Κοινό κάλεσμα των Αριστερών σχημάτων στον Δήμο της Θεσσαλονίκης «Η πόλη ανάποδα» και «Δύναμη Ανατροπής»
«Τετάρτη 18/10/44 […] Πέρασε η ημέρα χωρίς να πραγματοποιηθή η ελπίς περί της ομαδικής απολύσεώς μας […] στας 10 μ.μ. επλάγιασα με την ελπίδα ότι η είδησις περί επικειμένης καταλήψεως της Θεσσαλονίκης υπό του Μπακιρτζή με τρεις μεραρχίας θα αληθεύση». Αυτά καταγράφει στο ημερολόγιο του ο κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Π. Μελά Λεωνίδας Γιασημακόπουλος.
Η ελπίδα των κρατούμενων πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες αργότερα (30/10), καθώς οι αντάρτες κι οι αντάρτισσες του ΕΛΑΣ μπήκαν στην πόλη απελευθερώνοντάς τη από τη ναζιστική κατοχή που την είχε γεμίσει τόσες πληγές. Ταυτόχρονα ο εφεδρικός ΕΛΑΣ διέσωζε τους αλευρόμυλους Αλλατίνι, το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στην οδό Αγ. Δημητρίου, αλλά και ένα μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεων του λιμανιού και των εγκαταστάσεων ύδρευσης, μετά από μάχες με τους Γερμανούς. Όλα αυτά έγιναν επειδή η τοπική ηγεσία των ανταρτών επέδειξε ανυπακοή στη συμφωνία της Καζέρτας.
Βέβαια, μετά ακολούθησαν τα Δεκεμβριανά, αλλά κι ο Εμφύλιος κι η νικηφόρα εθνικοφροσύνη έθαψε αυτή την επέτειο της απελευθέρωσης, όπως και τον επικεφαλής της δημαρχιακής επιτροπής του ΕΑΜ Δημήτρη Καββάδα, ενώ τα ονόματα των κατοχικών δημάρχων Μερκουρίου και Σερεμέτη βρωμίζουν ακόμα οδούς της πόλης. Και παρόλο που η 30η Οκτωβρίου έχει πλέον τύχει μιας κάποιας επίσημης αναγνώρισης, ακόμη δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει ενταχθεί οργανικά στο εορτολόγιο της πόλης. Η επίσημη ιστορία έχει φαίνεται αλλεργία στην παρέμβαση των απλών ανθρώπων στην πορεία της, ενώ η άρχουσα τάξη της Θεσσαλονίκης πάντα θα θυμάται με τρόμο τους ένοπλους αντάρτες και τους ρακένδυτους απ’ τις λαϊκές συνοικίες που, όπως έγραψε ο Γ. Ιωάννου, κατέλαβαν το κέντρο της πόλης με κόκκινες σημαίες.
Σήμερα που η ακραία συντηρητική κυβέρνηση της χώρας ευαγγελίζεται την επιστροφή στη νομιμότητα με υπουργικές ιστορικές ασυναρτησίες, η μνήμη της αντίστασης θέλουμε να γονιμοποιήσει τη σκέψη μας. Με αυτήν οδηγό θα παλέψουμε ενάντια στον φασισμό και την ξενοφοβία, για τα εργατικά δικαιώματα που έχουν εξαφανίσει οι μνημονιακές πολιτικές, για την υπεράσπιση των κοινών από την επέλαση της ιδιωτικοποίησης, τη διάσωση του μέλλοντος από την κλιματική αλλαγή, τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς από τα εργολαβικά συμφέροντα.
Συμμετέχουμε λοιπόν στον εορτασμό της ημέρας από τον Δήμο Θεσσαλονίκης αποτίοντας φόρο τιμής στο μνημείο μπροστά στο Βασιλικό Θέατρο σήμερα, Τετάρτη 30/10, στις 12:30, και επιπλέον καλούμε στο αντιφασιστικό – αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 18:30 στην πλατεία Αγίας Σοφίας.
