Από την άλλη μεριά τα ΕΑΑΚ, που επίσης καταγγέλλουν τη στάση της ΠΚΣ και της ΚΝΕ σε σχέση με τα συντονιστικά, δεν είναι σε θέση να κάνουν συγκεκριμένη πρόταση για το πως κατά τη γνώμη τους θα έπρεπε να λειτουργούν τα συντονιστικάπρος όφελος του κινήματος και πως θα ήταν πραγματικά δημοκρατικά και θα έκφραζαν την πλειοψηφία των φοιτητών.
Και ενώ δέχονται ότι θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος από τους φοιτητές στο ποιος τους εκπροσωπεί και με ποιον τρόπο, (μιλάνε για ανοιχτά και ανακλητά συντονιστικά) δεν προτείνουν συντονιστικά με εκλεγμένους εκπροσώπους από τις γενικές συνελεύσεις, επιμένοντας στη λογική της «αμεσοδημοκρατίας». Αλήθεια, πως μπορούν τα συντονιστικά να ελέγχονται και να υπάρχει ανακλητότητα, αν δεν εκλέγονται, αλλά είναι γενικά “ανοιχτά”;
Αυτό πρακτικά σημαίνει να μην εκλέγεται κανείς, να μην ελέγχεται κανείς, αφού το συντονιστικό δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, αλλά «όλοι οι φοιτητές», να μην είναι κανείς υπεύθυνος, Αυτή η πρόταση οδηγεί σε χαώδεις διαδικασίες, που δε θα καταλήγουν ποτέ πουθενά.
