Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
Το ημερολόγιο δείχνει 2012 και όλοι θα περιμέναμε ότι μετά από αιώνες πληροφόρησης, επιστημονικής έρευνας και κοινωνικών κατακτήσεων, κάποια πράγματα όπως ο σεβασμός στην σεξουαλική κατεύθυνση του ανθρώπου να θεωρούνται ήδη αυτονόητα και αποδεκτά.
Η υπόθεση όμως που θα αναφερθώ περιληπτικά, αφορά στην τρέχουσα ρατσιστική αντιμετώπιση εναντίον των ομοφυλοφίλων σήμερα στην Ελλάδα ακόμη και σε χώρους κατάρτισης όπως τα ΙΕΚ ΟΑΕΔ.
Όταν αποφάσισα να φοιτήσω στα ΙΕΚ ΟΑΕΔ του Αιγάλεω, επιλέγοντας την ειδικότητα «Τεχνικός υπολογιστών και αυτοματισμού γραφείων» το 2009 δεν είχα ιδέα για το ότι θα βρισκόμουν σε ένα περιβάλλον άκρως ρατσιστικό, γενόμενος αποδέκτης καθημερινών λεκτικών επιθέσεων ακόμη και προπηλακισμών επειδή κάποιοι συμφοιτητές μου είχαν αποφασίσει ότι αυτή είναι η πρέπουσα συμπεριφορά απέναντι σε κάποιον που είναι ομοφυλόφιλος. Το θλιβερό της υπόθεσης ήταν η αδιαφορία της διεύθυνσης του ΟΑΕΔ για την ουσιαστική επίλυση της υπόθεσης, παρά τις συνεχείς οχλήσεις. Κρίθηκε σωστό να μετεγγραφώ στο ΙΕΚ Ν. Ηρακλείου, όπου δυστυχώς και εκεί επαναλήφθηκαν παρόμοια περιστατικά που και πάλι δεν έτυχαν περαιτέρω διερεύνησης.
Αποφάσισα να απευθυνθώ στον Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος υποβάλλοντας έγγραφη αναφορά στην διοίκηση του ΟΑΕΔ τελικώς ευαισθητοποίησε τους αρμόδιους υπαλλήλους να προβούν σε ένορκη διοικητική εξέταση.
Το μήνυμα από την ιστορία αυτή είναι να πάψουν να σιωπούν τα θύματα ρατσισμού λόγω των σεξουαλικών τους κατευθύνσεων και να απευθύνονται σε αρμόδιους φορείς προκειμένου να απολαμβάνουν τα ίσα προνόμια που δικαιούνται ως πολίτες αυτού του κράτους. Η σεξουαλική ταυτότητα είναι αντικείμενο σεβασμού και όχι χλευασμού και πρέπει να καταστεί απόλυτα σαφές στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας. Ειδικά μάλιστα όταν η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία αποτελεί κοινωνικό δεδομένο που προστατεύεται από την συνταγματική έννομη τάξη στο πλαίσιο της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου.
