Της Μαριάνθης Κυπρίδου,εργαζόμενης στο ΥΠ.ΠΟ.
Την Τετάρτη, 13/10/10, συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού, άλλοι απλήρωτοι για 22 μήνες και άλλοι κοντά στην απόλυσή τους το Νοέμβριο, μετά από επανειλημμένες αλλά άκαρπες προσπάθειες για διάλογο με το ΥΠ.ΠΟ, αποφάσισαν αποκλεισμό του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης, για να διαμαρτυρηθούν για την άδικη μεταχείρισή τους. Την Πέμπτη το πρωί, δυνάμεις της αστυνομίας και των ΜΑΤ, μετά από αποτυχημένη προσπάθεια να σπάσουν το λουκέτο της κεντρικής πύλης πίσω από την οποία ήταν κλεισμένοι οι συμβασιούχοι, έσπασαν το πλαϊνό συρματόπλεγμα, μπήκαν στον αρχαιολογικό χώρο και ασκώντας βία και χρησιμοποιώντας χημικά, απώθησαν τους συμβασιούχους έξω από τον αρχαιολογικό χώρο. Παράλληλα, συνέλαβαν μόνιμο αρχαιοφύλακα της Ακρόπολης που συμπαραστεκόταν στους συναδέλφους του και ξυλοκόπησαν Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους.
Μετά από το γεγονός, ακολούθησαν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπρόσωπου Γ. Πεταλωτή: «Το μνημείο της Ακρόπολης θα πρέπει να το προστατέψουμε και ως πολιτεία και ως κοινωνία. Δεν μπορούμε να βλέπουμε να βάζουν 30 εργαζόμενοι λουκέτο και να την κρατούν κλειστή, για να πετύχουν κάποιες εργασιακές τους απαιτήσεις, που σε μεγάλο βαθμό είναι και αδικαιολόγητες». Δηλώσεις άκρως απαράδεκτες και ψευδείς, καθώς ούτε μόνο για 30 συμβασιούχους πρόκειται ούτε για αδικαιολόγητες απαιτήσεις. Πρόκειται για πολλούς συμβασιούχους που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο ΥΠ.ΠΟ, καθώς εργάζονται για σειρά ετών με συμβάσεις και ουδόλως αδικαιολόγητες είναι οι απαιτήσεις τους, όταν είναι απλήρωτοι για σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια! Ο κύριος Πεταλωτής προφανώς ούτε πληρώνεται με μισθό 700 ευρώ μόνο ούτε εξαρτάται από αυτά τα χρήματα για να ζήσει! Ούτε βέβαια τον υποχρεώνει κάποια κυβέρνηση να αλλάξει ειδικότητα ή χώρο εργασίας, όπως αποβλέπει το περίφημο 24μηνο (με νόμο της ΝΔ που συνεχίζει να τον εφαρμόζει και το ΠΑΣΟΚ)*!
Φυσικά πρέπει να σεβόμαστε και να προστατεύουμε τα αρχαία μνημεία και ειδικά ένα σύμβολο όπως η Ακρόπολη. Πώς μπορούν όμως να μιλάνε με τέτοια υποκρισία αυτοί που έχουν απαξιώσει τον πολιτισμό στην Ελλάδα, όταν αρνούνται να προσλάβουν το απαραίτητο προσωπικό για την προστασία, φύλαξη, συντήρηση και ανάδειξη των αρχαιολογικών μνημείων της Ελλάδας; Όταν βρίσκουν με πολύ εύκολο τρόπο δισεκατομμύρια για χρηματοδότηση των τραπεζών, ενώ καθυστερούν συνειδητά την πληρωμή αυτών που εργάζονται για τον πολιτισμό και τον τουρισμό; Αμαυρώνεται η εικόνα του αρχαιολογικού μνημείου από τη δίκαιη διαμαρτυρία των εργαζόμενων και δεν αμαυρώνεται από τον ξυλοδαρμό των ανθρώπων αυτών από την αστυνομία;
Ας μη γελιόμαστε. Η συνειδητή πολιτική που ασκούν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κάθε άλλο παρά προστατεύει την πολιτιστική μας κληρονομιά ή τους ανθρώπους που εργάζονται γι αυτήν. Στόχος τους είναι η απαξίωση του δημόσιου τομέα, η επίρριψη ευθυνών προς τους εργαζόμενους και η προσπάθεια να ιδιωτικοποιήσουν ό,τι έχει απομείνει. Και δεν αναφέρονται καν στις δικές τους ευθύνες που έχουν φέρει σήμερα την Ελλάδα σε αυτό το σημείο. Αν ενδιαφέρονταν πραγματικά για την πολιτιστική μας κληρονομιά, δεν θα προωθούσαν τα ρουσφέτια, δεν θα απέλυαν κόσμο που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αλλά θα χρηματοδοτούσαν επαρκώς τις αρχαιολογικές υπηρεσίες και τα μουσεία και όλες οι διαδικασίες θα γίνονταν με ενημέρωση των εργαζομένων και διαφάνεια. Ο εργαζόμενος κόσμος δεν διαμαρτύρεται για να διαμαρτυρηθεί. Διαμαρτύρεται όταν αδικείται, όταν δεν πληρώνεται, όταν απολύεται, όταν χάνει τα αυτονόητα δικαιώματά του, όπως ο μισθός του ή η εργασία του.
Αν αυτοί που αποφασίζουν να απολύσουν κόσμο και να μειώσουν μισθούς στο ελάχιστο πιστεύουν ότι είναι εφικτό να ζήσεις κάποιος με αυτό τον τρόπο, τότε γιατί και οι ίδιοι δεν παίρνουν αυτούς τους μισθούς, γιατί δεν εργάζονται με 3μηνες, 5μηνες και 8μηνες συμβάσεις;
Γι αυτό κι εμείς οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αφήσουμε να μας πάρουν ούτε τη δουλειά ούτε τη ζωή, ούτε την αξιοπρέπειά μας. Οφείλουμε, ενωμένοι, να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας, μέσα από τους χώρους δουλειάς, μέσα από το συνδικαλισμό. Όχι το συνδικαλισμό που ασκούν οι καρεκλοκένταυροι ηγέτες, αλλά το συνδικαλισμό από τα κάτω, από τους ίδιους τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να αναγεννηθεί ο θεσμός και να προασπίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και όχι τις προσωπικές φιλοδοξίες ατόμων.
Όπως στο συμβάν με την Ακρόπολη οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι στήριξαν τους συμβασιούχους συναδέλφους τους και ανάγκασαν και τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να πάρουν θέση, έτσι πρέπει να συνεχίσουμε: βασιζόμενοι στα κοινά προβλήματα και στις κοινές επιδιώξεις, για να έχουμε όλοι δουλειά και να συνεχίσουμε να προάγουμε τον πολιτισμό. Όχι τον επιφανειακό πολιτισμό που θέλουν να φαίνεται στα κανάλια, αλλά τον πολιτισμό που δημιουργεί ήθος και συνείδηση, για να σεβόμαστε το δικαίωμα του καθενός στις σπουδές, στην εργασία και εν τέλει στην ίδια τη ζωή.
_______________________
