Μετάφραση του άρθρου από το σάιτ της ταϊβανέζικης οργάνωσης International Socialist Forward, που συμμετέχει μαζί με το «Ξ» στο Internationalist Standpoint
Τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών στις 26 Νοεμβρίου είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην Ταϊβάν. Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν για την ανάδειξη αντιπροσώπων σε εννέα επίπεδα διοίκησης, για αυτό αποκαλούνται και «εκλογές 9 σε 1».
Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών ήταν το πλήγμα στο κυβερνών Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα (DPP). Ακόμα και πριν τις εκλογές, επικρατούσε σε όλη τη χώρα ένα κύμα αντιπάθειας απέναντι στο DPP. Έτσι, η ήττα του σε πόλεις-κλειδιά, όπως οι Keelung, Taoyuan και Hsinchu, δεν αποτέλεσε έκπληξη. Το κόμμα ήρθε πρώτο σε ψήφους μόλις σε πέντε νομούς και πόλεις στη Νότια Ταϊβάν. Ως αποτέλεσμα αυτής της ήττας, η νυν πρόεδρος Τσάι Ινγκ Γουέν (Tsai Ing-wen) παραιτήθηκε από πρόεδρος του DPP.
Από την άλλη πλευρά, το κύριο αντιπολιτευόμενο κόμμα Κουομιντάνγκ (Kuomintang – KMT) κέρδισε 13 νομούς και πόλεις και ξεπέρασε κατά πολύ το DPP, τόσο σε ψήφους όσο και στον αριθμό των αντιπροσώπων που εξέλεξε. Το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο παρουσιάζεται ως τρίτος πόλος στην πολιτική της Ταϊβάν, κέρδισε για πρώτη φορά μια θέση δημάρχου στις εκλογές 9 σε 1.
Από διεθνή άποψη, οι εκλογές αυτές αποτέλεσαν πλήγμα για το φιλοαμερικανικό κατεστημένο του DPP και νίκη για το φιλοκινεζικό κόμμα KMT. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια περίοδο όπου η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έχει θέσει στο επίκεντρο το ζήτημα της Ταϊβάν, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει στον αγώνα της για παγκόσμια κυριαρχία εναντίον του κύριου αντιπάλου της, της Κίνας.
Το αποτέλεσμα των εκλογών εγείρει μια σειρά από ερωτήματα. Ποιοι ήταν οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην πτώση του DPP; Γιατί το ΚΜΤ και το Λαϊκό Κόμμα αύξησαν την επιρροή τους; Τέλος, ποιος θα είναι ο αντίκτυπος αυτών των τοπικών εκλογών στις προεδρικές εκλογές του 2024;
Ο βασικός λόγος για την ήττα του DPP
Αν και, σε σύγκριση με τις προηγούμενες τοπικές εκλογές, το DPP σημείωσε μικρή αύξηση σε έδρες και ψήφους, αν συγκριθεί με τις τελευταίες προεδρικές εκλογές υπέστη τεράστια πτώση. Ενώ στις προεδρικές εκλογές του 2020 έλαβε περισσότερες από 8 εκατομμύρια ψήφους, φέτος έλαβε σχεδόν τις μισές από αυτές, 4,7 εκατομμύρια ψήφους!
Διαφορετικοί αναλυτές επισημαίνουν διαφορετικούς λόγους που οδήγησαν στην ήττα του DPP. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οφειλόταν στη διαμάχη για τα εμβόλια. Το DPP κατηγορήθηκε ότι χειρίστηκε λανθασμένα την κυκλοφορία του εμβολίου, παίρνοντας αρχικά μόνο το εμβόλιο της AstraZeneca και αποτυγχάνοντας να εξασφαλίσει αρκετές δόσεις για να αντιμετωπίσει το κύμα μετάδοσης του ιού που έπληξε τη χώρα.
Άλλοι επέρριψαν την ευθύνη στα πολλά σκάνδαλα διαφθοράς, στις αντιπαραθέσεις μεταξύ των υποψηφίων, αλλά και στην αποτυχία του DPP να σημειώσει υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και προχωρήματος των έργων υποδομής σε διάφορες περιοχές. Ωστόσο, ακόμη και αν αυτοί οι παράγοντες έπαιξαν ρόλο στην ήττα του DPP, δεν αποτελούν τον βασικό λόγο για αυτή.
Πρώτον, το DPP κατάφερε να διατηρήσει σχετικά υψηλά ποσοστά υποστήριξης το 2020 και το 2021, ενώ η παγκόσμια πανδημία βρισκόταν στο πιο κρίσιμο σημείο της. Στην πραγματικότητα, αυτές οι δημοσκοπήσεις που του έδιναν υψηλά ποσοστά, έπαιξαν ρόλο ώστε η σημερινή πρόεδρος Τσάι να αγνοήσει την κεντρική επιτροπή του κόμματος και να προτείνει τον Τσεν Σι Τσουνγκ, έναν υποψήφιο χωρίς εκλογική εμπειρία, ως υποψήφιο δήμαρχο της Ταϊπέι. Ο Τσεν, ως υπουργός Υγείας, ήταν άμεσα υπεύθυνος για τις διαθεσιμότητες των εμβολίων και αυτό σίγουρα έπαιξε ρόλο στην ήττα του DPP στην πρωτεύουσα. Αλλά αυτό δεν εξηγεί γιατί το DPP υπέστη απώλειες ακόμη και σε νομούς και πόλεις όπου η βάση του ήταν πιο σταθερή (όπως η Ταϊνάν).
Δεύτερον, οι καταγγελίες και τα σκάνδαλα διαφθοράς δεν αρκούν επίσης για να εξηγήσουν την ήττα του DPP, αφού στις εκλογές της 26ης Νοεμβρίου εξελέγησαν υποψήφιοι που είτε ήταν αποδεδειγμένο, είτε υπήρχαν υποψίες πως συμμετείχαν σε σκάνδαλα διαφθοράς. Αυτό ισχύει και για τα δύο μεγάλα κόμματα.
Τρίτον, η υπόθεση πως η ήττα του DPP οφείλεται στην αποτυχία του για τοπική ανάπτυξη, φαίνεται επίσης αδύναμη. Στην πραγματικότητα το DPP δεν υπολείπεται του κόμματος της αντιπολίτευσης KMT σε τοπικά έργα υποδομής, οπότε πρέπει να υπάρχουν πιο σημαντικοί παράγοντες που οδήγησαν στην ήττα του.
Ο πραγματικός λόγος για την ήττα του DPP συνδέεται με τις εξελίξεις γύρω από τη σύγκρουση Κίνας-ΗΠΑ. Η επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι (Nansy Pelosi, Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ) στην Ταϊβάν και οι στρατιωτικές ασκήσεις του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος γύρω από το νησί συγκλόνισαν την κοινωνία στην Ταϊβάν δημιουργώντας φόβο για επικείμενο πόλεμο, παρόλο που μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ απίθανη αυτή τη στιγμή.
Η πρόεδρος της Ταϊβάν μετέτρεψε αυτές τις εκλογές σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, ουσιαστικά τις μετέτρεψε σε εθνικές εκλογές όταν, μεταξύ άλλων, δήλωσε ότι:
«Εάν δεν έχετε ακόμη αποφασίσει ποιον υποψήφιο επικεφαλής της πόλης ή της κομητείας θα ψηφίσετε, τότε σας ζητώ να δώσετε αυτή την ψήφο σε εμένα, σε υποψηφίους που προτείνω».
Είπε επίσης ότι αυτές οι εκλογές αφορούν κάτι περισσότερο από μια τοπική ψηφοφορία, καθώς ο κόσμος παρακολουθεί πώς η Ταϊβάν υπερασπίζεται τη δημοκρατία της εν μέσω στρατιωτικών εντάσεων με την Κίνα.
Η ανησυχία για την αναθέρμανση των εντάσεων με την Κίνα, με την πιθανότητα να ξεσπάσει στρατιωτική σύγκρουση, οδήγησε σημαντικό αριθμό ανθρώπων να ψηφίσουν το λιγότερο φιλοπόλεμο KMT, το οποίο προβάλλει την ιδέα της «ικανοποίησης των αναγκών και των δύο πλευρών» και «να υπάρξει περισσότερος διάλογος με την Κίνα».
Η στροφή αυτή αντανακλάται επίσης στα σχόλια του κινέζικου Γραφείου Υποθέσεων της Ταϊβάν, το οποίο δήλωσε ότι οι εκλογές στην Ταϊβάν:
«αποκάλυψαν ότι η επικρατούσα κοινή γνώμη στο νησί είναι υπέρ της ειρήνης, της σταθερότητας και της καλής ζωής».
Αυτό στην πραγματικότητα αποκαλύπτει ότι οι στρατιωτικές ασκήσεις του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος γύρω από το νησί τον Αύγουστο δεν ήταν πρόβα πολέμου, αλλά μάλλον μια στρατιωτική επίδειξη δύναμης για τη δημιουργία εντυπώσεων, με στόχο τον εκφοβισμό του λαού της Ταϊβάν.
Η τακτική αυτή αποδείχθηκε αρκετά αποτελεσματική, καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν πράγματι ένα πλήγμα στη φιλοαμερικανική πολεμοκάπηλη στάση του DPP.
Η νίκη του KMT και η προεδρική κούρσα του 2024
Το ξέσπασμα των διαδηλώσεων υπέρ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ το 2019 είχε αλυσιδωτές συνέπειες στην Ταϊβάν, καθώς η κοινωνία εμπνεύστηκε από τον αγώνα για αντίσταση στο δικτατορικό κινεζικό καθεστώς και ένιωσε την ανάγκη να προστατεύσει την εθνική της ταυτότητα.
Οι εξελίξεις αυτές επέτρεψαν στην Τσάι να πάρει 8,17 εκατομμύρια ψήφους και το 57% στις εκλογές του 2020, αφήνοντας τον υποψήφιο του KMT με μόλις 38,6%. Οι πρόσφατες εξελίξεις, ωστόσο, επέτρεψαν στο ΚΜΤ να επιστρέψει.
Αν και υπάρχουν διαφορετικές προοπτικές για το άμεσο μέλλον, φαίνεται πως αν η στρατηγική κατεύθυνση των ΗΠΑ είναι να μετατρέψουν την Ταϊβάν σε μια νέα Ουκρανία, είναι πιο πιθανό η άρχουσα τάξη της Ταϊβάν να απομακρυνθεί από το άρμα της Δύσης.
Αν και η ελίτ της Ταϊβάν βρίσκεται σε μια μακροχρόνια υπαρξιακή σύγκρουση με το καθεστώς του ΚΚΚ, δεν είναι έτοιμη να αντιμετωπιστεί ως αναλώσιμο πιόνι στο σχέδιο των ΗΠΑ να προκαλέσουν προβλήματα στην Κίνα. Αν αυτό το σενάριο γίνει η κυρίαρχη τάση, το KMT θα έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2024.
Η οικοδόμηση μιας αριστερής εναλλακτικής λύσης είναι η μόνη διέξοδος
Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών αποδεικνύουν ακόμη περισσότερο ότι η οικοδόμηση μιας αριστερής πολιτικής εναλλακτικής λύσης είναι απολύτως απαραίτητη. Ούτε το KMT ούτε το DPP θα παραχωρήσουν ποτέ πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα στον λαό της Ταϊβάν, πόσο μάλλον εργατικά δικαιώματα.
Παρόλο που αυτές οι εκλογές έδειξαν σημάδια μετατόπισης της πολιτικής δυναμικής στη χώρα, η μετατόπιση αυτή δεν θα ωφελήσει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης και τη νεολαία. Σε καμία περίπτωση δεν θα υπάρξει πραγματική ειρήνη στην Ταϊβάν.
Μόνο ένα αριστερό μαζικό κόμμα, που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ανθρώπων της εργασίας και θα αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα του διεθνισμού, θα μπορέσει να σπάσει τον φαύλο κύκλο του ανταγωνισμού μεταξύ των δύο μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή της Ταϊβάν. Μόνο μια πραγματική ριζοσπαστική αριστερή δύναμη μπορεί να σπάσει το μονοπώλιο της εξουσίας των DPP-KMT και να ανοίξει το δρόμο για έναν κοινό αγώνα μεταξύ της εργατικής τάξης και της νεολαίας της Κίνας και της Ταϊβάν ενάντια τόσο στο αυταρχικό καθεστώς του ΚΚΚ όσο και στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Οι υπόλοιπες δυνάμεις
Στο πλαίσιο του φόβου ενός πολεμικού επεισοδίου, οι πολιτικές δυνάμεις που εκφράζονται περισσότερο υπέρ της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσουν πτώση της εκλογικής τους δύναμης. Αυτό το είδαμε ήδη με τα αποτελέσματα του Κόμματος Νέας Δύναμης, του Κόμματος Κρατικής Οικοδόμησης της Ταϊβάν και του Κόμματος Πρώτα ο Λαός.
Η κύρια εκλογική βάση του Κόμματος Κρατικής Οικοδόμησης της Ταϊβάν (TSP) προέρχεται στην πραγματικότητα από τους ψηφοφόρους του DPP που υποστηρίζουν σταθερά την ανεξαρτησία της Ταϊβάν και η υποστήριξη που μπορεί να λάβει από τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους είναι αρκετά περιορισμένη. Ωστόσο, με τη δυσμενή για το DPP διεθνή κατάσταση, επηρεάστηκε και η εκλογική θέση του TSP. Επομένως, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί το κόμμα αυτό δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί πολύ σε αυτές τις εκλογές.
Σε αντίθεση με το TSP, το Κόμμα Νέας Δύναμης (NPP) ιδρύθηκε αρχικά ως πολιτικό κόμμα που βασίστηκε στην ανάπτυξη των κοινωνικών κινημάτων στην Ταϊβάν. Μετά το φοιτητικό κίνημα της 18ης Μαρτίου 2014, ορισμένα από τα πιο προοδευτικά στοιχεία άρχισαν μια «στροφή προς τα αριστερά» και ακολούθησαν προοδευτικές πολιτικές (όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η ισότητα των φύλων και τα εργασιακά δικαιώματα). Αυτά τα άτομα έγιναν επίσης η κύρια πηγή ψήφων για το NPP. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, καθώς τα κοινωνικά κινήματα στην Ταϊβάν υποχώρησαν σταδιακά, το NPP δεν μπόρεσε να διατηρήσει τα εκλογικά κέρδη του στις εκλογές του 2018.
Το Λαϊκό Κόμμα της Ταϊβάν (TPP) ήταν ο μεγαλύτερος νικητής της εκλογικής υποστήριξης των μικρότερων δυνάμεων, δηλαδή εξαιρουμένων των συνασπισμών του DPP και του KMT. Πολλοί άνθρωποι που δεν ήταν πρόθυμοι να υποστηρίξουν το DPP, αλλά απογοητευμένοι από το KMT, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στο TPP, ελπίζοντας ότι θα γίνει ένα «εναλλακτικό» KMT.
