ΣΥΡΙΖΑ Ιερισσού: οργή και λύπη για τα όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός για τις Σκουριές

Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Οργάνωσης Μελών (ΟΜ) Ιερισσού του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με  την αναφορά που έκανε ο Α. Τσίπρας για το θέμα των Σκουριών στην χτεσινή συνέντευξη του στον ρ/σ "Στο Κόκκινο".

Μόνο οργή και λύπη μπορεί να προκαλέσει η αναφορά του πρωθυπουργού της χώρας Αλ. Τσίπρα στη χθεσινή του συνέντευξη στον ρ/σ “στο Κόκκινο” και στον Κώστα Αρβανίτη στο ζήτημα των Σκουριών της Χαλκιδικής, σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων στην πολυεθνική εταιρεία Eldorado Gold. Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία που, σύμφωνα με την ίδια, ανέρχονται σε 1980, αριθμό που το κίνημα της Χαλκιδικής αμφισβητεί, χθες δια στόματος του πρωθυπουργού αυξήθηκαν σε 5.000! Τέτοιες κουβέντες μέχρι σήμερα μόνο από φερέφωνα της εταιρείας τύπου Πάχτα είχαμε ακούσει.

Την ίδια στιγ­μή, ο πρω­θυ­πουρ­γός και πρό­ε­δρος του κόμ­μα­τος που προ­ε­κλο­γι­κά δε­σμευό­ταν για το κλεί­σι­μο των Σκου­ριών από την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς δεν προ­χώ­ρη­σε σε οποια­δή­πο­τε τύπου απο­σα­φή­νι­ση σχε­τι­κά με το πότε θα συμ­βεί αυτό, δε­δο­μέ­νου ότι εδώ και πέντε μήνες το κί­νη­μα της Χαλ­κι­δι­κής λαμ­βά­νει μόνο υπο­σχέ­σεις ενώ η εται­ρεία συ­νε­χί­ζει το κα­τα­στρο­φι­κό έργο της με­τα­τρέ­πο­ντας το βουνό Κά­κα­βος σε ένα ρη­μαγ­μέ­νο τοπίο.

Εδώ και πέντε μήνες έχου­με κα­τα­θέ­σει το σύ­νο­λο των στοι­χεί­ων που αφο­ρούν τις πα­ρά­νο­μες ερ­γα­σί­ες της εται­ρεί­ας στο βουνό, πα­ρα­νο­μί­ες που και το ίδιο το Υπουρ­γείο Πα­ρα­γω­γι­κής Ανα­συ­γκρό­τη­σης μέσω του πρώην υπουρ­γού Π. Λα­φα­ζά­νη είχε εντο­πί­σει, επι­στρέ­φο­ντας τους φα­κέ­λους της με­ταλ­λουρ­γί­ας πίσω στην εται­ρεία για μια σειρά ελ­λεί­ψε­ων, πάνω στις οποί­ες η τε­λευ­ταία αρ­νεί­ται πει­σμα­τι­κά να το­πο­θε­τη­θεί και είναι εδώ και καιρό εκ­πρό­θε­σμη. Το Υπουρ­γείο Πα­ρα­γω­γι­κής Ανα­συ­γκρό­τη­σης είχε στην διά­θε­σή του και τον χρόνο και τα νο­μι­κά στοι­χεία για να ολο­κλη­ρώ­σει τον έλεγ­χο της νο­μι­μό­τη­τας των ερ­γα­σιών και να προ­χω­ρή­σει στην υλο­ποί­η­ση της δέ­σμευ­σης του κόμ­μα­τος για το ορι­στι­κό κλεί­σι­μο των Σκου­ριών.

Σή­με­ρα οι προσ­δο­κί­ες μιας τέ­τοιας εξέ­λι­ξης δια­ψεύ­δο­νται κα­τά­φω­ρα ενώ η υπο­μο­νή της το­πι­κής κοι­νω­νί­ας που έχει συμ­βάλ­λει τα μέ­γι­στα για την ανά­δει­ξη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε κυ­βέρ­νη­ση μέσα από τους αγώ­νες της, έχει πλή­ρως εξα­ντλη­θεί.

Μετά από τόσα χρό­νια αγώνα κό­ντρα στις επι­λο­γές των προη­γού­με­νων κυ­βερ­νή­σε­ων, για την κα­τα­στρο­φή (οι­κο­νο­μι­κή, κοι­νω­νι­κή πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή) του τόπου μας, την αστυ­νο­μι­κή βία και την δι­κα­στι­κή κα­τα­στο­λή, ερ­χό­μα­στε αντι­μέ­τω­ποι σε μια ιδιό­τυ­πη υπο­κρι­σία από τους ίδιους τους συ­ντρό­φους μας, που με­τα­θέ­τουν την διά­σω­ση του τόπου μας που κα­τα­στρέ­φε­ται κα­θη­με­ρι­νά στο άγνω­στο μέλ­λον με νέα κάθε φορά προ­σχή­μα­τα. Μόνο που τώρα η δια­πραγ­μά­τευ­ση έχει ολο­κλη­ρω­θεί και δεν έχει απο­μεί­νει καμιά δι­καιο­λο­γία ως απά­ντη­ση στο ερώ­τη­μα “γιατί μέχρι σή­με­ρα δεν έχουν κλεί­σει η Σκου­ριές;”

Κα­θι­στού­με σαφές ότι δεν μπο­ρεί η Αρι­στε­ρά και δη το κόμμα μας να χρη­σι­μο­ποιεί ερ­γα­λεια­κά μια κοι­νω­νία.

Οι μόνοι χα­μέ­νοι αγώ­νες είναι όντως αυτοί που δεν δί­νο­νται και τον αγώνα αυτόν τον δώ­σα­με στην κυ­ριο­λε­ξία με τις ζωές μας. Δεν θα επι­τρέ­ψου­με όμως τον εμπαιγ­μό μας από κα­νέ­ναν πρώην και ιδιαί­τε­ρα από τον Πρω­θυ­πουρ­γό Αλέξη Τσί­πρα, που είχε κάνει τον αγώνα μας ση­μαία του,  ούτε θα αφή­σου­με τους συ­να­γω­νι­στές μας ανυ­πε­ρά­σπι­στους στο έλεος μιας πο­λυ­ε­θνι­κής. Για το ζή­τη­μα των Σκου­ριών υπάρ­χουν ήδη πολ­λές απο­φά­σεις συ­νε­δρί­ων και απαι­τού­με να γνω­ρί­ζου­με αν η ανα­κοι­νω­μέ­νη θέση του κόμ­μα­τός μας και του ίδιου του Προ­έ­δρου, όπως επα­νει­λημ­μέ­να έχει εκ­φρα­στεί από τον ίδιο και κο­ρυ­φαία στε­λέ­χη μας, έχει αλ­λά­ξει στα πλαί­σια της δια­φο­ράς που έχει προ­κύ­ψει με­τα­ξύ της δια­κη­ρυγ­μέ­νης πο­λι­τι­κής θέσης και της κυ­βερ­νη­σι­μό­τη­τας της «πρώ­της φοράς αρι­στε­ράς».

Είναι δε­δο­μέ­νο ότι εμείς θα συ­νε­χί­σου­με να αγω­νι­ζό­μα­στε μέσα από το κί­νη­μα ενά­ντια στο χρυσό μέχρι την τε­λι­κή δι­καί­ω­σή μας.

Ανα­κοι­νώ­νου­με ότι κα­νείς δεν θα πρέ­πει να μας θε­ω­ρεί δε­δο­μέ­νους, και να γίνει αντι­λη­πτό ότι η συ­νά­ντη­ση μας με την Αρι­στε­ρά έγινε μέσα από αγώ­νες και όχι κω­λο­τού­μπες και ξε­που­λή­μα­τα.

Ο.Μ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιε­ρισ­σού