Το Σάββατο 20 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση του «Ξ» Θεσσαλονίκης με θέμα «Γιατί μας αφορά όλους κι όλες η επίθεση στις δομές απεξάρτησης. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΝΔ και η πολιτική για τα ναρκωτικά».
Ομιλητές ήταν οι:
- Στέλιος Γκιουζέπας, Επιστημονικά Υπεύθυνος στο Πρόγραμμα Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων «ΑΡΓΩ»
- Φαίδων Καλοτεράκης, εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων και πρόεδρος των κέντρων πρόληψης του δήμου Θεσσαλονίκης ΣΕΙΡΙΟΣ
- Κώστας Μάντζος, κοινωνικός ανθρωπολόγος
Τον συντονισμό έκανε η Σύλβια Κωνσταντινίδου, εργαζόμενη στο ΑΡΓΩ.
Παρά τις κακές καιρικές συνθήκες με κρύο και χιόνι, περίπου τριανταπέντε άτομα παρακολούθησαν την εκδήλωση, με μεγάλο ενδιαφέρον και πολλές ερωτήσεις και τοποθετήσεις στη συζήτηση που ακολούθησε. Όλοι και όλες έφυγαν από τον χώρο πολύ ικανοποιημένοι/ες από το αποτέλεσμα.
Όπως αναφέρθηκε εισηγητικά, η κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη στιγμή που πήρε την εξουσία, ξεκίνησε επίθεση στις δομές απεξάρτησης, με αποκορύφωμα το νέο νομοσχέδιο που έχει εξαγγείλει με τη συγχώνευση όλων των προγραμμάτων απεξάρτησης σε έναν ενιαίο φορέα, κάτω από ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο.
Το νομοσχέδιο αυτό, εντάσσεται στην ξεκάθαρα ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση σε μια σειρά από θέματα όπως κατάργηση 8ωρου και συνολικά η ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων, η ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της υγείας κτλ.
Όλοι οι ομιλητές επεσήμαναν ότι η γενική κατεύθυνση της κυβέρνησης γέρνει προς τις πολιτικές της «ιατρικοποίησης» και της «μείωσης της βλάβης», που α) προσπαθούν να μετατρέψουν το το βιοψυχοκοινωνικο φαινόμενο της εξάρτησης σε ατομικό πρόβλημα του κάθε εξαρτημένου ατόμου, αποσυνδέοντας το από την κοινωνική του διάσταση και β) εστιάζουν στην αντιμετώπιση κάποιων συνεπειών αντί να προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα. Με αυτόν τον τρόπο αποβάλλουν από πάνω τους κάθε ευθύνη για τις κοινωνικές συνθήκες που οδηγούν κάποιους ανθρώπους στην αναζήτηση ανακούφισης στις εξαρτήσεις.
Μέχρι τώρα, οι περισσότερες δομές απεξάρτησης λειτουργούν ομαδικά και συλλογικά μέσα από συνελεύσεις των εργαζομένων, των ατόμων που βρίσκονται σε απεξάρτηση και των οικογενειών τους. Βασικός στόχος είναι να νιώσουν οι άνθρωποι αυτοί ίσα μέλη της κοινωνίας αλλά και να αναλάβουν ευθύνες, κάτι που έχει αποδειχτεί ότι συντελεί ώστε να καταφέρουν να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα. Με το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η ΝΔ, αυτή η διαδικασία θα αλλάξει ριζικά.
Δόθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς το νέο μοντέλο που επιβάλλει η ΝΔ θα επηρεάσει και το θεραπευτικό έργο. Πχ μέχρι τώρα οι κοινότητες του ΚΕΘΕΑ αποφάσιζαν συλλογικά με ανοιχτούς διαγωνισμούς για τις προμήθειες και τα έξοδα τους, με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες. Τα μέλη των κοινοτήτων είχαν ενεργό ρόλο σε αυτή την διαδικασία και αυτό ήταν κομμάτι της θεραπευτικής τους πορείας. Με την νέα συνθήκη, θα γίνονται συμβάσεις με μεγάλες πολυεθνικές, και η διαχείριση θα περάσει σε κάποιους τεχνοκράτες σε κάποια γραφεία στην Αθήνα, που δεν θα έχουν καμιά σχέση με τις κοινότητες.
Με τέτοιους τρόπους χάνεται ένα κομμάτι θεραπείας που βασιζόταν στην αυτοδιαχείριση και την εμπιστοσύνη και οδηγούσε τελικά σε μια πορεία απεξάρτησης και επανένταξης.
Αναφέρθηκε ότι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η απεξάρτηση μέσα από τις δομές στην Ελλάδα έχει φέρει αποδεδειγμένα κι αναγνωρισμένα διεθνώς αποτελέσματα. Αναφέρθηκε επίσης η επισφαλής κατάσταση στην οποία οδηγούν τους/τις εργαζόμενους/ες, που θα αναγκαστούν να επιλέξουν αν θα μείνουν στο δημόσιο (φεύγοντας από την απεξάρτηση) ή στον νέο φορέα (εγκαταλείποντας το δημόσιο). Τέλος, αναφέρθηκαν η ανεξέλεγκτη κατάσταση με τα λεγόμενα «treatment», που είναι ιδιωτικά κέντρα απεξάρτησης που λειτουργούν χωρίς άδεια!
Οι εργαζόμενοι στα προγράμματα απεξάρτησης έχουν ήδη ξεκινήσει κινητοποιήσεις για να σταματήσουν αυτή την επίθεση, και έχουν προαναγγείλει και συνέχεια. Είναι πολύ σημαντικό η κοινωνία και η Αριστερά να σταθούν δίπλα τους στον αγώνα αυτό γιατί η μάχη κατά των εξαρτήσεων δεν αφορά μόνο κάποιες περιθωριοποιημένες ομάδες, όπως θέλουν να μας πείσουν. Αφορά την συνολική λειτουργία της κοινωνίας και πως αντιμετωπίζει τα πιο ευάλωτα μέλη της.
