Γράφει η Αποστολία Πάτρα – αδιόριστη εκπαιδευτικός
Το «σχέδιο Καλλικράτης» πρόκειται να εφαρμόσει το υπουργείο παιδείας, από τη νέα σχολική χρονιά, σε μία σειρά από σχολεία. Η ηγεσία του υπουργείου παιδείας είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις εκατοντάδων δημοτικών, γυμνασίων, λυκείων και σχολείων τεχνικής εκπαίδευσης, ενώ από Σεπτέμβρη θα παρατηρούμε το φαινόμενο, στα μεγάλα αστικά κέντρα, σχολικά συγκροτήματα να λειτουργούν με μεγάλο αριθμό μαθητών, ενώ σε πολλά χωριά, μονοθέσια κυρίως σχολεία, να μην λειτουργούν, αναγκάζοντας τους μαθητές να διανύουν 4 και 5 χιλιόμετρα καθημερινά για να πάνε στο γειτονικότερο σχολείο.
Η υφυπουργός Παιδείας, Χριστοφιλοπούλου έχει στείλει ήδη επιστολή στους δημάρχους σε όλη τη χώρα, με την οποία τους ενημερώνει για την πρόθεση του υπουργείου να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις σχολείων, και ζητεί τη γνώμη τους για την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Την ώρα που το υπουργείο διαβεβαιώνει ότι ο αριθμός των συγχωνεύσεων-συνενώσεων θα είναι μικρός, τα σχέδια που έχουν γίνει γνωστά αναφέρουν πως οι συγχωνεύσεις, ειδικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θα φθάσουν έως και 30% (σε ορισμένες περιπτώσεις) τις σχολικές μονάδες της βαθμίδας ενώ τα σχολεία που θα συγχωνευτούν συνολικά μπορεί να φτάσουν και τα 1.100. Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τις προτάσεις που έχουν γίνει από την αρμόδια διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης η Αθήνα θα χάσει το 25% των σχολείων της. Συγχωνεύονται 52 σχολεία και καταργούνται 2 νυκτερινά στην Αθήνα, ενώ η Θεσσαλονίκη χάνει πάνω από 50 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Οι επιπτώσεις των συγχωνεύσεων
Σύμφωνα με τις επιδιώξεις του υπουργείου τα νέα σχολεία που θα προκύψουν από τις συγχωνεύσεις θα έχουν 12-15 τμήματα, 300 και πάνω μαθητές συνολικά για τα δημοτικά ενώ για τα λύκεια οι μαθητές θα ξεπερνούν τους 450. «Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για “ντιρεκτίβες”, ούτε για μαζικές συνενώσεις» δήλωσε η κ. Χριστοφιλοπούλου. Όμως το σχέδιο παραπέμπει σε σχολεία με τεράστιο αριθμό μαθητών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το 2ο και 5ο σχολείο Κοζάνης με 631 μαθητές, το 1ο και 2ο σχολείο Πτολεμαΐδας με 700 μαθητές, το ΕΠΑΛ Αργυρούπολης και το ΕΠΑΛ Ελληνικού 530 μαθητές.
Από την άλλη, τα σχολεία της χώρας μας δεν έχουν χτιστεί με τέτοιες προδιαγραφές και η χωρητικότητα τους ήδη δεν επαρκεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι σε πολλά σχολεία, ειδικά στα αστικά κέντρα, σχολικές αίθουσες έχουν χωριστεί στη μέση με γυψοσανίδες προκειμένου να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της στέγασης όλων των μαθητών τους.
Δεν είναι όμως μόνο το θέμα της χωρητικότητας αλλά κυρίως το ζήτημα των παιδαγωγικών επιπτώσεων που θα έχουν οι συγχωνεύσεις καθώς δεν υπάρχει έρευνα που να μην επισημαίνει τις δραματικές επιπτώσεις πολυάριθμων σχολικών μονάδων στους μαθητές. Με πιο πρόσφατη την έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου η οποία επισημαίνει ότι όσο πιο πολλοί είναι οι μαθητές στο σχολείο τόσο υψηλότερη είναι η εμφάνιση επιθετικών πράξεων βίας μεταξύ των μαθητών.
Αντιδράσεις στις συγχωνεύσεις
Την ίδια ώρα σε κινητοποιήσεις προχωρούν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί. Οι δήμαρχοι σε συνάντηση που είχαν με την κ. Διαμαντοπούλου, εξέφρασαν έντονες διαμαρτυρίες. Τόσο στην περιφέρεια (Κεντρική Μακεδονία) όσο και στην Αθήνα (Μαρούσι, Ηράκλειο, Χαλάνδρι, Περιστέρι) δημοτικά συμβούλια έχουν ήδη αποφασίσει να μη δεχθούν σχέδιο συγχωνεύσεων-συνενώσεων, ενώ πληθαίνουν και οι μαθητικές καταλήψεις (Αχαΐα, Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική κ.α.), αυτή τη φορά όμως με τη στήριξη τόσο των γονέων των μαθητών, όσο και της τοπικής κοινωνίας. Σε κινητοποιήσεις όμως έχει προχωρήσει και η ΟΛΜΕ είτε με παραστάσεις διαμαρτυρίας στο υπουργείο παιδείας και στις περιφερειακές διευθύνσεις, είτε με την κήρυξη στάσεων εργασίας και με την 48ωρη απεργία στις 22 και 23 Φεβρουαρίου.
Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων αποσκοπούν στην μείωση των κρατικών δαπανών και σε απολύσεις εκπαιδευτικών και όχι στην καλύτερη εκπαίδευση των μαθητών. Το ζήτημα αφορά όλους τους μαθητές και όλη την κοινωνία και οι αντιδράσεις απέναντι στις επιδιώξεις του υπουργείου παιδείας πρέπει να είναι οργανωμένες και συντονισμένες.
Όχι στις συμπτύξεις τμημάτων και καταργήσεις σχολικών μονάδων.
Κατάργηση της ελαστικής και απλήρωτης εργασίας των εκπαιδευτικών.
Μείωση των μαθητών ανά τμήμα και αύξηση των δαπανών για την παιδεία.
Δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά.
Μόνιμους μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο σχολείο.
