Πραγματοποιήθηκε τη βδομάδα 21-26 Νοεμβρίου η ετήσια συνάντηση της Διεθνούς Εκτελεστικής Επιτροπής (ΔΕΕ) της CWI. Δεκάδες συντρόφους απ΄όλες τις ηπείρους συζήτησαν για τα γεγονότα του 2003, και για τις προοπτικές του 2004.
Η διάθεση της συζήτησης συνοψίζεται στη φράση ενός από τους ομιλητές που είπε χαρακτηριστικά ότι η CWI είναι ένα "κομμάτι της ιστορίας".
Από την αρχή της δεκαετίας, η CWI είχε τονίσει ότι η δύσκολη περίοδος για τους μαρξιστές και τις ιδέες τους που χαρακτήρισε την δεκαετία του ’90, πλησιάζει στο τέλος της. Χωρίς αμφιβολία το 2003 ήταν η χρονιά που επιβεβαίωσε αυτή την εκτίμηση.
Ήταν η χρονιά των μαζικών διαδηλώσεων, των γενικών απεργιών, από το ιστορικό αντιπολεμικό κίνημα, μέχρι τη γενική απεργία διάρκειας 9 ημερών που παρέλυσε τη Νιγηρία, και τους 100.000 εργαζόμενους που πάλεψαν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της γερμανικής κυβέρνησης και κατέκλυσαν τους δρόμους του Βερολίνου τον περασμένο Νοέμβρη.
Αυτή η ανάπτυξη των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων σε διεθνές επίπεδο, αντανακλάστηκε και στην ανάπτυξη των δυνάμεων και της δράσης της CWI. Σημαντικές επιτυχίες σε μια σειρά χωρών, όπως ο κεντρικός ρόλος που έπαιξε στην ανάπτυξη κινητοποιήσεων, και η αποδοχή των ιδεών της από κομμάτια της νεολαίας και των εργαζομένων, επιτρέπουν στη CWI να βάζει ακόμα ψηλότερους στόχους για το μέλλον.
Ένα από τα παραδείγματα χωρών στις οποίες η CWI έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των αγώνων είναι η Γερμανία, όπου με πρότασή μας, και παρά την αντίθετη διάθεση των επίσημων συνδικάτων, καλέστηκε κινητοποίηση ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης, στην οποία συμμετείχαν τελικά 100.000 εργαζόμενοι.
Η πιο σημαντική ίσως εκστρατεία της χρονιάς, ήταν αυτή ενάντια στο φόρο για την αποκομιδή των σκουπιδιών στην Ιρλανδία, ενός φόρου που θα επιβάρυνε ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους, όπως και ο φόρος για το νερό που η κυβέρνηση είχε προσπαθήσει να περάσει πριν από μερικά χρόνια. Η δυναμική εκστρατεία που οδήγησε στη φυλάκιση πολλών αγωνιστών, αλλά και μελών του Socialist Party, (ανάμεσά τους ο Τζο Χίγγινς και η Κλερ Ντέιλι, βουλευτής και δημοτική σύμβουλος του κόμματος), τόνωσε το ηθικό των εργαζομένων στις εργατικές γειτονιές του Δουβλίνου, και δυνάμωσε την εμπιστοσύνη στη CWI, τις θέσεις της και τη μαχητικότητά της.
Η άμεση ανάμειξή μας στους εργατικούς αγώνες στη Χιλή, με προτάσεις για κινητοποιήσεις και με τη δημιουργία απεργιακών επιτροπών, καθιέρωσε την οργάνωσή μας στη συνείδηση των εργαζομένων. Σε αυτή την εκστρατεία διαμορφώσαμε τις πρώτες απεργιακές επιτροπές στο Santiago, παράδειγμα που ακολούθησαν εργαζόμενοι και σε άλλες περιοχές. Προχωρήσαμε στη δημιουργία τους, πολύ πριν τα συνδικάτα κάνουν την παραμικρή ενέργεια για την προετοιμασία της απεργίας. Ήταν η πίεση που ασκήσαμε που οδήγησε τα συνδικάτα να εφαρμόσουν την ίδια μέθοδο παντού, και να υπερασπιστούν την απεργία, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους.
Στη Νιγηρία, η χρονιά που πέρασε ήταν η χρονιά των μεγάλων εργατικών αγώνων, αλλά και των εκλογών, που χαρακτηρίστηκαν από εκτεταμένη νοθεία, γεγονός όμως που δεν εμπόδισε το DSM (τμήμα της CWI στη Νιγηρία) να πάρει πολύ ψηλά ποσοστά και να καταγραφεί στη συνείδηση των εργαζομένων σαν η πιο σοβαρή αριστερή δύναμη της χώρας. Συνολικά συμμετείχαν στις εκλογές οκτώ σύντροφοι με πολύ σημαντικά ποσοστά, όπως ο Lanre Arogundade με 77.330 ψήφους και 9,64%, και ο Niyi Adewumi, με 14%. Εξαιρετικά σημαντική για τη Νιγηρία τη χρονιά που πέρασε, ήταν η γενική απεργία διάρκειας 9 ημερών, ενάντια στην αύξηση της τιμής των καυσίμων, που παρέλυσε ολόκληρη τη χώρα, για άλλη μια φορά παρά τις σαφείς προθέσεις από πλευράς της ηγεσίας των συνδικάτων να μην πραγματοποιηθεί.
Αυτά είναι λίγα μόνο από τα πολλά παραδείγματα της δουλειάς της CWI τον προηγούμενο χρόνο.
Για περισσότερες λεπτομέρειες: http://www.socialistworld.net
