Aπό το site της CWI, www.socialistworld.net
επιμέλεια Γιάννης Πιστιόλης
Αυτή τη χρονιά ο τελικός του τραγουδιού της Eurovision φιλοξενήθηκε στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, Μπακού, και τον παρακολούθησαν οι περισσότεροι τηλεθεατές από κάθε άλλο μη αθλητικό γεγονός.
Εκατομμύρια δολάρια ξοδεύτηκαν για την διοργάνωση, συμπεριλαμβανομένης και της κατασκευής του «Crystal Hall» στις όχθες της Κασπίας θάλασσας, όπου διεξήχθη ο τελικός. Πολλές από τις κατασκευές μάλιστα είχαν σαν αποτέλεσμα την εκτόπιση χιλιάδων οικογενειών για να ανεγερθούν στη θέση των σπιτιών τους μεγάλες και εντυπωσιακές κατασκευές. Την ίδια στιγμή, στις μέρες πριν από τον διαγωνισμό, στους δρόμους της πόλης είχαν γίνει πολλές συλλήψεις διαδηλωτών οι οποίοι ζητούσαν ελευθερία συγκεντρώσεων, ελευθερία λόγου και την απελευθέρωση του Τύπου από τον έλεγχο και τη λογοκρισία του καθεστώτος του δικτάτορα Αλίγιεφ.
Καταπίεση και διαφθορά
Το Αζερμπαϊτζάν είναι μια από τις 40 πιο διεφθαρμένες χώρες του πλανήτη.
Το 1992 η οικογένεια Αλίγιεφ ανέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία. Στην αρχή στην εξουσία βρέθηκε ο Χειντάρ Αλίγιεφ και στη συνέχεια τον διαδέχτηκε ο γιός του, Ιλάμ. Το 2009 μέσα από δημοψήφισμα ο υιός, Ιλάμ, απόκτησε εφ όρου ζωής την προεδρία της χώρας με ποσοστό… 90%! Οι κόρες του κατέχουν μετοχές αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων σε μεγάλες επιχειρήσεις που ασχολούνται με το τηλεφωνικό δίκτυο και την εξόρυξη χρυσού. Δια μέσου μιας εταιρείας, συμφερόντων Παναμά, ο 15χρονος γιος του δικτάτορα, κατέχει μεγάλο μερίδιο στο πιο ακριβό ξενοδοχείο στο Baku.
Ο δημοσιογράφος του BBC, Πολ Κένιον (Paul Kenyon) σε μια μυστική του έρευνα έδειξε τη μεγάλη καταπίεση από το καθεστώς, όπου η παραμικρή φωνή κριτικής και αντιπολίτευσης τιμωρείται με φυλάκιση πολλών ετών. Ένα σώμα οπλισμένων τραμπούκων χρησιμοποιείται για να «τιθασεύσει» τους απείθαρχους εργαζομένους. Τα σπίτια των πιο πρωτοπόρων εργαζομένων και των συγγενών τους σε πολλές περιπτώσεις κατεδαφίζονται. Πολλοί δημοσιογράφοι παρακολουθούνται, ξυλοκοπούνται, φυλακίζονται και σε πολλές περιπτώσεις δολοφονούνται σε μια προσπάθεια λογοκρισίας από την πλευρά του καθεστώτος!
Στη Βουλή δεν υπάρχει ούτε ένας αντιπολιτευόμενος βουλευτής. Το «Λαϊκό Μέτωπο» έχει βγει εκτός νόμου, τα γραφεία του έχουν κλείσει, τα μέλη του διώκονται και ο ηγέτης του κόμματος, Ali Karimli, βρίσκεται υπό 24ωρη παρακολούθηση.
Η μουσική βιομηχανία και οι «σύμμαχοι» της στο Azerbaijan
Η γυναίκα του δικτάτορα, Μερίντα (Mehrida), εκπροσωπεί το Azebaijan στην Επιτροπή της Eurovision, ενώ ο γαμπρός του δικτάτορα τραγουδούσε στη σκηνή ενώ γινόταν η ψηφοφορία. Η Μερίντα είναι επίσης βουλευτίνα – πήρε το 94% των ψήφων στην εκλογική της περιφέρεια! Ο πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν στο Λονδίνο δήλωσε στον δημοσιογράφο Πολ Κένιον, ο οποίος παρουσίασε ένα ειδικό ντοκιμαντέρ για την κατάσταση στο Αζερμπαϊτζάν, ότι αυτό είναι κάτι εντελώς φυσικό! Ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Μπακού, πιο ρεαλιστής, είπε ότι ο Αλίγιεφ έχει τη φήμη ότι παίζει «ένα ρόλο μαφίας στο οργανωμένο έγκλημα». (Αυτό, βέβαια, δεν είναι λόγος για να διακόψουν οι ΗΠΑ τις διπλωματικές τους σχέσεις…)
Διώξεις και φτώχεια…
Η Αρμενία, μια χώρα που βρίσκεται σε διαμάχη με το Αζερμπαϊτζάν και συνορεύει με αυτό, δεν έστειλε αποστολή μιας και η ασφάλεια των μελών της αποστολής του δεν ήταν εγγυημένη.
Ο Paul Kenyon μάλιστα πήρε συνέντευξη από έναν Αζέρο, ο οποίος ψήφισε σε προηγούμενο διαγωνισμό, τη συμμετοχή της Αρμενίας ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Σε λίγες ώρες συνελήφθη από την αστυνομία, η οποία δήλωσε πως το κινητό του παρακολουθούνταν ως «ύποπτου για εγκληματικές πράξεις»!
Ο Αντνάμ, ένας Αζέρος σατιρικός ηθοποιός, και ο φίλος του Εμίν, δήλωσαν στον δημοσιογράφο του BBC, ότι παλιότερα σατίρισαν τον υπουργό Γεωργίας του καθεστώτος, γιατί αγόρασε 2 γάιδαρους που άξιζαν 50 $ για 42.000 $ τον καθένα. Έφτιαξαν ένα χιουμοριστικό βίντεο το οποίο άφηνε σαφείς υπαινιγμούς για τη διαφθορά στο περιβάλλον του υπουργού. Και οι δυο έπεσαν θύματα επίθεσης και ξυλοδαρμού ενώ οι δράστες αφού πιάστηκαν από την αστυνομία, αφέθηκαν ελεύθεροι!
Φυσικά όταν ο δημοσιογράφος Πολ Κένιον ρώτησε άνθρωπο του καθεστώτος γι’ αυτά τα γεγονότα δήλωσε πως
«Η ελευθερία του λόγου είναι εγγυημένη… Φυσικά τα πράγματα δεν είναι τέλεια… 20 χρόνια δεν είναι αρκετά για να διορθωθούν τα πράγματα».
Αυτές οι δηλώσεις προσομοιάζουν με τις δηλώσεις ενός άλλου δικτάτορα της περιοχής, του Ναρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ στο Καζακστάν.
