Του Παναγιώτη Ανάπαλη
Στις 24/11/2015 στο Στέκι Μεταναστών έγινε η πρώτη ανοιχτή συνέλευση στα πλαίσια του καλέσματος από την Πρωτοβουλία για το 5ο Pride. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκε αρκετός κόσμος, οργανωμένος και μη, στην πλειοψηφία τους ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφί, τράνς, κουίρ, ιντερσέξουαλ) ενώ ο χώρος αποδείχθηκε μικρός καθώς υπήρχαν στιγμές που αριθμούσαμε 50 άτομα.
Στη συζήτηση, η οποία κράτησε αρκετή ώρα, μέσα από τις τοποθετήσεις των παρευρισκόμενων, φάνηκε η διάθεση για ένα Pride περισσότερο διεκδικητικό χωρίς φυσικά να χάνει τα χαρακτηριστικά της «γιορτής». Μία γιορτή διαφορετική, που ακόμη και αυτή έρχεται να μας απελευθερώσει και να εκφράσει την καταπίεση που βιώνουμε καθημερινά.
Το κάλεσμα απευθύνθηκε στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, άλλες ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις, άλλα κινήματα της πόλης μας καθώς και στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Οι βασικές αναφορές του πρώτου αυτού καλέσματος αφορούσαν την αυτό-οργάνωση, την άρνηση χορηγιών ενώ επίσης καλούσε να μη μείνουμε σε 2 μέρες«απελευθέρωσης» το χρόνο, όσο δηλαδή κρατάνε οι εκδηλώσεις του Pride.
Το πρώτο αυτό κάλεσμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία πρέπει να χτίσουμε το 5ο Pride διαφορετικά απ’ ότι τα προηγούμενα. Για μας επιτυχημένο Pride είναι αυτό που μπορεί να επηρεάσει θετικά την κοινωνία και θα την πάει ένα βήμα πιο μπροστά. Ένα Pride που θα αφήσει το στίγμα του για να μπορούμε αύριο να διεκδικούμε με καλύτερους όρους τα δικαιώματα που μας ανήκουν, έχοντας συμμάχους μας τους συναδέλφους μας, την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους συμφοιτητές και τους συμμαθητές μας. Για να μπορέσει όμως να χτιστεί ένα τέτοιο Pride θα πρέπει:
- Nα δίνει εφόδια και αυτοπεποίθηση στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ότι στον αγώνα για ίσα δικαιώματα δεν είναι μόνοι τους. Αυτό μπορεί να γίνει υιοθετώντας αιτήματα που θα εξηγούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην καθημερηνότητά του ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο. Αιτήματα όπως η θέσπιση πολιτικού γάμου και συμφώνου συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια με όλα τα δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτό, όπως η τεκνοθεσία (κάτι που λείπει πολύ συνειδητά από το προσχέδιο για το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης της Κυβέρνησης, η διευκόλυνση αλλαγής προσωπικών εγγράφων σε διεμφυλικά άτομα, χωρίς καμία ιατρική προϋπόθεση, η καταπολέμηση της ομοφοβίας/τρανσφοβίας στην εκπαίδευση με πρακτικά μέτρα και ενημέρωση- ευαισθητοποίηση μαθητών και δασκάλων/καθηγητών κοκ. Ταυτόχρονα αυτά τα αιτήματα να τα θέσουμε στην υπόλοιπη κοινωνία και να εξηγούμε πως ο αγώνας για ίσα δικαιώματα μας αφορούν όλους. Οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι μετανάστες, όλοι όσοι καταπιέζονται από το ίδιο σύστημα που γεννά τις ανισότητες δεν έχουν παρά να κερδίσουν όταν εντάσσονται σε κοινούς αγώνες. Αλλά και το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα μόνο κερδισμένο μπορεί να βγει όταν αποκτά νέους συμμάχους από τα στρώματα των καταπιεσμένων.
- Να υπάρχει σαφής εξωστρέφεια και επιδίωξη του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος να πείσει και να δεχθεί στους κόλπους του όσο πιο πολλούς άμεσα ενδιαφερόμενους. Ταυτόχρονα να συνδεθεί με την υπόλοιπη κοινωνία και τα κινήματα που αναπτύσσονται στην πόλη καθώς και με τους χώρους εργασίας και τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος. Αυτό μπορεί να γίνει με την διοργάνωση ανοιχτών εκδηλώσεων τόσο ενημερωτικών όσο και ψυχαγωγικών αλλά και παρεμβάσεων σε ΛΟΑΤΚΙ+ στέκια, σε γειτονιές, σε χώρους δουλειάς και άλλου. Επίσης με την παρουσία μας στα υπόλοιπα κινήματα, μεταφέροντας τις δικές μας εμπειρίες και κερδίζοντας από τις εμπειρίες των υπολοίπων. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να βρούμε συμμάχους όχι για 1-2 μέρες το χρόνο αλλά για κάθε μέρα! Παράλληλα οι εκδηλώσεις και οι παρεμβάσεις μπορούν να ενισχύσουν οικονομικά τη διοργάνωση του Pride από αυτούς που θέλουμε να την στηρίξουν, την ίδια την κοινωνία που ζούμε, χωρίς διαφημίσεις και "ρεκλάμες".
- Να συνδιοργανωθεί «από τα κάτω» με δημοκρατική λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων στη βάση συνελεύσεων. Με ένα ανοιχτό συντονιστικό που θα ρυθμίζει τα πρακτικά ζητήματα και επιμέρους επιτροπές εργασίας που θα εκτελούν τις αποφάσεις των συνελεύσεων. Στη διαδικασία αυτή όλοι θα έχουν ενεργό ρόλο καθώς δεν έχουμε ανάγκη «φωστήρες» και «φωτεινούς παντογνώστες» να συνεδριάζουν σε Διοικητικά Συμβούλια με κλειστές πόρτες αποφασίζοντας για εμάς χωρίς εμάς…
- Να βάζει σαν βασική προϋπόθεση την αυτοχρηματοδότηση του Pride. Αυτό σημαίνει την άρνηση χορηγιών γιατί απλά δεν τους έχουμε καμία ανάγκη… Όλοι οι χορηγοί στην καλύτερη περίπτωση διαφημίζουν τον εαυτό τους ενώ στην χειρότερη προσπαθούν να κατευθύνουν το κίνημα και τις διεκδικήσεις μας. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση στη συνέλευση αγωνίστριας του κινήματος των Σκουριών (για το σταμάτημα της εξόρυξης χρυσού- SOS Χαλκιδική) που μας μετέφερε τη δική τους εμπειρία. Οι αγωνιστές του κινήματος χωρίς κανένα χορηγό κατάφεραν να στήσουν μόνοι τους συναυλία με 35.000 κόσμο αξιοποιώντας τα έσοδα για τις μεγάλες δαπάνες που απαιτούνται στον αγώνα τους. Φυσικά στην διοργάνωση του Pride, θα πρέπει να έχουν εξασφαλιστεί δύο βασικά πράγματα: Καταρχήν η συνέλευση να έχει πλήρη γνώση και έλεγχο για τα οικονομικά, δηλαδή τα έξοδα και τα έσοδα κάθε δράσης και κατά δεύτερον η ίδια η συνέλευση να αποφασίζει πώς και για ποιόν λόγο θέλουμε να διαθέσουμε χρήματα. Μέσα από αυτό το πρίσμα, παίρνοντας τις αποφάσεις στα χέρια μας, θα έχουμε πολύ περισσότερο μεράκι ώστε να διαθέσουμε "τα χέρια μας" και για πρακτικές δουλειές που μπορούν να μειώσουν το κόστος (πχ αφισοκολλήσεις κοκ)
Στην πρώτη ανοιχτή συνέλευση για το 5ο Thessaloniki Pride τα περισσότερα από τα προαναφερόμενα τέθηκαν στη συζήτηση. Το ζητούμενο από εδώ και πέρα είναι η περαιτέρω μαζικοποίηση των συνελεύσεων και να αρχίσουμε να υλοποιούμε συγκεκριμένες δράσεις μέσα σε ένα πλαίσιο που μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε.
Η επόμενη ανοιχτή συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου στο Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23) στις 20:00.
