Στη Γεωργία εδώ και περισσότερο από ένα μήνα γίνονται μαζικές διαδηλώσεις σχεδόν σε καθημερινή βάση. Οι διαμαρτυρίες οργανώνονται κυρίως στην πρωτεύουσα Τιφλίδα, αλλά και σε άλλες πόλεις όπως το Μπατούμι, το Κουταΐσι και το Τελάβι. Αφορμή είναι ο νόμος «Foreign Agent» (ξένοι πράκτορες) που πέρασε πρόσφατα από τη βουλή το κυβερνών κόμμα «Georgian Dream» (Γεωργιανό Όνειρο – GD). Πέρσι είχαν προσπαθήσει να περάσουν τα ίδια μέτρα, αλλά λόγω των τεράστιων διαμαρτυριών τα απέσυραν. Τον περασμένο Φεβρουάριο, το GD διόρισε νέο πρωθυπουργό, τον Irakli Kobakhidze, και δύο μήνες αργότερα επανέφερε το θέμα στη βουλή.
Ο νόμος «Foreign Agent»
Ο νέος νόμος απαιτεί οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και τα μέσα ενημέρωσης με χρηματοδότηση άνω του 20% από το εξωτερικό, να εγγράφονται ως φορείς που «επιδιώκουν τα συμφέροντα μιας ξένης δύναμης». Εάν δεν συμμορφωθούν με τον νόμο, θα τους επιβληθεί πρόστιμο 25.000 λαρί (8.477 ευρώ), ακολουθούμενο από πρόσθετα πρόστιμα 20.000 λαρί (6.781 ευρώ) για κάθε μήνα μη συμμόρφωσης. Η κυβέρνηση της Γεωργίας υποστηρίζει ότι τα νέα μέτρα είναι απαραίτητα για την προώθηση της διαφάνειας, την καταπολέμηση των «ψευδοφιλελεύθερων αξιών» που προωθούνται από τους «ξένους» και τη διατήρηση της κυριαρχίας της χώρας. Η αλήθεια όμως είναι ότι η γεωργιανή κυβέρνηση έχει ήδη πρόσβαση στη χρηματοδότηση των ΜΚΟ και των μέσων ενημέρωσης: όλες οι συμφωνίες επιχορήγησης αναρτώνται στο διαδίκτυο και το Υπουργείο Οικονομικών έχει πρόσβαση στα οικονομικά τους αρχεία για έλεγχο.
Αυτό δεν αναιρεί την πραγματικότητα πως οι ΜΚΟ χρησιμοποιούνται από τη Δύση για να επηρεάσουν τη γεωργιανή πολιτική και να προωθήσουν την ατζέντα τους σε διάφορους τομείς.
Στο Κοινοβούλιο έχουν πραγματοποιηθεί συνολικά τρεις συζητήσεις για τον νόμο. Η τελευταία, μετά την οποία ψηφίστηκε, πραγματοποιήθηκε στις 14 Μάη, με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διαμαρτύρονται έξω από τη βουλή, και διήρκεσε μόνο 2 λεπτά! Στις 18 Μαΐου η πρόεδρος της χώρας, Salome Zurabishvili, άσκησε βέτο στον νόμο για τους ξένους πράκτορες, αλλά στις δέκα μέρες αργότερα, στις 28 του μήνα, το κυβερνών κόμμα ανέτρεψε το βέτο, καθώς αρκούσε μια απλή πλειοψηφία.
Διεθνείς επιπτώσεις
O νόμος «foreign agent» έχει προφανώς αντίκτυπο στις διεθνείς σχέσεις της Γεωργίας. Πολλοί Γεωργιανοί/ες έχουν τεράστια απέχθεια κατά του ρωσικού ιμπεριαλισμού, λόγω του τσαρικού παρελθόντος, της προβληματικής σοβιετικής πολιτικής υπό τον Στάλιν, του πολέμου της Νότιας Οσετίας το 1991-1992 και του ρωσο-γεωργιανού πολέμου το 2008, ο οποίος οδήγησε στον διαχωρισμό των περιοχών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τη συμμαχία με την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ ως τον μόνο τρόπο για να προφυλαχθούν από τη ρωσική επιθετικότητα. Ως αποτέλεσμα, το 82% του γεωργιανού λαού επιθυμεί την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γεωργία υπέβαλε αίτηση μέλους της ΕΕ το 2022 και της χορηγήθηκε καθεστώς υποψήφιας χώρας τον περασμένο Δεκέμβριο. Όμως, πλέον, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ε.Ε. Peter Stano:
«για τις χώρες μέλη της ΕΕ είναι πολύ ξεκάθαρο ότι αν αυτός ο νόμος υιοθετηθεί θα αποτελέσει σοβαρό εμπόδιο για την ευρωπαϊκή προοπτική της Γεωργίας».
Υπήρξε ακόμη και ένα τηλεφώνημα, στο οποίο ο Επίτροπος της Ε.Ε. Oliver Varhelyi, υπενθύμισε στον Irakli Kobakhidze (πρωθυπουργό της Γεωργίας) την απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη της Σλοβακίας και τον προειδοποίησε να «είναι πολύ προσεκτικός»!
Στη Γερουσία των ΗΠΑ εισήχθη στις 23 Μαΐου νομοσχέδιο με τίτλο «Για τη στήριξη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη Γεωργία και για άλλους σκοπούς», ή αλλιώς ο «Νόμος του Γεωργιανού Λαού» («GPA»). Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει κυρώσεις σε Γεωργιανούς που σχετίζονται με την εφαρμογή του νέου νόμου, επανεξέταση της εξωτερικής βοήθειας και επανεκτίμηση των υφιστάμενων σχέσεων των δύο χωρών. Οι κινήσεις αυτές των ΗΠΑ έχουν σκοπό να «συμμορφώσουν» την Γεωργία ώστε να επανέλθει στο δυτικό άρμα.
Το GD αυτοχαρακτηρίζεται ως φιλοδυτικό, αλλά στην πραγματικότητα προσπαθεί να κρατήσει μια ισορροπημένη πολιτική μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι ότι μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, αρνήθηκε τις κυρώσεις στη Ρωσία και επιπλέον αρνήθηκε ακόμη και σε ευρωπαϊκές δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν τα αεροδρόμιά της χώρας. Επίσης, το GD είναι επικριτικό προς το βασικό αντιπολιτευτικό κόμμα, το UNM (United National Movement), επειδή ήταν τόσο πολύ φιλοδυτικό που προκάλεσε τον ρωσογεωργιανό πόλεμο το 2008. Στόχος του GD είναι να επωφεληθεί όσο το δυνατόν περισσότερο και από τις δύο πλευρές της παγκόσμιας γεωπολιτικής διαμάχης.
Η ένταξη στην ΕΕ είναι ένα σενάριο που ούτε ρεαλιστικό είναι για την Γεωργία, αλλά ούτε και έχει να προσφέρει ουσιαστικές λύσεις στους κατοίκους της. Στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αποδειχθεί ότι η πολιτική της ευνοεί τις ισχυρές οικονομίες και ξεζουμίζει τις ασθενέστερες, όπως η Γεωργία. Η οικονομική «ελευθερία» που προσφέρει, επιτρέπει στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες να εγκατασταθούν στη χώρα και να επωφεληθούν από το φτηνό εργατικό δυναμικό, να ιδιωτικοποιήσουν την κρατική περιουσία και να αποκτήσουν μεγάλο μερίδιο της αγοράς ενώ το κέρδος από όλη αυτή τη διαδικασία μεταφέρεται εκτός συνόρων. Επίσης, η οικονομική στήριξη της Ε.Ε., η οποία είναι ελάχιστη σε σχέση με τα κέρδη που αποκομίζει, συνοδεύεται από πολλούς περιορισμούς, κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές που έχουν ως αποτέλεσμα την εκμετάλλευση των εργαζομένων υπέρ των ισχυρών οικονομιών.
Η ΕΕ έδωσε στη Γεωργία το καθεστώς της υποψήφιας χώρας μετά από πολλά χρόνια διαπραγματεύσεων και ακόμη και τώρα της ζητάει να πετύχει 12 στόχους για την ένταξη της, οι οποίοι είναι ασαφείς. Ακόμη και η απειλή ότι ο νόμος «Foreign Agent» θα εμποδίσει την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, βασίζεται στο επιχείρημα ότι δεν συμβαδίζει με «τις αξίες της ΕΕ», αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας νόμος ή κανόνας στην ΕΕ που να απαγορεύει τη ρύθμιση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ. Από την άλλη, οι 12 στόχοι δεν αναφέρουν τίποτα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, στα οποία το GD επιτίθεται σταθερά τα τελευταία χρόνια. Στις παρούσες συνθήκες πάντως, η προοπτική για την ένταξη της Γεωργίας στην Ε.Ε. αποτελεί άπιαστο όνειρο, καθώς θα προκαλέσει επιθετική αντίδραση από τη Ρωσία, όπως συνέβη και με την Ουκρανία.
Ιβανσβίλι
Ο Bidzina Ivanishvili ίδρυσε το GD το 2012, κέρδισε τις εκλογές την ίδια χρονιά και το 2013 εγκατέλειψε την πολιτική. Ωστόσο, πολλοί τον θεωρούν ως τον κρυφό κυβερνήτη της Γεωργίας. Έχει δημιουργήσει την περιουσία του στη Ρωσία και είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Γεωργίας, ενώ επίσης είναι ο 624ος στη λίστα του Forbes. Σε δημόσια ομιλία του ανέλαβε την ευθύνη για τον νόμο «Foreign Agent» και τη νομοθεσία που στοχοποιεί την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
O Ivanishvili κυβερνά με τη βία, τον εκφοβισμό, την προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση και τη διαφθορά και έτσι ελέγχει την πολιτική σκηνή. Ένας από τους 12 όρους που έθεσε η ΕΕ έθεσε στη Γεωργία ήταν η «από-ολιγαρχοποίηση» της γεωργιανής πολιτικής σκηνής και μόλις συνέβη αυτό ο Ivanishvili δήλωσε ότι επιστρέφει στην πολιτική. Ανάμεσα σε άλλα, ο Ivanishvili έχει κατηγορηθεί ακόμη και για χρηματοδότηση κομμάτων και πολιτικών της αντιπολίτευσης.
Νόμος «Offshore»
Εν μέσω αυτής της έκρυθμης κατάστασης στη Γεωργία, το GD πρότεινε το νομοσχέδιο «Offshore» το οποίο υπερψηφίστηκε μέσα σε δύο ημέρες, με την διαδικασία του κατεπείγοντος. Ο νόμος αυτός ορίζει ότι από τώρα και μέχρι τον Ιανουάριο του 2028, εάν μια ξένη εταιρεία από χώρα με χαμηλή φορολογία (offshore) αποφασίσει να μεταφέρει περιουσιακά στοιχεία σε εταιρία φορολογικά εγγεγραμμένη στη Γεωργία, θα απαλλάσσεται από τους φόρους εισαγωγής, κέρδους και φυσικών προσώπων (με την προϋπόθεση ότι και οι δύο εταιρείες έχουν τον ίδιο ιδιοκτήτη). Επιπλέον, οι εταιρείες που λαμβάνουν θα είναι δέκτες αυτών των περιουσιακών στοιχείων στη Γεωργία απαλλάσσονται από τον φόρο ακίνητης περιουσίας μέχρι το έτος 2030. Επίσης, θα διαγραφούν οι φορολογικές οφειλές των αντίστοιχων φυσικών προσώπων που δημιουργήθηκαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2021.
Υπάρχει λόγος που η κυβέρνηση ήθελε να εφαρμοστεί ο νόμος αυτός τόσο γρήγορα. Καθώς η Γεωργία ψηφίζει το νόμο «foreign agent» το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξουν κυρώσεις (οι ΗΠΑ έχουν ήδη επιβάλλει κάποιες), οπότε οι ολιγάρχες της χώρας πρέπει να προστατεύσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Μόνο ο Ivanishvili έχει συνδεθεί με 20 εταιρείες offshore. Επιπλέον, αυτές οι φορολογικές ελαφρύνσεις επιτρέπουν στους καπιταλιστές να επενδύουν στη χώρα και να επωφεληθούν από το εργατικό δυναμικό χωρίς να προσφέρουν κάτι στη τοπική οικονομία.
Διαμαρτυρίες
Οι άνθρωποι στη Γεωργία, ιδίως οι νέοι και οι νέες, είναι οργισμένοι και αυτό φαίνεται από τις τεράστιες διαδηλώσεις. Από τις 17 Απριλίου, σχεδόν κάθε μέρα πραγματοποιούνται διαδηλώσεις μπροστά από το κοινοβούλιο ή στην πλατεία Ελευθερίας. Στις μεγαλύτερες διαμαρτυρίες συμμετείχαν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι, σε μια πόλη με 1,2 εκατομμύρια πληθυσμό. Αλλά ακόμα και στις μικρότερες κινητοποιήσεις, συμμετείχαν επίσης δεκάδες χιλιάδες. Οι διαδηλώσεις είναι κυρίως ειρηνικές, με μια εξαίρεση (στις 14/5 κατά τη διάρκεια της τρίτης συζήτησης στην βουλή) όταν μια μερίδα κόσμου προσπάθησε να εισβάλει στο κοινοβούλιο. Η κυβέρνηση ωστόσο χρησιμοποιεί συστηματικά βίαιες μεθόδους, αύρες νερού, χημικά, συλλήψεις, πληρωμένους τραμπούκους και αστυνομικούς χωρίς διακριτικά που ξυλοκοπούν ανθρώπους, εκφοβισμό ακτιβιστών και μελών των οικογενειών τους από τις ειδικές δυνάμεις του Υπουργείου Εσωτερικών, κα. Το βασικό αίτημα των διαμαρτυριών είναι η απόσυρση του νόμου «foreign agent» και η παραίτηση της κυβέρνησης.
Υπήρξε επίσης μια αντι-διαδήλωση που οργανώθηκε από την κυβέρνηση και στην οποία άνθρωποι υποχρεώθηκαν να ταξιδέψουν στην Τιφλίδα για να συμμετάσχουν σε αυτή. Στον δημόσιο τομέα, οι προϊστάμενοι είπαν ευθέως στους υπαλλήλους τους, «ή θα πάτε στην αντι-διαδήλωση ή θα απολυθείτε»!
Εκλογές
Η ψηφοφορία για το νόμο «foreign agent» ήρθε λίγους μόνο μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Οκτώβριο του 2024. Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι χωρίς αυτά τα μέτρα, ξένες δυνάμεις θα αλλοίωναν τα εκλογικά αποτελέσματα. Σήμερα κάποιος κόσμος ελπίζει ότι οι εκλογές είναι μια ευκαιρία για να ανατραπεί το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, ακόμη και αν το GD χάσει την εξουσία, η επόμενη «εναλλακτική» είναι το UNM, που κυβέρνησε κατά την περίοδο 2003 – 2012, ένα κόμμα τόσο διεφθαρμένο, που ο πρόεδρος του βρίσκεται σήμερα στη φυλακή. Το UNM είναι επίσης υπεύθυνο για μια σειρά νόμους με τους οποίους περιορίστηκαν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Κάποιοι προτείνουν τα μικρότερα κόμματα να σχηματίσουν συνασπισμό, ώστε να αποτελέσουν μια ορατή εναλλακτική, αλλά στις εκλογές του 2020 οι ψήφοι όλων των μικρότερων κομμάτων μαζί ήταν λιγότερες από αυτές του UNM, ενώ τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν μια πολιτική γραμμή που θα μπορούσε να εκφράσει τα συμφέροντα της κοινωνίας. Επιπλέον, ο Ivanishvili πιθανότατα θα συνεχίσει να έχει ισχυρή επιρροή στην πολιτική σκηνή, ακόμη και αν το GD δεν είναι στην εξουσία.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών, ο κόσμος θα συνεχίσει να έχει τα ίδια προβλήματα. Ελλείψει ενός μαζικού αριστερού/εργατικού κόμματος, οι εκλογές δεν μπορούν να προσφέρουν μια βιώσιμη λύση για την εργατική τάξη της Γεωργίας.
Έλλειψη πολιτικής προοπτικής
Οι Γεωργιανοί έχουν μακρά ιστορία αγώνων, αλλά η έλλειψη ουσιαστικής εναλλακτικής από την πλευρά των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, βάζει περιορισμούς και δημιουργεί επιπλοκές στα κινήματα. Το 2003, με τη λεγόμενη «Επανάσταση των Ρόδων», ανατράπηκε η διεφθαρμένη κυβέρνηση που είχε απογοητεύσει την κοινωνία, μέσω μαζικών κινητοποιήσεων. Οι δυτικές δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση για να εγκαθιδρύσουν ένα καθεστώς πιο κοντά στα συμφέροντα τους. Το νέο καθεστώς, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν πρόσφερε καμία ουσιαστική αλλαγή στα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων.
Είναι σημαντικό να μελετάμε και να βγάζουμε συμπεράσματα από άλλες εξεγέρσεις, συμπεριλαμβανομένων των «πολύχρωμων επαναστάσεων» και της Αραβικής Άνοιξης. Όταν δεν υπάρχουν γνήσιες πολιτικές εναλλακτικές λύσεις για την κοινωνία, το σύστημα βρίσκει τον τρόπο να αναπαράγεται με μια απλή αλλαγή στο πολιτικό προσωπικό. Σε ορισμένα από αυτά τα παραδείγματα, ξέσπασαν εμφύλιοι πόλεμοι μεταξύ αντιμαχόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα την καταστροφή ολόκληρων χωρών, όπως είδαμε στη Συρία, τη Λιβύη και αλλού.
Σήμερα, πολλές από αυτές τις διαμαρτυρίες ξεκινούν πράγματι από ΜΚΟ. Οι περισσότερες εκδηλώσεις στο Facebook που προπαγανδίζουν τις κινητοποιήσεις της περιόδου, φιλοξενούνται από ΜΚΟ οι οποίες χρηματοδοτούνται κυρίως από τη Δύση, όπως και κάποια μέσα ενημέρωσης (στη Γεωργία το Facebook είναι το βασικό μέσο ενημέρωσης σχετικά με τις διαμαρτυρίες). Αυτές οι ΜΚΟ και τα μέσα ενημέρωσης συχνά ηγούνται της αντιπολίτευσης, ιδίως όταν οι ενέργειες της κυβέρνησης δεν ευθυγραμμίζονται με τα δυτικά συμφέροντα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι διαμαρτυρίες δεν έχουν πραγματική βάση. Πράγματι, ενώ οι ΜΚΟ μπορεί να έχουν ξεκινήσει τις διαδηλώσεις για τους δικούς τους λόγους, είναι τελικά ο γεωργιανός λαός που βγαίνει στους δρόμους και αγωνίζεται για τα δημοκρατικά του δικαιώματα. Είναι ο γεωργιανός λαός που συμμετέχει ενεργά στο κίνημα, παλεύει για αλλαγή και προσπαθεί να προστατέψει τις ελευθερίες του. Στη βάση του, αυτός ο αγώνας είναι ένας αγώνας της κοινωνίας ενάντια στην καταπίεση και τη διαφθορά.
Ο γεωργιανός λαός έχει παγιδευτεί σε ένα παιχνίδι εξουσίας των καπιταλιστών. Οι μεγάλες δυνάμεις και η αστική τάξη μάχονται για το ποιος θα επωφεληθεί από τον πλούτο που παράγει η κοινωνία. Η πλειοψηφία των διαδηλωτών κρατάει γεωργιανές σημαίες, τραγουδάει ηρωικά γεωργιανά τραγούδια και έχει έντονα εθνικιστικά αισθήματα, αλλά δεν είναι η χώρα που κινδυνεύει. Είναι οι άνθρωποι της εργατικής τάξης. Οι Γεωργιανοί ολιγάρχες, με τον νόμο για τις offshore, έχουν ήδη προστατεύσει τις περιουσίες τους, ενώ ο γεωργιανός λαός είναι αυτός που πρέπει παλέψει για τα δικαιώματά του μέσα σε αυτή τη χαοτική κατάσταση.
Τα επόμενα βήματα
Για να έχει το κίνημα μια πραγματική ευκαιρία να αλλάξει τα πράγματα, είναι ανάγκη να οργανωθεί σε επίπεδο βάσης, να δημιουργήσει τοπικές συνελεύσεις όπου θα μπορούν να συζητήσουν στρατηγικές αντίστασης και κλιμάκωσης του αγώνα. Πολλοί συνειδητοποιούν πλέον ότι μια διαφορετική κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφέρει ουσιαστική αλλαγή. Ενώ η πλειονότητα επιθυμεί την ένταξη της Γεωργίας στην ΕΕ, αυξάνεται και η συνειδητοποίηση ότι η ΕΕ θεωρεί την γεωργιανή κοινωνία αναλώσιμη. Η κατάσταση στην Ουκρανία, όπου η Δύση εξοπλίζει τον πληθυσμό για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδηθεί, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και προειδοποίηση.
Αυτές οι μαζικές διαμαρτυρίες σηματοδοτούν ένα σημαντικό βήμα, αλλά από μόνες τους δεν αρκούν. Η κυβέρνηση δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης, όπως αποδεικνύεται από την ψήφιση του νομοσχεδίου, ενώ 50.000-100.000 άνθρωποι διαμαρτύρονταν έξω από το κοινοβούλιο. Ο μόνος τρόπος για να κερδηθεί αυτή η μάχη είναι η κλιμάκωση του αγώνα. Οι συζητήσεις για απεργίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Μια τέτοια προοπτική θα μπορούσε να στριμώξει σημαντικά την κυβέρνηση και να δώσει νέο αέρα και ώθηση στο κίνημα.
Ο γεωργιανός λαός έχει υπομείνει την εκμετάλλευση για πάρα πολύ καιρό και σήμερα εξακολουθεί να βιώνει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Έχει δοκιμάσει διάφορους ηγέτες, αλλά ο μόνος δρόμος για να διασφαλίσουν οι άνθρωποι τα δικαιώματά τους είναι να διεκδικήσουν οι ίδιοι την εξουσία. Μια εναλλακτική κοινωνία, όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, όπου οι ίδιοι θα ελέγχουν και θα διαχειρίζονται τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο που δημιουργούν, μια σοσιαλιστική κοινωνία με την πραγματική έννοια του όρου, είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την κάλυψη των αναγκών όλων των ανθρώπων. Μια τέτοια κοινωνία, που θα βρίσκεται μακριά από τα δικτατορικά καθεστώτα του σταλινισμού, αλλά και τους ρεφορμιστικούς συμβιβασμούς και συνθηκολογήσεις με τις επιθυμίες του κεφαλαίου, είναι αναγκαία.
Οι αγώνες του λαού της Γεωργίας, όπως και κάθε άλλου λαού στην κόσμο, χρειάζονται την αλληλεγγύη και τη στήριξη της εργατικής τάξης παγκοσμίως! Η διεθνιστική αλληλεγγύη είναι ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση της δικαιοσύνης, της ισότητας και των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνικότητας.
