…Να προχωρήσει στη συγκρότηση δημοτικής και συνδικαλιστικής παράταξης
Θόδωρος Μαράκης,
Μέλος ΛΑΕ Νέας Σμύρνης
Στις 8 του Δεκέμβρη στα γραφεία –τα πολύ ωραία γραφεία που με πολύ κόπο έφτιαξαν οι σύντροφοί μας– της ΛΑΕ Ν. Σμύρνης πραγματοποιήθηκε σύσκεψη των συντονιστικών των νοτίων προαστίων με πολύ καλή συμμετοχή. Η συζήτηση επικύρωσε την αξία και την χρησιμότητα αυτής της συνάντησης, γι αυτό και αποφασίστηκε να επαναλαμβάνεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Αποκτήσαμε πιο σφαιρική εικόνα για την περιοχή, είδαμε την ανάγκη να συντονίσουμε τις δράσεις μας και μοιραστήκαμε τους προβληματισμούς μας για την κατάσταση στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, στις γειτονιές και βέβαια σταθήκαμε στα προβλήματα της ΛΑΕ με ιδιαίτερη έμφαση στο μέλλον της και κύρια πως θα ριζώσουμε περισσότερο στις λαϊκές μάζες, πως θα αναπτύξουμε την επιρροή μας.
Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχόλησαν τη σύσκεψη ήταν: το αν θα πρέπει να σπάσουμε από τις δημοτικές και συνδικαλιστικές παρατάξεις οι οποίες έχουν πολιτογραφηθεί σαν παρατάξεις του Συριζα και στις οποίες συνυπάρχουμε με στελέχη και μέλη του Συριζα. Ζήτημα που απασχόλησε και την Πανελλαδική Σύσκεψη.
Η γνώμη μου είναι ότι είναι καιρός να σπάσουμε και να προχωρήσουμε στη συγκρότηση ανεξάρτητων δημοτικών παρατάξεων και βέβαια συνδικαλιστικής παράταξης. Οι σημερινές συνθήκες επιβάλουν να σηκώσουμε ψηλά τη σημαία της ΛΑΕ και να διαχωρίσουμε τη θέση μας από κάθε τι που έχει σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να το κάνει άμεσα η αριστερή πλατφόρμα η το αριστερό ρεύμα. Διότι επί της ουσίας είναι η συνιστώσα της ΛΑΕ που έχει αυτή την εκκρεμότητα και όχι η ΛΑΕ σαν σύνολο. Όμως τη συμπεριφορά του αριστερού ρεύματος τη χρεώνεται η ΛΑΕ σαν σύνολο μια και είναι η πλειοψηφούσα συνιστώσα.
Γιατί η ρήξη εδώ και τώρα; Επειδή η ΛΑΕ για να έχει μέλλον χρειάζεται να απευθυνθεί κύρια στα μαχητικά στρώματα του εργατικού και λαϊκού κινήματος και κύρια της νεολαίας, αυτά που έχουν γυρίσει τη πλάτη τους στο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα του κεφαλαίου, την αριστερή αποχή!
Τα υποτιθέμενα κέρδη από την παραμονή μας στις παρατάξεις του Σύριζα είναι μηδαμινά μπροστά στη ζημιά που υφίσταται η ΛΑΕ επειδή τα πρωτοπόρα στοιχεία του εργατικού κινήματος και της νεολαίας την ταυτίζουν με τις κυβερνητικές παρατάξεις που δεν πείθουν όσα, καλέσματα και αν κάνουν για συμμετοχή στις απεργίες ότι έχουν αντιμνημονιακό και κύρια αντικαπιταλιστικό πρόσημο.
Είναι κρίσιμο να καταλάβουμε ότι από τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε, ότι έμεινε είναι πολιτικά αφομοιωμένο από τη λογική του «δεν έχουμε εναλλακτική λύση» η προσδοκά σε ατομικά οφέλη ή είναι κουρασμένα παλληκάρια, όταν κάποτε σπάσουν ας έρθουν να μας βρουν σ’ αυτό το καινούργιο με επαναστατικά χαρακτηριστικά που χτίζουμε μέτωπο.
Σύντροφοι αγαπητοί μου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας από τους βασικούς λόγους που η ΛΑΕ είχε αυτό το εκλογικό ποσοστό παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 320.000 ψήφους είναι το ότι η Αριστερή Πλατφόρμα αντιπολιτευόταν το Μαξίμου συμπολιτευόμενη, δηλαδή, για να το επαναλάβουμε: συμμετείχε στην κυβέρνηση Συριζα-ΑΝΕΛ, ψήφισε τον δεξιότατο Πρόεδρο, δεν κατήγγειλε ανοιχτά την συμφωνία της 20ης του Φλεβάρη, καταψήφιζε τα προαπαιτούμενα αλλά στήριζε την κυβέρνηση!
Αυτά δεν επέτρεψαν στα πιο επαναστατικά στοιχεία του εργατικού κινήματος και της νεολαίας να δουν τη διαφορά. Καιρός να το σταματήσουμε, ρήξη τώρα με ότι έχει σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ.
Οι σύντροφοι που είναι ενάντια στη ρήξη στο ΜΕΤΑ και τις δημοτικές παρατάξεις ισχυρίζονται ότι: Άλλο πράγμα ο πολιτικός φορέας και άλλο οι συνδικαλιστικές και δημοτικές παρατάξεις. Εδώ έχουμε να κάνουμε με πιο πλατειά σχήματα που αγκαλιάζουν και εκτός ΛΑΕ μέλη.
Οι σύντροφοι αγνοούν ότι οι συνδικαλιστικές και δημοτικές παρατάξεις είναι πολιτικά προσδιορισμένες στην πλειοψηφία τους – ακόμα και αυτές που λέγονται ανεξάρτητες, έχουν πολιτική βάση.
Αλλά και στην περίπτωση που οι σύντροφοι είχανε ένα μικρό δίκιο η συγκυρία που έχει να κάνει με την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα μας επιβάλλει αν θέλουμε να συσπειρώσουμε την πρωτοπορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος και της νεολαίας στις γραμμές μας τώρα περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε καθαρή σημαία.
Αυτό σημαίνει ότι προχωράμε σε ρήξη με τη Δούρου στη περιφέρεια, στο ΜΕΤΑ αν είμαστε όπως ισχυρίζονται οι σύντροφοι πλειοψηφία προχωράμε σε έκτατη συνδιάσκεψη για να εναρμονίσουμε το πρόγραμμα του ΜΕΤΑ με το πρόγραμμα της ΛΑΕ όσο αφορά το πολιτικό μέρος, στους Δήμους όπου έχουμε ισχυρές τοπικές ΛΑΕ προχωρούμε στη συγκρότηση δημοτικής παράταξης, αν όμως έχουμε τον έλεγχο της δημοτικής παράταξης τότε στο πρόγραμμα της συμπεριλαμβάνουμε τα βασικά πολιτικά σημεία του προγράμματος της ΛΑΕ.
Μπορούμε να προχωρήσουμε για παράδειγμα στη Ν. Σμύρνη και στο Ελληνικό στις αντίστοιχες κινήσεις. Πολλές και ποικιλόμορφες και ιδιόρρυθμες οι περιπτώσεις τόσο στο συνδικαλιστικό όσο και στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης κεντρικό σημείο της τακτικής μας είναι χρονοδιάγραμμα ρήξης «για να πάρουμε και την προίκα μας» όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ένας σύντροφος.
Ευελιξία στη τακτική ναι, αλλά με ξεκάθαρο τον στόχο, όχι στον καιροσκοπισμό που μας αποξενώνει από τα επαναστατικά στοιχεία του κινήματος.
Έχοντας συγκροτήσει τις δικές μας παρατάξεις, όπου αυτό είναι δυνατό τίποτα δεν μας εμποδίζει να προχωράμε σε συνεργασίες και μέτωπα με τις άλλες αριστερές παρατάξεις, τίποτα δεν μας εμποδίζει να καλούμε σε κοινή δράση ακόμα και τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, σε επίπεδο γειτονιάς και σωματείων, χωρίς να μειώνουμε στο ελάχιστο την κριτική μας για την πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
