Πέτρος Πυλαρινός
Περισσότερα, για το περιεχόμενο της συμφωνίας δείτε:
Παρά τις σχετικά πρόσφατες αποκαλύψεις μέσω διαρροών, τόσο για την ύπαρξη όσο και για τη φύση της επονομαζόμενης Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων, το πανηγύρι φαίνεται ότι καλά κρατεί στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Αυτό δείχνει, ακόμα και με «γυμνό μάτι», η τελευταία μεγάλης έκτασης διαρροή, στις αρχές του τρέχοντος Μάη, και τα τρομαχτικά σχεδόν στοιχεία που έφερε στη δημοσιότητα η Greenpeace.
Οι 250 σελίδες που αποκαλύφθηκαν από την Greenpeace, που δικαιολογημένα θυμίζουν σύγχρονη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας τύπου Hunger Games, όχι απλά εγείρουν σοβαρές ανησυχίες αλλά πρέπει να σημάνουν συναγερμό.
μυστικά και ψέματα
Η επιλογή των λέξεων στον τίτλο της συμφωνίας είναι αριστοτεχνική, όπως και η επίσημη περιγραφή της.
Προβάλλονται οι επενδύσεις, το ελεύθερο εμπόριο, η ανάπτυξη αλλά ο μανδύας αυτός δεν αρκεί για να κρύψει τη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική λαίλαπα στη χειρότερη μέχρι σήμερα μορφή της.
Όσο η συμφωνία προβάλλει αξίες άλλο τόσο προσβάλλει εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, τη δυνατότητα ελέγχου της εθνικής οικονομίας από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις, την εθνική κυριαρχία, την τοπική αυτοδιοίκηση, τον δημόσιο τομέα, την Υγεία, τον αγροτικό τομέα, το περιβάλλον, τα προσωπικά δεδομένα, τελικά κάθε έννοια ελευθερίας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας.
Την επόμενη της δημοσίευσης των TTIPLeaks παρατηρούμε ένα αλλόκοτο σκηνικό όσον αφορά στις επίσημες αντιδράσεις. Αλλού επικρατεί σιγή ιχθύος γιατί ακόμα προσπαθούν να καταλάβουν τι διαβάζουν στο site της Greenpeace (βλ. Ελλάδα) αλλού επικρατεί η βιάση να κατηγορήσουν και να αποποιηθούν μια συμφωνία το ακριβές περιεχόμενο της οποίας δήθεν δε γνώριζαν (βλ. Γαλλία) και από αλλού ακούγονται επευφημίες υπό τη μορφή μάλιστα επίσημων δηλώσεων (βλ. συνάντηση Obama – Merkel).
ποιος διευθύνει, ποιος διαπραγματεύεται, ποιος αποφασίζει;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δε μπορεί να πει ποιος διευθύνει τις συζητήσεις, ποιος διαπραγματεύεται και ποιος τελικά ελέγχει και κρίνει το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων αυτών.
Η μυστικότητα με την οποία γίνονται όλα είναι αδιανόητη αλλά είναι ταυτόχρονα αποκαλυπτική του περιεχομένου του χαρακτήρα και των κινδύνων που αντιπροσωπεύει η ΤΤΙΡ.
Κανείς δε μπορεί με ασφάλεια να πει πόσο μεγάλο είναι το πέπλο του μυστηρίου και τι ακριβώς καλύπτει. Από την έναρξη των διαπραγματεύσεων η ροή των πληροφοριών μπήκε σε σταγονόμετρο και μόνο περιορισμένος αριθμός αξιωματούχων / στελεχών των εθνικών κυβερνήσεων έχει πρόσβαση στα στοιχεία και μάλιστα υπό περιορισμούς. Τελικά ποιος είναι αυτός που αποφασίζει για χάρη μας; Ποιος διοικεί αυτήν την (…) Ένωση και προς τα πού την οδηγεί;
«τηλεκατευθυνόμενοι» και γελοίοι
Υπό την πίεση της εκτεταμένης διαρροής έσπευσαν οι διάφοροι «τηλεκατευθυνόμενοι» εκπρόσωποι να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, με δικαιολογίες και επιχειρήματα βγαλμένα από τη Φαντασία του Disney.
Βλέπετε, για κακή τους τύχη, μεταξύ των προϊόντων της διαρροής περιέχονται και επίσημα εσωτερικά έγγραφα της Ε.Ε., που όχι μόνο δεν αφήνουν περιθώρια για διαψεύσεις αλλά μάλιστα επισημοποιούν τα όσα αναφέρονται στα κείμενα των διαπραγματεύσεων, καταρρίπτοντας ταυτόχρονα και τη δικαιολογία –που ακούστηκε– ότι τα στοιχεία αφορούν παλαιότερη περίοδο των συζητήσεων και είναι… πεπερασμένα.
Διαπραγματεύσεις που γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες και συμφωνίες που υπογράφονται κάτω απ’ το τραπέζι δεν αρέσουν σε κανέναν γιατί μυρίζουν από μακριά χοντρή διαπλοκή.
Στην προσπάθειά της να αντιστρέψει το κλίμα και να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μίλησε για… καθαρές διαδικασίες, για τακτική ενημέρωση και για δημόσια διαβούλευση!
Τίποτα απ’ αυτά όμως δεν ισχύει και το επιχείρημα ότι η όποια μυστικότητα εξηγείται από την ανάγκη να προστατευθεί η συμφωνία από τα μεγάλα συμφέροντα πάει περίπατο. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι μόνο το 3% των συναντήσεων των μελών της Επιτροπής έγιναν με «κοινωνικούς φορείς», ενώ στο υπόλοιπο 97% περιλαμβάνονταν ισχυρότατα λόμπι, πολυεθνικές επιχειρήσεις και οργανώσεις εμπορικών συμφερόντων. Οι κοινωνίες βέβαια βρίσκονται στο μαύρο σκοτάδι.
Παράλληλα, από συγκρίσεις προέκυψε το εξής ενδιαφέρον: η περιορισμένη ροή πληροφοριών μέσω των ελάχιστων κατά καιρούς ανακοινώσεων και δελτίων τύπου δεν έπασχε μόνο από λογοκρισία αλλά και από παραποίηση σημαντικών δεδομένων.
και η ελληνική… «αριστερή» κυβέρνηση;
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα προκύπτουν εύλογα ερωτήματα: Την ελληνική πλευρά στην όλη διαπραγμάτευση ποιος την εκπροσωπεί; Ποιες είναι οι ελληνικές θέσεις; Μήπως είναι καλό, κάποια στιγμή, να ακουστεί από επίσημα χείλη η γνώμη της «αριστερής» ελληνικής κυβέρνησης που εκπροσωπεί το… «ισότιμο κράτος-μέλος» που ονομάζεται Ελλάδα;
Σύντροφοι, συμπολίτες, συνάνθρωποι ουκέτι καιρός. Πρέπει να θυμηθούμε και να τους θυμίσουμε ότι πρέπει κάποια στιγμή να αποκατασταθεί η έννοια της δημοκρατίας ως η ελευθερία και η δυνατότητα του λαού να αποφασίζει.
Η πρώτη προϋπόθεση για να μπορεί να υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία άποψης, έκφρασης και δημοκρατικής απόφασης, είναι η γνώση των δεδομένων. Εδώ, οι εκλεγμένοι «εκπρόσωποί» έχουν καταντήσει να υπάρχουν μόνο για να κάνουν πλάτες στα οικονομικά συμφέροντα που ρυθμίζουν τις ζωές μας.
Πρέπει να αντιδράσουμε στην ΤΤΙΡ προτού είναι αργά. Διαφορετικά το τρίτο χτύπημα δεν θα είναι διαρροή, θα είναι η τελική ανακοίνωση της υπογραφής μιας συμφωνίας που θα αλλάξει άρδην όλα όσα ξέρουμε και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού αλλά και στην καθημερινή ζωή μας.
