Του Κυριάκου Χάλαρη
Μπορεί να έχει κανείς πολλές επιφυλάξεις για την ακρίβεια των προβλέψεων των δημοσκοπήσεων, κυρίως σε σχέση με την εκλογική απήχηση των κομμάτων, παρόλα αυτά στις δύο τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν, μία της ALCO για την εφημερίδα Παραπολιτικά και μία του Πανεπιστημίου Μακεδονίας αναδεικνύονται για άλλη μια φορά οι βασικές τάσεις στην ελληνική κοινωνία. Σύμφωνα με αυτές:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κάθετη πτώση. Το 86% αυτών που ερωτήθηκαν δεν είναι ευχαριστημένοι από τις αποδόσεις της κυβέρνησης ενώ έχει σημασία ότι ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 69% επίσης δεν είναι ευχαριστημένοι από την κυβέρνηση. Η δε εμπιστοσύνη των πολιτών προς την κυβέρνηση βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό.
- Η ΝΔ προηγείται με σημαντική διαφορά έχοντας εξασφαλίσει πολύ μεγάλη συσπείρωση ήδη των ψηφοφόρων της, της τάξης του 86%.
Αυτά τα δύο στοιχεία από μόνα τους, πριν καν κλείσει ένας χρόνος από την καθαρή εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ότι η κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ στην απήχησή του στην ελληνική κοινωνία είναι μη αναστρέψιμη. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μόλις την προηγούμενη βδομάδα, αφού δηλαδή είχαν πραγματοποιηθεί οι δημοσκοπήσεις, οι συνταξιούχοι είδαν στην τσέπη τους τι σήμαινε η ψήφιση του ασφαλιστικού και η κατάργηση του ΕΚΑΣ και επίσης ότι τα αποτελέσματα των μνημονιακών πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ τώρα θα αρχίσουν να αποκτούν βιωματικό χαρακτήρα για την κοινωνία.
Την ίδια ώρα, το παραδοσιακό κόμμα της αστικής τάξης, η ΝΔ, ανακάμπτει από τις εσωκομματικές κρίσεις που πέρασε το προηγούμενο 6μηνο και ετοιμάζεται για εκλογική ρεβάνς με όλο το πολιτικό κόστος των πολιτικών που υποστηρίζει, να το παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
- Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, παρά τις εσωτερικές κρίσεις, παρά τα δικαστήρια και την υποχώρηση της δράσης τους τα τελευταία δύο χρόνια έχουν σταθεροποιηθεί σε ποσοστά γύρω στο 7-8% και στη θέση του 3ου κόμματος.
- Η υπόλοιπη αριστερά (ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΙΑ, Πλεύση) βολοδέρνει στα γνωστά χαμηλά ποσοστά που καθιστούν πολύ δύσκολο, για διαφορετικούς λόγους το κάθε κόμμα, να παίξουν ρόλο στην επόμενη μέρα.
Το πιο σημαντικό στοιχείο παρόλα αυτά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις δεν είναι η εκλογική απήχηση των κομμάτων. Αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το καταλάβει από το γενικότερο κλίμα στην κοινωνία.
Brexit και Grexit
Το πιο σημαντικό όμως είναι οι τάσεις που καταγράφονται τόσο υπέρ του Brexit όσο και υπέρ του Grexit. Συγκεκριμένα:
- Στη δημοσκόπηση της ALCO το 39,4% των ερωτηθέντων απαντά ότι θα ψήφιζε, σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα, υπέρ του Grexit, σε αντίθεση με το 48,3% που θα ψήφιζε κατά.
- Στη δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ το 40,5% θεωρεί ότι το Brexit είναι θετική εξέλιξη για τη Βρετανία ενώ αρνητική εξέλιξη θεωρεί ότι θα είναι το 43%.
- Για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ το 53,5% θέλει παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ενώ το 37% θέλει επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Ένα τεράστιο κενό στην κοινωνία και την Αριστερά
Αυτές οι τάσεις, που αναδεικνύουν πολύ αυξημένα ποσοστά σε σχέση με παλιότερα ενάντια στην ΕΕ και τη νομισματική ένωση είναι σημαντικές για δύο επιπλέον λόγους.
Πρώτον γιατί κανένα από τα μεγάλα κόμματα αυτή τη στιγμή δεν υποστηρίζει την έξοδο από την Ευρωζώνη.
Με την ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στο αστικό μπλοκ αυτό έχει μια παραπάνω αξία γιατί αναδεικνύει την αδυναμία της άρχουσας τάξης να πείσει πλέον για τα «καλά» του ευρώ. Παρά το γεγονός ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, πλην ΚΚΕ, υπερασπίζονται με πάθος την με κάθε κόστος παραμονή στην ευρωζώνη, μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας στρέφονται προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Δεύτερον γιατί αυτές οι τάσεις αναδεικνύουν το κενό που υπάρχει στην Αριστερά.
Παρόλο που οι θέσεις για έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ γίνονται όλο και περισσότερο δημοφιλείς, παρόλο που το Brexit θεωρείται καλή εξέλιξη για τους Βρετανούς, παρά την εμπειρία της χρεωκοπίας όλων των πολιτικών που εφαρμόστηκαν για να μείνουμε στο ευρώ, τα κόμματα της Αριστεράς (όλα τα κόμματα – ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) παραμένουν σε πολύ μεγάλο βαθμό απομονωμένα από την κοινωνία.
Το πρόβλημα είναι υποκειμενικό: δεν φταίνε οι συνθήκες ούτε η κοινωνία, φταίνε τα ελλείμματα που εμφανίζει η Αριστερά (δείτε για παράδειγμα: https://xekinima.org/antiratsistiko-thinkis-europi-kri/ ). Αν η Αριστερά δεν είναι διατεθειμένη να ασχοληθεί σοβαρά με τα ελλείμματά της και να κάνει τις απαιτούμενες διορθώσεις το πρόβλημα θα διαιωνίζεται.