοχών μας, σύμφωνα με τις ορέξεις του εκάστοτε Υπουργού.
Βλέποντας τα παραπάνω στο προσχέδιο του νόμου, 22 πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες μουσικών πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην Επιτροπή της Βουλής που συζητούσε το εν λόγω νομοσχέδιο. Μετά την παρέμβασή μας, τόσο ο Αναπληρωτής Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, όσο και πολλοί βουλευτές που συμμετείχαν στην επιτροπή της Βουλής δέχθηκαν το δίκαιο των αιτημάτων μας και υποσχέθηκαν να διορθώσουν τις «αστοχίες» (όπως οι ίδιοι τις ονόμασαν) στο νομοσχέδιο.
Οι υποσχέσεις όμως αποδείχθηκαν έωλες, αφού τελικά το νομοσχέδιο ψηφίστηκε σχεδόν ως είχε[*].
Τα αμέσως επόμενα βήματα ήταν μια παράσταση διαμαρτυρίας των ΔΣ των προαναφερόμενων σωματείων στο Υπ. Διοικητικής Ανασυγκρότησης, στο Υπ. Οικονομικών και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και κατάθεση υπομνήματος διαμαρτυρίας το οποίο απαιτεί να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας στον αμέσως επόμενο νόμο που θα έρθει για ψήφιση στη Βουλή προειδοποιώντας πως σε διαφορετική περίπτωση θα ακολουθήσουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Οι εκπρόσωποι των πολιτικών ηγεσιών των δυο Υπουργείων και του ΓΛΚ μας διαβεβαίωσαν ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση αναίρεσης της κατάταξης μας βάσει του ν. 4325 και ισχυρίστηκαν, λίγο-πολύ, πως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν «κατά λάθος» –π.χ. ο εκπρόσωπος του κυρίου Βερναρδάκη έφτασε σε σημείο να μας πει ότι η διάταξη για τον καθορισμό των αποδοχών μέσω Κ.Υ.Α., παρέμεινε στον ψηφισμένο νόμο λόγω τυπογραφικού λάθους! Επίσης δεσμεύτηκαν για την έκδοση διευκρινιστικής εγκυκλίου την αμέσως επόμενη περίοδο, η οποία θα ικανοποιεί πλήρως τα αιτήματά μας.
Είναι βέβαιο ότι οι διαβεβαιώσεις που πήραμε δε μπορούν σε καμία περίπτωση να λειτουργήσουν εφησυχαστικά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει τις πολιτικές που θέλουν οι δανειστές και το ντόπιο κεφάλαιο και αυτές συμπεριλαμβάνουν σκληρά αντεργατικά μέτρα και ανατροπή πολλών από τις κατακτήσεις που έχουν απομείνει μετά από 5 χρόνια Μνημονίων.
Είναι αναγκαίο λοιπόν ο κλάδος των μουσικών να βρίσκεται σε ετοιμότητα για να προχωρήσει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για τα παραπάνω ζητήματα αλλά και σε συντονισμό με όλους τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους να δώσει αποφασιστικά τις μεγάλες μάχες της επόμενης περιόδου τόσο για την υπεράσπιση των κεκτημένων που κερδήθηκαν με αγώνες, όσο και για την αναχαίτιση της νέας βάρβαρης επίθεσης που έρχεται (ασφαλιστικό, αξιολογήσεις, πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών κ.α.).
_______________
