Θανάσης Μαρίνης
αναπληρωματικό μέλος ΔΣ ΣΥΕΤΕ
Την Πέμπτη 14 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη συνάντηση ΟΤΟΕ-Τραπεζιτών[1] από την οποία προκύπτουν τα εξής δύο στοιχεία.
Από τη μια οι τραπεζίτες είναι εντελώς ξεκάθαροι στις επιδιώξεις τους[2]. Τα θέλουν όλα. Μισθολογικές περικοπές, αύξηση ωρών εργασίας, περικοπή αδειών, κτλ. Αξιοποιώντας τις πολιτικές της κυβέρνησης (τους) και τα «μνημονιακά» μέτρα, στόχο έχουν την ριζική ανατροπή του εργασιακού μας περιβάλλοντος και το πριόνισμα των κατακτήσεων μας που είναι αποτέλεσμα πολυετών σκληρών αγώνων.
Από την άλλη η ηγεσία του Συλλόγου των Υπαλλήλων στην Εθνική (ΣΥΕΤΕ) και της ομοσπονδίας των τραπεζοϋπαλλήλων (ΟΤΟΕ) που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ είναι κατώτερη των περιστάσεων και παρουσιάζει πλήρη αδυναμία να οργανώσει σοβαρά την αντιπαράθεση με το μπλοκ των τραπεζιτών.
Στις ανακοινώσεις τους απουσιάζει πλήρως το δικό μας διεκδικητικό πλαίσιο αλλά και η επεξεργασία αγωνιστικού σχεδίου για να υπογράψουμε κλαδική χωρίς μειώσεις και η οποία θα διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας ως πλήρους απασχόλησης. Επιμένουν, να κρατούν τους συναδέλφους στο σκοτάδι σχετικά με το τι διεκδικούμε και πώς το διεκδικούμε.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ηγεσία της ΟΤΟΕ αρνείται προκλητικά τον συντονισμό με τις 40 υπόλοιπες Ομοσπονδίες που βρίσκονται σε αγωνιστική εγρήγορση για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης. Μάλιστα 9 από αυτές υπέβαλλαν γραπτό αίτημα για συντονισμό των κινητοποιήσεών μας ενάντια στις βλέψεις του μπλοκ της καταστροφής, κυβέρνησης-Τρόικα-Τραπεζιτών, και η ΟΤΟΕ «κωφεύει» επιδεικτικά συνεχίζοντας να καλλιεργεί μια λογική συντεχνιακή, η οποία μόνο ήττες μπορεί να μας «χαρίσει».
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει αβίαστα είναι πως μπορεί να ανακοπεί αυτή η συμβιβαστική λογική της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ και πως μπορούμε να διεκδικήσουμε με αξιώσεις την υπογραφή κλαδικής χωρίς περικοπές.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, σαν τραπεζοϋπάλληλοι, είναι να κινηθούμε με βάση το παρακάτω σκεπτικό.
Κοινές περιοδείες των μαχητικών παρατάξεων που δραστηριοποιούνται στην ΟΤΟΕ αλλά και των αγωνιστών της βάσης στα μεγάλα καταστήματα και στις πόλεις με στόχο να προκύψουν μαζικές διαδικασίες (συνελεύσεις, εκδηλώσεις, κτλ.).
Το πρώτο σημαντικό παράδειγμα έρχεται από το σωματείο της Εθνοdata[3] με μια μαζική συνέλευση με ποσοστό συμμετοχής 91% και μια εξίσου μαζική απεργία για την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης. Η ηγεσία της ΟΤΟΕ πού ήταν για να στηρίξει τον πολύ σημαντικό αγώνα αυτών των συναδέλφων;
Άμεσος συντονισμός αρχικά με τις 9 Ομοσπονδίες που καλούν σε συντονισμό και έπειτα με τις υπόλοιπες. Είναι τεράστια ευκαιρία για συντονισμό καθώς αυτές οι ομοσπονδίες μεταξύ τους αντιπροσωπεύουν 600.000 εργαζόμενους!
Χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι κανένας κλάδος, όσο μεγάλος και αν είναι, δεν μπορεί να κερδίσει απομονωμένος. Η επεξεργασία ενός κοινού αγωνιστικού σχεδίου με απεργίες και καταλήψεις, που θα στοχεύουν στην ανατροπή της κυβέρνησης και των πολιτικών λιτότητας που δεν έχουν τελειωμό, είναι εντελώς απαραίτητη. Μπορεί να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις μας και να μας προσφέρει τα απαραίτητα εφόδια για να δώσουμε τη μάχη με αξιώσεις και προοπτική νίκης.
_________________
[1] Δελτίο τύπου ΟΤΟΕ 14/3/2013 με τίτλο «Άκαρπη η δεύτερη συνάντηση της ΟΤΟΕ με τις τράπεζες για την κλαδική σύμβαση…» στο www.otoe.gr http://www.otoe.gr/AnnounceAndPress.mvc/ItemDetails/1066
[2] Ανακοίνωση της ΟΤΟΕ, 4/3/2013: «Διεκδικούμε ικανοποιητική κλαδική σύμβαση…» http://www.otoe.gr/Upl//
%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/2012/ANAK5_ANAK5%20qxd.pdf[3] Ανακοίνωση Συλλόγου εργαζομένων στην Εθνοdata 11/3/2013http://seethnodata.gr/press/2013/03/apergia-mas/
