Δημοσιεύουμε ανακοίνωση του Αριστερού Ριζοσπαστικού Σχήματος στον Δήμο Θεσσαλονίκης «Η πόλη ανάποδα» (στο οποίο συμμετέχει το Ξεκίνημα) σχετικά με την εργατική Πρωτομαγιά και την ανάγκη μιας ενωτικής διαδήλωσης της ριζοσπαστικής αριστεράς και των κινημάτων
Σικάγο, Πρωτομαγιά 1886. 133 χρόνια πέρασαν από τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων, που αποτελεί ορόσημο για όσους και όσες αγωνιζόμαστε για κοινωνική δικαιοσύνη. Από τότε εκατομμύρια εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε όλο τον κόσμο βγαίνουν στο δρόμο αυτή τη μέρα διεκδικώντας αξιοπρεπείς μισθούς, δουλειές με δικαιώματα, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Η απεργία της Πρωτομαγιάς έχει συνδεθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη με κομβικές στιγμές των εργατικών και των κοινωνικών αγώνων. Το ίδιο και στην Ελλάδα, αλλά και στην πόλη μας.
Τα γεγονότα του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν με την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην πόλη. Οι καπνεργάτες και οι καπνεργάτριες πρωτοστάτησαν, στη συνέχεια ενεπλάκησαν πολύ σημαντικά στρώματα της εργατικής τάξης και εν τέλει όλο αυτό το ποτάμι αγκαλιάστηκε από πλατιά στρώματα της κοινωνίας, προκαλώντας έτσι πανικό στην άρχουσα τάξη. Το μεγαλειώδες αυτό κίνημα, που δυστυχώς ηττήθηκε με ευθύνες των ηγεσιών της Αριστεράς και των συνδικάτων, αποτελεί ακόμα πηγή έμπνευσης για το εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης.
Στις μέρες μας, η Πρωτομαγιά στην Ελλάδα έχει απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό λόγω των συνεχών ηττών του εργατικού κινήματος που τροποποιούν το συσχετισμό δύναμης προς το δυσμενέστερο, με άμεσο αποτέλεσμα την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ που επέβαλαν τα μνημόνια καταργώντας εν μέρει και τον ρόλο των σωματείων.
Δευτερευόντως, η λογική του αναχωρητισμού και της απομόνωσης τμημάτων της αριστεράς, αλλά και η απροθυμία των γραφειοκρατικών ηγεσιών για μαζικές κινητοποιήσεις ενέτειναν ακόμη περισσότερο την απαξίωση των σωματείων και των κινηματικών τους διεργασιών, ενώ δεν θα πρέπει να παραγνωριστεί ως παράγοντας και η απογοήτευση που επικρατεί σε πλατιά στρώματα της κοινωνίας μετά την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές και το μεγάλο κεφάλαιο.
Παρόλα αυτά, οι αιτίες που τόσα χρόνια κινητοποιούν τους εργαζόμενους/ες σε όλο τον κόσμο κάθε άλλο παρά έχουν εκλείψει. Ανεργία, επισφάλεια, καταστροφή του περιβάλλοντος, σεξισμός, ρατσισμός, άνοδος της ακροδεξιάς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και απαιτούν την μαχητική κινητοποίησή μας.
Η απογοήτευση δεν πρέπει να μας κάνει να λησμονήσουμε τους ηρωικούς αγώνες που έδωσε το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια απέναντι σε θεούς και δαίμονες. Από τις μάχες αυτές, αλλά και από τις ήττες, πρέπει να αντλήσουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα και με εμπιστοσύνη στη δύναμη των εργαζομένων να βαδίσουμε ξανά στον δρόμο του αγώνα.
Ως «Πόλη ανάποδα» θεωρούμε την κοινή δράση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς πολύ κρίσιμο παράγοντα για την ανασυγκρότηση του κινήματος. Η δημιουργία του δημοτικού μας σχήματος, που αποτελεί προϊόν κοινής δράσης μεταξύ μιας σειράς διαφορετικών οργανώσεων, αλλά και το ενωτικό ψηφοδέλτιο με τη «Δύναμη ανατροπής» δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι ανέφικτο.
Γι’ αυτό θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας προκειμένου οι φετινές διαφορετικές προσυγκεντρώσεις της αριστεράς, των σωματείων βάσης και των κινημάτων να ενωθούν στο δρόμο και να βαδίσουμε μαζί σε μία κοινή διαδήλωση, χωρίς καπελώματα και ηγεμονισμούς. Μια τέτοια κοινή διαδήλωση θα μπορούσε να συγκροτηθεί στη βάση κοινά συμφωνημένων στόχων πάλης για τα φλέγοντα ζητήματα της πόλης και της περιόδου.
Στη συνέχεια, και αφού περάσουμε από τη ΔΕΘ για να προβάλλουμε τη διεκδίκησή της ως ελεύθερου δημόσιου χώρου για όλες και όλους, θα καταλήξουμε στο Πάρκο Ξαρχάκου για το πρωτομαγιάτικο γλέντι μας με τους «Μπομπίνα» σε ένα ανοιξιάτικο ρεμπέτικο και λαϊκό πρόγραμμα.
