Του Δημήτρη Ταγκλή
μέλος του Συντονιστικού των εργαζομένων στην Ψυχική Υγεία

Στα τέλη Αυγούστου του 2011, το Υπουργείο Οικονομικών, με μία πρωτοφανή και πραξικοπηματική απόφαση, μείωσε στο μισό τον προϋπολογισμό του ΟΚΑΝΑ, του ΚΕΘΕΑ, των Κέντρων Πρόληψης και των μονάδων του Προγράμματος «Ψυχαργώς» έτσι που η βιωσιμότητά τους να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο.

Συγκεκριμένα η απόφαση αυτή οδηγούσε σε κλείσιμο 210 Μονάδες Ψυχικής Υγείας και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (οικοτροφεία, ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα,  κινητές μονάδες, κέντρα ημέρας) με τραγικές συνέπειες: 1.500 ψυχικά πάσχοντες και άνθρωποι με νοητική υστέρηση-αυτισμό κινδύνεψαν να  μείνουν στο δρόμο (ή να επιστρέψουν στα ιδρύματα) άλλοι 35.000 να χάσουν τη θεραπεία, υποστήριξη και αποκατάστασή τους, και 3.050 εργαζόμενοι να μείνουν άνεργοι. 

Ταφόπλακα στο κράτος πρόνοιας

Οι βάρβαρες περικοπές στις ήδη πετσοκομμένες κρατικές επιχορηγήσεις αποτελούν την ταφόπλακα του κράτους πρόνοιας. Αποτελούν  συνέχεια μιας αντικοινωνικής πολιτικής που στοχεύει στην αποσάθρωση των υπηρεσιών κοινωνικής αλληλεγγύης και στην εξαθλίωση των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και των ανθρώπων που ήδη βιώνουν το καθεστώς του κοινωνικού αποκλεισμού, με πρόσχημα την εξοικονόμηση πόρων σε βάρος της ανθρώπινης ζωής.

Από το 2004 μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι σε αυτές τις δομές μένουν για μήνες απλήρωτοι. Δουλεύουν, πολλές φορές, κινούμενοι αποκλειστικά και μόνο από το φιλότιμο τους και τη συμπόνια τους για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη τη βοήθειά τους. Βέβαια δεν μπορεί να είναι αρκετή η αγάπη και το ενδιαφέρον για τη δουλειά σου, για να μπορείς να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου, τη στιγμή μάλιστα που αντιμετωπίζεις το πιο ανάλγητο σύστημα που στόχο του έχει τον αφανισμό των ανθρώπων που δεν είναι «παραγωγικοί» για τα δεδομένα των κυβερνώντων.

Ανάγκη συντονισμού

Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών έγινε κοινή συνείδηση στους εργαζόμενους του χώρου μας ότι είναι ανάγκη ενωμένοι να αποτρέψουμε αυτές τις πολιτικές και έτσι δημιουργήσαμε τον «Συντονισμό των Εργαζομένων Ψυχικής Υγείας Πρόνοιας και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων».

Σκοπός του συντονισμού αυτού είναι, με τη συμμετοχή  σωματείων εργαζομένων από όλη την Ελλάδα αλλά και εργαζομένων σε χώρους δουλειάς που δεν υπήρχαν σωματεία, η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης το οποίο θα αποτρέψει τις αντιλαϊκές και βάρβαρες πολιτικές της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της Ε.Ε ενάντια στο χώρο της ψυχικής υγείας και της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.

Το συντονιστικό αυτό συνεδριάζει ανελλιπώς τους τελευταίους τρείς μήνες και τα αποτελέσματα των αποφάσεων που έλαβε υπήρξαν σημαντικά.  Αποφασίστηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις, στάσεις εργασίας, διαμαρτυρίες έξω από το υπουργείο Υγείας και Οικονομικών, συνεντεύξεις τύπου και διάφορες άλλες δράσεις με μεγάλη μαζικότητα και συμμετοχή, οι οποίες σαν αποτέλεσμα είχαν την ανατροπή της απόφασης υποχρηματοδότησης για το 2011.

Σημαντικά αποτελέσματα σε σύντομο χρόνο

Η απεργία στις 22 και 23 του Σεπτέμβρη με τη συμμετοχή εργαζόμενων από όλη την Ελλάδα ήταν πρωτόγνωρη για το χώρο μας η οποία κατέληξε σε αποκλεισμό της οδού Αμαλίας έξω από τη Βουλή. Συνεχίστηκε με τη συμμετοχή στις  μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 19 και 20 Οκτώβρη οι οποίες είχαν σαν αποτέλεσμα την ανατροπή της κυβέρνησης Παπανδρέου. Σημαντικά αποτελέσματα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Στις συνεδριάσεις του συντονιστικού εμφανίζεται ενισχυμένη η παρουσία εκπροσώπων και άλλων σωματείων από το χώρο μας που ζητούν να ακουστούν οι απόψεις τους και να συναποφασίσουν για το μέλλον των κινητοποιήσεων στο χώρο μας, καταθέτοντας τις απόψεις  και τις προτάσεις τους. Οι προτάσεις που γίνονται συζητούνται και οι αποφάσεις που παίρνονται μεταφέρονται από τους εκπροσώπους των σωματείων στις συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς όπου μπαίνουν σε διαβούλευση και ψηφοφορία.

Η δράση του συντονιστικού επεκτείνεται και στη προσπάθεια ενημέρωσης και κοινής δράσης με άλλους χώρους όπως φορείς εργαζομένων στην υπόλοιπη υγεία αλλά και του ευρύτερου εργατικού κινήματος καθώς και κοινωνικούς φορείς όπως οι λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές κ.α.

Δεν θα αφήσουμε η οικονομική κρίση να εξοντώσει τους κοινωνικά ασθενέστερους, τις οικογένειές τους και τους εργαζόμενους που τους φροντίζουν ούτε θα δεχτούμε να την πληρώσουν αυτοί οι οποίοι δεν ευθύνονται γι αυτή. Θα συνεχίσουμε την οργάνωση και τη κοινή δράση με μαζικότερες κινητοποιήσεις διαρκείας με στόχο τη νίκη.