Δημοσιεύουμε κείμενο 3 μελών της Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΔΑΣ), παράταξης εργαζομένων στο Σύλλογο Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας, με αφορμή την ολομέλεια της (που διεξάγεται το σαββατοκύριακο 10 και 11 Οκτώβρη) και το διάλογο που έχει ξεκινήσει για την κατάσταση που διαμορφώνεται στο συνδικαλιστικό κίνημα μετά τις εκλογές

  

Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα: Kείμενο Συμβολή στην πανελλαδική ολομέλεια της ΔΑΣ

Τα τελευταία πέντε χρόνια το Ελληνικό εργατικό κίνημα έχει δώσει τεράστιες μάχες. Γενικές απεργίες, απεργίες σε κλάδους, καταλήψεις, μοντέλα αυτοδιαχείρισης, «αγανακτισμένοι», κινήματα «δεν πληρώνω» κ.α. Αποτέλεσμα αυτών των αγώνων ήταν η ριζοσπαστικοποίηση σημαντικών τμημάτων των εργαζομένων.

Ερχόμενοι στο σήμερα, το 2015 αποτελεί ένα σημείο καμπής. Είναι ένα έτος ραγδαίων πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Σε πρώτη φάση πετύχαμε δύο πολύ σημαντικές νίκες (Εκλογές Γενάρη 2015, Δημοψήφισμα 5^ης Ιουλίου 2015), οι οποίες προκάλεσαν κύματα ενθουσιασμού σε όλη την Ευρώπη.

Το Δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου απέδειξε περίτρανα ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει τρομερά αποθέματα ηρωισμού και θάρρους. Τα έβαλε με «θεούς και δαίμονες», με σύσσωμο το Ευρωπαϊκό και ελληνικό κατεστημένο, βρήκε απέναντί του ακόμα και τις συνδικαλιστικές του ηγεσίες. Παρόλα αυτά βροντοφώναξε «ΟΧΙ» σε ποσοστό 61%.

Κατώτερη, όμως, των περιστάσεων αποδείχτηκε η πολιτική του ηγεσία, το «όχημα» που είχε επιλέξει για να τον εκπροσωπήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, «άδειασε» την κοινωνία, υποχώρησε ατάκτως, υποτάχθηκε στις πιέσεις των δανειστών και υπέγραψε ακόμα ένα πολύ σκληρό μνημόνιο με πληθώρα αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων.

1. Ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δις. €. Περιλαμβάνονται ο ΑΔΜΗΕ, τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ, δημόσιος φυσικός πλούτος (παραλίες, κ.α.) και φυσικά… οι τράπεζες. Ήδη μια σειρά από επενδυτές-κοράκια έχουν καταφτάσει στη χώρα και «ακονίζουν τα μαχαίρια τους»…
2. Νεοφιλελεύθερη εργαλειοθήκη ΟΟΣΑ. Σχετικά με τα εργατικά δικαιώματα η συμφωνία αναφέρει: «αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των εργατικών κινητοποιήσεων, των απεργιών και των ομαδικών απολύσεων»…
3. Αυξήσεις τιμών και φόρων. Αύξηση ΦΠΑ, μονιμοποίηση «εισφοράς αλληλεγγύης», επαναφορά ΕΝΦΙΑ, αύξηση, με αναδρομική ισχύ, κατά 1% της εισφοράς υπέρ ΟΑΕΔ των τραπεζοϋπαλλήλων…
4. Ασφαλιστικό. Πλήρης σύνταξη μετά τα 67 έτη, μείωση στις συντάξεις μέσω της αύξησης των εισφορών υγειονομικής περίθαλψης, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, προώθηση πυλώνα ιδιωτικής ασφάλισης…
5. Κόκκινα δάνεια, οφειλές και κατασχέσεις. Δρομολογείται η εφαρμογή του αναθεωρημένου κώδικα πολιτικής δικονομίας, που θεσπίζει το προνόμιο των τραπεζών στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης εις βάρος επιχειρήσεων. Επίσης, διευκολύνονται οι πλειστηριασμοί α΄ κατοικίας και μειώνεται το ακατάσχετο για ληξιπρόθεσμες οφειλές…
6. Τράπεζες. Η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε να πάρει μέτρα που ενισχύουν την αυθαιρεσία των τραπεζιτών , εξαλείφοντας «κάθε δυνατότητα για πολιτική παρέμβαση, ιδίως σε διαδικασίες διορισμού διοικητών». Έτσι, ενισχύει αποφασιστικά τη δικτατορία των τραπεζών και των «αγορών»…

Τα πιο πάνω είναι απλά ένα δείγμα για το τι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα. Η δέσμευση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την πιστή εφαρμογή των μνημονικών δεσμεύσεων δεν αφήνει πλέον περιθώρια για αυταπάτες. Το εργατικό κίνημα πρέπει γρήγορα να ανασυνταχθεί μετά την ήττα του Σεπτέμβρη, να εξάγει τα απαραίτητα συμπεράσματα από όλη την προηγούμενη περίοδο, και να τοποθετηθεί απέναντι στη νέα μνημονιακή Κυβέρνηση.

Ως συνδικαλιστές/στριες και ως μέλη της ΔΑΣ θεωρούμε καθήκον μας να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην αντεργατική «λαίλαπα». Πιο συγκεκριμένα θεωρούμε ότι:

• Ο αγώνας μας πρέπει να είναι ταυτόχρονα αντιμνημονιακός και αντικυβερνητικός. Πρέπει με καθαρό τρόπο να παλεύουμε ενάντια σε κάθε Κυβέρνηση που εφαρμόζει αντεργατικές πολιτικές λιτότητας.
• Πρέπει να προχωρήσουμε σε ριζοσπαστικοποίηση των αιτημάτων, των διεκδικήσεων και της συνδικαλιστικής μας δράσης. Πρωτοβουλίες «βάσης», πάλη ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και διαφθορά, δυναμικές παρεμβάσεις στους χώρους εργασίας για την τήρηση του ωραρίου και του κανονισμού εργασίας, «ξήλωμα» των golden boys και girls, κοινό αγώνα με το ενοικιαζόμενο προσωπικό για την κατάργηση της ενοικίασης εργασίας, συνεργασία με τις λοιπές αριστερές δυνάμεις, συμμετοχή σε κινήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, κ.α.
• Απέναντι στα σχέδια ξεπουλήματος του τραπεζικού συστήματος πρέπει να προτάξουμε το αίτημα για: Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση τόσο για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας όσο και για την υπαγωγή των τραπεζών στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι μιας χούφτας κερδοσκόπων.
• Δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη σχετικά  με τη δυνατότητα «συνεργασίας» με τη νέα Διοίκηση, όποια «απόχρωση» και αν έχει. Το πλαίσιο στο οποίο έχει δεσμευτεί να κινηθεί είναι συγκεκριμένο και περιλαμβάνει μια σειρά από επιθέσεις στα εργασιακά μας δικαιώματα. Αντίθετα, το προσεχές διάστημα πρέπει να ανοίξουμε την κουβέντα για το πώς μπορούμε να οργανώσουμε, με αποτελεσματικό τρόπο, κινητοποιήσεις για την υπογραφή αξιοπρεπών ΣΣΕ.

Θανάσης Μαρίνης , μέλος ΔΣ ΣΥΕΤΕ
Στέλλα Μυτίνη, μέλος ΝΠ Θεσσαλονίκης του ΣΥΕΤΕ
Γιώργος Παραλής, εργαζόμενος Κατάστημα Ερμού Θεσ/νίκης (212)