Η απόφαση των 6 μεγαλύτερων τραπεζών να μην συμμετέχουν σε συλλογικές διαπραγματεύσεις με την ΟΤΟΕ για την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας αποτελεί μια από τις πιο σκανδαλώδεις και προκλητικές επιθέσεις των καπιταλιστών την τελευταία περίοδο.
Ανικανοποιίητοι με την ετήσια αύξηση των κερδών τους κατά 40 – 50 % (!!)οι τραπεζίτες επιχειρούν να καταργήσουν το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης από τους τραπεζοϋπαλλήλους, ένα μέτρο που εντάσσεται στη συνολική πολιτική της κυβέρνησης για κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων γενικά.
Τι ίσχυε ως σήμερα
Μέχρι σήμερα οι τράπεζες υπέγραφαν κλαδική σύμβαση εργασίας με την ΟΤΟΕ που ρύθμιζε το εργασιακό και μισθολογικό καθεστώς όλων των τραπεζοϋπαλλήλων. Σε κάθε τράπεζα υπογραφόταν και επιχειρησιακή σύμβαση με βάση τις ιδιαιτερότητες της κάθε μίας. Η ύπαρξη όμως κλαδικής ΣΣΕ εξασφάλιζε σε όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες το ίδιο καθεστώς εργασίας και μισθού.
Τώρα οι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι επειδή ο ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών έχει οξυνθεί τα τελευταία χρόνια κάθε τράπεζα πρέπει απλά να υπογράφει επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας με το σωματείο των εργαζομένων της.
Γιατί τώρα;
Γιατί οι τραπεζίτες αποφάσισαν να προχωρήσουν στην προκλησή τους τώρα, παρά τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν; Η απάντηση στο ερώτημα είναι απλή: γιατί τώρα “τους παίρνει”.
Οι τραπεζίτες και οι καπιταλιστές γενικότερα νοιώθουν πολύ δυνατοί αφού η κυβέρνηση της ΝΔ τα δύο χρόνια που κυβερνά περνά το ένα μετά το άλλο τα μέτρα που ζητούν αυτοί. Επιπλέον τα μέτρα αυτά μέχρι σήμερα έχουν περάσει χωρίς σοβαρές αντιστάσεις εξ αιτίας της στάσης των συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Στις τράπεζες όμως ισχύουν και κάποια παραπάνω δεδομένα:
1.Με το νόμο που πέρασε η κυβέρνηση για τις τράπεζες το περασμένο καλοκαίρι στην ουσία ήταν η πρώτη φορά που κυβέρνηση ανέτρεψε τα κεκτημένα των ΣΣΕ. Αφού λοιπόν η κυβέρνηση δε σεβάστηκε τις ΣΣΕ γιατί να τις σεβαστούν οι τραπεζίτες;
2.Οι τραπεζίτες νοιώθουν πως οι τραπεζοϋπάλληλοι είναι εξαντλημένοι και με πεσμένο ηθικό από την περσινή απεργία τους, οπότε νοιώθουν πως έχουν την ευκαιρία να επιφέρουν ακόμα ένα κτύπημα στον κλάδο
3.Σε κάποιες τράπεζες τα σωματεία είναι ξεκάθαρα εργοδοτικά. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από την συμφωνία -ξεπούλημα του σωματείου της eurobank σύμφωνα με την οποία κάποια καταστήματα της τράπεζας θα λειτουργούν με ωράριο εμπορικών καταστημάτων ανοίγοντας έτσι την κερκόπορτα για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων σε όλο το κλάδο.
Ανοικτή κήρυξη πολέμου
Η στάση αυτή των τραπεζιτών ισοδυναμεί με ανοιχτή κήρυξη πολέμου και σαν τέτοια δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες δεν μπορούν παρά να αντισταθούν.
Από την άλλη οι τραπεζοϋπάλληλοι δεν πρέπει να μείνουν μόνοι τους. Η πρόκληση αυτή δεν αφορά μόνο τις τράπεζες. Αν οι καπιταλιστές βγουν νικητές σε αυτή τη μάχη τότε σίγουρα το ζήτημα των ΣΣΕ θα ανοίξει σε όλους τους κλάδους.
Αυτό που χρειάζεται είναι ένας μαζικός και δυναμικός αγώνας:
-Με επαναλαμβανόμενες απεργίες και απεργίες διαρκείας.Η οργάνωση του αγώνα πρέπει να είναι δημοκρατική μέσω των συνελεύσεων των εργαζομένων σε κάθε τράπεζα.
-Ο αγώνας πρέπει να έχει τη συμπαράσταση του υπόλοιποιυ εργατικού κινήματος και της κοινωνίας.
-Σ’ αυτό οι ευθύνες πέφτουν στους ώμους της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και των εργατικών κέντρων, που πρέπει να πιεστούν σ’ αυτή την κατεύθυνση.
-Ο αγώνας πρέπει να στηριχτεί και οικονομικά, με τη δημιουργία απεργιακών ταμείων στα οποία να κληθούν να συμβάλουν όλαι οι εργαζόμενοι
Χωρίς αυταπάτες για τις ηγεσίες
Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες πρέπει να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους γιατί οι ηγεσίες της ΟΤΟΕ και της ΓΣΕΕ έχουν αποδείξει ότι δεν θέλουν να φτάσουν τους αγώνες μέχρι το τέλος.
Ήταν η ίδια η ηγεσία της ΟΤΟΕ άλλωστε που στην απεργία του καλοκαιριού δεν έκανε την εκστρατεία που έπρεπε για να αγκαλιαστεί η απεργία στις τράπεζες από όλη την κοινωνία. Ήταν επίσης η ίδια ΓΣΕΕ που στην ίδια απεργία το μόνο που έκανε για να την στηρίξει ήταν μία 3ωρη στάση εργασίας.
Οι δηλώσεις του προέδρου της ΟΤΟΕ μετά την συνάντηση με τον Παναγιωτόπουλο ότι οι θέσεις του υπουργού κινούνται στη σωστή κατεύθυνση είναι αποκαλυπτικές των προθέσεων του. Φαίνεται ότι ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ ξέχασε πολύ γρήγορα την πολιτική της κυβέρνησης το προηγούμενο καλοκαίρι.
Τέλος το κάλεσμα απλά μιας 24ωρης απεργίας στις 6/2 κάθε άλλο παρά αρκετό είναι για να κάμψει τους τραπεζίτες. Η ΟΤΟΕ όφειλε από την πρώτη στιγμή να δώσει στη δημοσιότητα ένα πλήρες πρόγραμμα κινητοποιήσεων, με στόχο την τελική κάμψη των τραπεζιτών, και τη στήριξη του αγώνα των τραπεζοϋπαλλήλων από το υπόλοιπο εργατικό κίνημα.
Δημήτρης Πανταζόπουλος
