Νίκος Αναστασιάδης, Θεσσαλονίκη
Μεγαλειώδης ήταν η συναυλία ενάντια στην εξόρυξη χρυσού που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 5 Οκτώβρη. Μια λαοθάλασσα 35.000 ανθρώπων κατέκλυσε το πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά, εκδηλώνοντας έτσι την αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής!
Το Μέγκα είδε… 2.000 άτομα όλα κι όλα…
Από νωρίς ο χώρος είχε στηθεί από ομάδες εθελοντών για να υποδεχτεί τον κόσμο: πανό, φυλλάδια, μπλούζες και κούπες “SOS Χαλκιδική”, τραπεζάκια, σουβλάκια και μπύρες δημιουργούσαν μια εικόνα γιορτής. Ο κόσμος άρχισε να φτάνει στις 7.00, κατά χιλιάδες, είτε με αυτοκίνητα είτε με λεωφορεία που ερχόταν ασφυκτικά γεμάτα.
Η συναυλία ξεκίνησε με ομιλίες από τις επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης, ενώ κατά τη διάρκεια της συναυλίας έπαιζαν βίντεο με πλάνα από τις κινητοποιήσεις των κατοίκων. Τα συνθήματα στα διαλείμματα έδιναν και έπαιρναν.
Πολύ καλή ήταν η οργάνωση της τροφοδοσίας και του φαγητού, παρά το γεγονός ότι η προσέλευση ξεπέρασε κατά πολύ τις αρχικές εκτιμήσεις μας. Σε όλα τα πόστα έβλεπες χαμογελαστά πρόσωπα, να προσφέρουν με όρεξη για το σκοπό. Ήταν μεγάλη η προσφορά των εθελοντών για να βοηθήσουν στη συναυλία, και πολύ θετικό ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν συμμετοχές από πολλούς πολιτικούς χώρους, καθώς και από πολλές περιοχές. Είναι ενδεικτικό ότι για πρώτη φορά σε τέτοια διοργάνωση δήλωσε την παρουσία του από το μικρόφωνο και το ΚΚΕ.
Γενική θυμηδία προκάλεσε στον κόσμο η ανακοίνωση ότι το MEGA είδε 2.000 άτομα να παρακολουθούν τη συναυλία, τη στιγμή που έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα! Ήμασταν «τόσο λίγοι» που σε κάθε γωνία έβλεπες ανθρώπους να μιλάνε στα κινητά για να βρεθούν με τους φίλους τους που χάθηκαν λόγω της κοσμοπλημμύρας.
Οι μουσικοί δεν έπαιξαν απλά τα τραγούδια τους, αλλά τοποθετήθηκαν για το θέμα, δηλώνοντας την υποστήριξη στον αγώνα και κάνοντας προτάσεις για το πως μπορεί να προχωρήσει. Δυστυχώς δεν κατάφερε να παραβρεθεί ο Θανάσης Παπακωσταντίνου λόγω ασθένειας, αλλά έστειλε γραπτό μήνυμα αλληλεγγύης, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι πάσχει και από «οξεία αντιφασιστίτιδα» και συνέδεσε το αντιφασιστικό με το περιβαλλοντικό κίνημα. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν όταν ανέβηκε στη σκηνή και ο Γιάννης Αγγελάκας, επιβεβαιώνοντας την αίσθηση ότι η αφρόκρεμα της ελληνικής μουσικής σκηνής είναι υπέρ του αγώνα μας.
Ξεχωριστή θέση στην εξέλιξη της συναυλίας είχε η διάθεση αλληλεγγύης και στήριξης στους 4 προφυλακισμένους αγωνιστές, αλλά και σε όλους αυτούς που διώκονται άδικα από το κράτος, απλά και μόνο γιατί συμμετέχουν σε ένα κίνημα για μια καλύτερη ζωή.
Η συναυλία αυτή δεν ήταν μια ακόμα συναυλία. Ήταν η έκφραση της διάθεσης του κόσμου να αγωνιστεί ενάντια στην καταστροφή του τόπου του. Τώρα αυτή η διάθεση πρέπει να μετουσιωθεί σε συγκεκριμένες δράσεις και κεντρικά αλλά και κατά περιοχές.
Η επιτροπή αγώνα της Θεσσαλονίκης ήδη συζητάει πιθανές ημερομηνίες για μια μεγάλη πορεία στην πόλη. Χρειάζεται να γίνει η επεξεργασία ενός σχεδίου ενεργοποίησης όλων αυτών που έχουν δείξει το ενδιαφέρον τους να βοηθήσουν στον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού ώστε σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό ή εκπαιδευτικό χώρο να υπάρξουν συναντήσεις και δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Το «Ξεκίνημα» συνέβαλε με πολλές δυνάμεις στην οργάνωση της συναυλίας και στην προετοιμασία (πανό, αφισοκολλήσεις, διακίνηση κουπονιών, ηλεκτρονική προώθηση, κτλ) και κατά τη διάρκεια με μεγάλη συμμετοχή στις ομάδες εθελοντών.
Κατά τη διάρκεια της προσέλευσης του κόσμου παρεμβήκαμε με προκήρυξη που μοιράστηκε μαζικά (https://xekinima.org/arthra/view/article/skoyries-xalkidikis-i-maxi-synexizetai/) αλλά και με την εφημερίδα μας (https://xekinima.org/uploads/media/paper-377.pdf). Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ ενθαρρυντική, ειδικά στο σύνθημα μας «να ρίξουμε τον Μπόμπολα και την κυβέρνηση του»!
Όπως απέδειξε η συναυλία, τίποτα δεν τελείωσε και ο αγώνας ενάντια στην καταστροφή της ζωής μας συνεχίζεται!
