Του Κυριάκου Χάλαρη
Μετά από αρκετές εβδομάδες έντονων συζητήσεων και ανταλλαγής κειμένων η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καταλήγει σε ένα πρόγραμμα 15 σημείων που θα προσπαθεί να απαντά στα άμεσα ζητήματα της πολιτικής συγκυρίας. Η συζήτηση ήταν αρκετά έντονη και πολλές φορές επώδυνη και αυτό είναι λογικό: σε αυτή την πολιτική συγκυρία, με μια ασταθή κυβέρνηση που στηρίζεται μόνο σε 151 βουλευτές, με τις ευρωεκλογές και πιθανά τις εθνικές εκλογές να πλησιάζουν, με την επίθεση της κυβέρνησης να δυναμώνει και μέσα σε ένα πλαίσιο διεθνούς οικονομικής κρίσης, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ καλείται να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά ζητήματα:
– Τι εννοούν τα στελέχη του όταν μιλάνε για "κυβέρνηση της αριστεράς"
– Τι προτάσεις κάνει για να μην περάσει η κρίση στις πλάτες των εργαζομένων
– Ποιες είναι οι προτάσεις προς το κίνημα προκειμένου αυτό να αναχαιτίσει τις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ
– Με ποιο πρόγραμμα και με ποιες προτάσεις μπορεί να αποκρούσει τα καλέσματα του ΠΑΣΟΚ και τα κεντροαριστερά σενάρια
Πάνω σε όλα αυτά το Ξεκίνημα έχει προσπαθήσει από πολύ νωρίς να δώσει απαντήσεις. Γιατί το ζήτημα του προγράμματος είναι σημαντικό και αφορά τη συνολική προοπτική που μπορεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στους αγώνες των εργαζομένων για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής. Για εμάς η μόνη προοπτική σε αυτή τη μάχη είναι το σύνθημα για κυβέρνηση της αριστεράς στη βάση ενός ταξικού – σοσιαλιστικού προγράμματος, που θα απαντά στα κεντρικά προβλήματα των εργαζομένων και την ίδια ώρα θα απαντά αρνητικά στις πιέσεις της κεντροαριστεράς. Ένα τέτοιο πρόγραμμα πρέπει, στα κεντρικά του σημεία να περιλαμβάνει:
– Επανεθνικοποίηση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΟΤΕ, λιμάνια κλπ) που εθνικοποιήθηκαν ή μετοχοποιήθηκαν την τελευταία 20ετία, χωρίς αποζημίωση. Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των βασικών τομέων της οικονομίας.
– Εργατικός έλεγχος και διαχείριση με πραγματική συμμετοχή των εργαζομένων σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις.
– Διαχειριστικό έλεγχο με τη συμμετοχή των εργαζομένων σε όσες επιχειρήσεις απολύουν, φοροδιαφεύγουν ή καταχρώνται κρατικές επιδοτήσεις και εθνικοποίησή τους χωρίς αποζημίωση, παρά μόνο στους μικρομετόχους
– Δραστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις
– Βαριά φορολογία του κεφαλαίου. Δραστική αύξηση του αφορολόγητου για όλα τα φυσικά πρόσωπα
– Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή των μισθών για την καταπολέμηση της ακρίβειας. Αγορανομικός έλεγχος στις τιμές και διατίμηση στα αγαθά πρώτης ανάγκης
– Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που θέσπισαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από τη δεκαετία του 90 και οι οποίοι οδήγησαν στην ελαστικοποίηση της εργασίας. Αγώνας για πλήρη και σταθερή εργασία για όλους
– 35ωρο – 5νθήμερο – 7ωρο για την καταπολέμηση της ανεργίας
– Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα – Ρέππα – Πετραλιά, υπεράσπιση της καθολικής και δημόσιας ασφάλισης, να περάσουν τα ασφαλιστικά ταμεία στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων. Υπεράσπιση και επέκταση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών.
– Αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Να μην περάσει ο νόμος για τα κολέγια – να ανατραπεί ο νόμος – πλαίσιο
– Αύξηση των δαπανών για την υγεία. Μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα μεγάλα κενά στα δημόσια νοσοκομεία
– Πλήρης διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους. Δήμευση της περιουσίας της εκκλησίας και αξιοποίησή της για τις ανάγκες της κοινωνίας σε παιδεία – υγεία
-Πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων
– Νομιμοποίηση των μεταναστών – υπηκοότητα στα παιδιά των μεταναστών – πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες
Ένα πρόγραμμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι αυτό που έχει ανάγκη πιο πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση βαθαίνει και που η κυβέρνηση προσπαθεί να την μετακυλήσει στους εργαζόμενους χαρίζοντας 28 δις στους τραπεζίτες οι δυνάμεις της αριστεράς καλούνται να δώσουν απαντήσεις. Οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να είναι νικηφόροι, δεν μπορούν παρά να έχουν στόχο την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και επομένως την ανατροπή της κυβέρνησης. Ένα τέτοιο πρόγραμμα κάνει συγκεκριμένο το σύνθημα για κυβέρνηση της αριστεράς και την ίδια ώρα δίνει απαντήσεις στα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων και προοπτική στους αγώνες τους.
Την ίδια ώρα όμως είναι το μόνο πρόγραμμα που μπορεί να βάλει αναχώματα στις πιέσεις της κεντροαριστεράς που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ. Γιατί μόνο ένα τέτοιο ή παρόμοιο ταξικό – σοσιαλιστικό πρόγραμμα θωρακίζει τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να αποτελέσει βάση για τη συσπείρωση των πιο πρωτοπόρων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας γύρω από αυτό.
