Της Ειρήνης Βλαζάκη
Oι κλιματολογικές αλλαγές «θα πρένα εξετασθούν πλέον ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας των HΠA και όχι απλώς ως αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης».
Αυτά τα λόγια δεν ειπώθηκαν από ανήσυχους περιβαλλοντολόγους αλλά από συντάκτες έκθεσης του Αμερικανικού Πενταγώνου αναφορικά με το κλίμα και τις αλλαγές που θα υποστεί μέχρι το 2020.
Ακραία καιρικά φαινόμενα, εξάντληση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και πόλεμοι.
Αυτά είναι λίγο πολύ τα συμπεράσματα της έρευνας, η οποία, παρόλο που διεξήχθη με μυστικότητα, τελικά διέρρευσε και τα αποτελέσματα της είναι από ανησυχητικά έως κυριολεκτικά τρομαχτικά. Ακόμα και οι πιο απαισιόδοξοι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας δεν θα προέβλεπαν ότι μέσα σε 3 χρόνια οι ολλανδικές ακτές θα καταστούν μη κατοικήσιμες και πόλεις όπως η Χάγη θα εκκενωθούν σαν αποτέλεσμα σφοδρών καταιγίδων.
Πράγματι το μέλλον περιγράφεται κάτι περισσότερο από ζοφερό μέσα από τα συμπεράσματα της έρευνας. Τεράστιες ξηρασίες, θάνατοι από πολέμους και λιμούς, τεράστιοι αριθμοί μεταναστών θα καταφθάνουν ολούθε για να εισβάλουν στην Ευρώπη και την Αμερική. Μετανάστες ακόμη και από τη Σκανδιναβία θα αναζητούν θερμότερες περιοχές στον Νότο.
Welcome to the real world θα θέλαμε να τους πούμε. Δεν είμαστε σε θέση βέβαια να ξέρουμε σε τι βαθμό αυτά τα συμπεράσματα διαπνέονται από την έτσι και αλλιώς τρομολαγνική αντιμετώπιση των Αμερικανών ιθυνόντων, αφού κάποια ακούγονται εξωφρενικά.
Είμαστε όμως, ανάμεσα σε αυτούς που δεν περιμένουν το Πεντάγωνο για να μάθουν ότι το κλίμα του πλανήτη κινδυνεύει να μπει σε έναν επικίνδυνο δρόμο χωρίς επιστροφή. Γνωρίζουμε επίσης ότι υπεύθυνο για αυτό είναι το αδυσώπητο κυνήγι για κέρδος, η καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ο άναρχος και καταστροφικός τρόπος που λειτουργεί η καπιταλιστική οικονομία. Την ίδια στιγμή όλοι οι μεγαλομέτοχοι των πολυεθνικών θέλουν να τη βγάλουν στη φτήνια. Έτσι δεν επανεξοπλίζουν τις οικολογικά ζημιογόνες μονάδες, εξάγουν μόλυνση και φυσικά δεν επενδύουν σε οικολογικά φιλική τεχνολογία και τεχνογνωσία. Από την άλλη πλευρά, οι θεσμικοί τους προστάτες κύρια και πρώτιστα η εκάστοτε κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει υπογράψει ούτε μισή συνθήκη που να προωθεί μια στοιχειωδώς οικολογική πολιτική, έστω και για τα μάτια του κόσμου (δεν θα’ναι δα και η πρώτη φορά) με το πρόσχημα ότι θίγονται τα εθνικά της συμφέροντα.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ»θα μπορούσε να πει καλόπιστα κάποιος με την ελπίδα ότι τα συμπεράσματα της έρευνας θα γίνουν αιτία για να αλλάξει η πολιτική των ΗΠΑ αλλά και άλλων χωρών, απέναντι στα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη. Η πιθανότητες όμως η έρευνα αυτή να καταλήξει στα αζήτητα ή ακόμα χειρότερα να χρησιμοποιηθεί με εντελώς λάθος τρόπο είναι μάλλον μεγαλύτερη.
Το έχουμε πει και το ξανάλεμε οικολογία και καπιταλισμός δεν πάνε μαζί. Το σύστημα αυτό μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη βαρβαρότητα. Μην ξεχνάμε ότι παραπάνω από το μισό του πλανήτη ζει ήδη μέσα σε αυτή.
