Το Σάββατο 22 Ιουνίου ολοκληρώθηκε το 8ο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας στην Θεσσαλονίκη, με χιλιάδες διαδηλωτές/τριες να συμμετέχουν στην πορεία, που αποτελεί και την κορύφωση των εκδηλώσεων.
Το φετινό Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ήταν αφιερωμένο στην συμπλήρωση των 50 χρόνων από την εξέγερση του Stonewall Inn, που γέννησε τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας διεθνώς, αλλά και στον Ζακ Κωστόπουλο, τον ακτιβιστή που δολοφονήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο από καταστηματάρχες στην Ομόνοια.
Οι δύο αυτές εμφάσεις προσέδωσαν έναν πιο διεκδικητικό χαρακτήρα στην πορεία, η οποία ήταν πολύ μαζική και αποτέλεσε ηχηρή απάντηση στους ελάχιστους γραφικούς ακροδεξιούς που προσπάθησαν και απέτυχαν να οργανώσουν το 1ο «straight pride» και να υπερασπιστούν την «παραδοσιακή οικογένεια», αφού λίγη ώρα πριν την επίσημη συγκέντρωσή τους αναγκάστηκαν να την ακυρώσουν μετά από κατάληψη του χώρου από ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Από το 1ο Pride που οργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη μέχρι και σήμερα, διάφορα συντηρητικά και ακροδεξιά στοιχεία έχουν προσπαθήσει να δημιουργήσουν αντισυγκεντρώσεις. «Οπαδοί» του Άνθιμου στο 1ο Pride, ο ίδιος ο Άνθιμος με τις ολονυχτίες του για αρκετά χρόνια, ο «Ιερός Λόχος» πέρσι, και φέτος οι «Ενωμένοι Μακεδόνες», όλοι τους έχουν προσπαθήσει να οργανώσουν ένα «αντίπαλο δέος» στα Pride και έχουν αποτύχει παταγωδώς, μένοντας εκτεθειμένοι στα μάτια της κοινωνίας με τις άμαζες συγκεντρώσεις τους να παρακολουθούν τις χιλιάδες των διαδηλωτών που συμμετέχουν στην πορεία του Φεστιβάλ.
8 χρόνια μετά το πρώτο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας, πιστεύουμε ότι έχει έρθει πλέον ο καιρός για τους ακροδεξιούς και τους φασίστες στην Θεσσαλονίκη να αποδεχτούν την αποτυχία τους. Όσοι και όσες συμμετέχουμε στα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας είμαστε πολύ περισσότεροι/ες, πιο δυναμικοί και πιο χαρούμενοι!
