Της Σύνταξης του “Ξ”
Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Οκτώβρη θα διεξαχθούν σε ένα κλίμα απογοήτευσης και απαξίωσης της πολιτικής, καθώς ολόκληρη η χώρα μετράει ακόμη τις πληγές που άφησε πίσω του ένα από τα πιο καταστροφικά καλοκαίρια της πρόσφατης ιστορίας της. Πάνω από 1.700.000 στρέμματα καμένης γης και πάνω από 720.000 στρέμματα πλημμυρισμένα. Δεκάδες νεκροί στις φωτιές και τις πλημμύρες· ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή· ρημαγμένα σπίτια, αγροτικές-κτηνοτροφικές εκτάσεις και μικρές επιχειρήσεις· διαλυμένες πόλεις και καμένα χωριά. Η εικόνα της καταστροφής αναδεικνύει την έκταση της εγκατάλειψης στον τομέα της πρόληψης και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, της φύσης και των υποδομών.
Την ίδια ώρα η συζήτηση γύρω από τα τοπικά ζητήματα και τα προγράμματα των συνδυασμών που κατεβαίνουν στις εκλογές είναι χλιαρή και υποτονική. Από τη μια μεριά έχουμε τη συνολική απογοήτευση που εκφράστηκε και στις εθνικές εκλογές με την αποχή να πλησιάζει το 50%, κάτι που αναμένεται να επαναληφθεί και στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Από την άλλη το νέο τοπίο στην αυτοδιοίκηση που δεν αφήνει περιθώριο για σημαντικές ανατροπές.
Ο νόμος Βορίδη με βάση τον οποίο θα διεξαχθούν οι τοπικές εκλογές και θα διαμορφωθούν τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, από τη μια μεριά βάζει σοβαρά εμπόδια στα μικρότερα σχήματα, δηλαδή κυρίως αυτά που προέρχονται από τον χώρο των κινημάτων και της Αριστεράς, με το όριο του 3% να δυσκολεύει την εκλογή ακόμη και ενός δημοτικού συμβούλου για πολλά από αυτά.
Από την άλλη, το γεγονός ότι οι παρατάξεις που θα βγουν πρώτες στην εκλογική αναμέτρηση θα πάρουν αυτόματα τα τρία πέμπτα των δημοτικών / περιφερειακών συμβούλων, πρακτικά σημαίνει ότι οι υποψήφιοι και οι παρατάξεις του συστήματος (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, ή συνεργασίες μεταξύ τους) στην ουσία θα μπορούν να περάσουν όποια απόφαση θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Τα παραπάνω ενισχύουν την εικόνα της απογοήτευσης και της αίσθησης ότι η μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν έχει ιδιαίτερο περιεχόμενο αφού τα πράγματα είναι λίγο πολύ προκαθορισμένα.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η κακή εικόνα της Αριστεράς –με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις– δυστυχώς εντείνει την απογοήτευση. Η πολυδιάσπαση και η άρνηση συνεργασίας παραμένει, κυρίως με ευθύνη του ΚΚΕ, αλλά και πολλών από τις μικρότερες (μη κοινοβουλευτικές) αριστερές δυνάμεις.
Οι λίγες εξαιρέσεις μαχητικών, ενωτικών σχημάτων, κυρίως από τον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, είναι απαραίτητο όχι μόνο να σημειώσουν καλά αποτελέσματα στις επερχόμενες εκλογές, αλλά και να επεκταθούν σε περισσότερους δήμους και περιφέρειες.
Σχήματα όπως η «Πόλη Ανάποδα» στη Θεσσαλονίκη, ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο, ενωτικό και μαχητικό παράδειγμα αριστερής δημοτικής παράταξης, αλλά και η πρόσφατη δημιουργία της «Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα», σχήματα όπως το «Φυσάει Κόντρα» στην Αγία Παρασκευή κ.α., αποτελούν ελπιδοφόρα ενωτικά εγχειρήματα σε ένα σκηνικό σήψης του συστήματος και απογοήτευσης από την Αριστερά.
Με τέτοιου είδους πρωτοβουλίες και με ενεργή συμμετοχή σε κάθε τοπικό αγώνα οι οργανώσεις και τα κόμματα της Αριστεράς που σκέφτονται με ενωτικό τρόπο οφείλουν να μπουν μπροστά στις μάχες για την ανατροπή των καταστροφικών πολιτικών που εφαρμόζουν οι εκπρόσωποι του κατεστημένου σε τοπικό επίπεδο. Πρέπει επίσης να μπουν μπροστά στη μάχη να μπει φρένο στην άνοδο της Ακροδεξιάς, που ιδιαίτερα στον δήμο της Αθήνας αποτελεί μια σοβαρή απειλή για το κίνημα και τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Διαβάστε αναλυτικά άρθρα και ρεπορτάζ για τις τοπικές εκλογές και για άλλα τοπικά ζητήματα στις σελίδες 14, 15 και 16.
