Του Φοίβου Γούζιου
Ήταν θέμα χρόνου να ανακύψει ζήτημα με την ελευθερία του λόγου στο Ίντερνετ, καθώς αυτό το αχανές μέσο που οι χρήστες πολλές φορές χρησιμοποιούν ανωνύμως, είναι ένα προσιτό στον πολίτη μέσο με άπλετη ελευθερία έκφρασης. Χρειαζόταν απλά μία αφορμή για να κινηθούν διαδικασίες (νομικές και μη) έτσι ώστε να αρχίσει το σύστημα να ελέγχει και το τι γράφεται και λέγεται στο Ίντερνετ και στην Ελλάδα όπου μόλις το 33% έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Η αφορμή δόθηκε όταν ο δημοσιογράφος Β.Χιώτης κατήγγειλε το συνάδελφο του Καψαμπέλη, μπλόγκερ υπευθύνου του press-gr, για απόπειρα εκβιασμού.
Καθόλου σίγουρο βέβαια δεν είναι ότι θα καταφέρει ποτέ κανείς να ελέγξει πλήρως το διαδίκτυο. Οι μόνες χώρες που το κατάφεραν σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχουν καθεστώτα που λίγο ενδιαφέρονται για τον όρο δημοκρατία (και τη χρησιμοποίησή του). Το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι βέβαια η Κίνα, η οποία οτιδήποτε αντικυβερνητικό βλέπει στο διαδίκτυο φροντίζει να το εξαφανίζει και μάλιστα με την βοήθεια της ιστοσελίδας Google.com, η οποία έδωσε τα στοιχεία χρηστών της και blogger.
Αλλά για να γυρίσουμε από την Άπω Ανατολή στη χώρα μας, πρέπει να τονίσουμε οτι η ελευθερία λόγου και έκφρασης πρέπει να προστατευθεί από κάθε μηχανισμό και όποιους καλοθελητές θέλουν να μας «σώσουν» από «περίεργα» σάιτ που κυκλοφορούν «παιδεραστές», «κακοποιοί» και άλλα τέτοια. Ας είναι τουλάχιστον ειλικρινείς καθώς όταν πρόκειται για εγκλήματα (παιδεραστία, φασίστες, κτλ ) υπάρχει ήδη το νομικό πλαίσιο και για την προσπάθεια εντοπισμού τους και για την τιμωρία τους. Άρα οι πραγματικοί εγκληματίες είναι μάλλον αυτοί που θα προσπαθήσουν να εξισώσουν όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Κακόβουλοι και λασπολόγοι υπάρχουν παντού και πάντα. Η λύση γι αυτό δεν είναι η λογοκρισία στο internet, στα κινητά, στον τύπο και γενικά σε κάθε μορφή δημόσιας επικοινωνίας. Οι νόμοι που ήδη υπάρχουν είναι αρκετοί και με το παραπάνω.
Αλλά μάλλον δεν είναι οι πολίτες που είναι ύποπτοι σκανδάλων αλλά αυτοί που έχουν βεβαρημένο παρελθόν στο ζήτημα. Αυτοί είναι τελικά που φοβούνται, καθώς πολλές «βρώμικες» αλήθειες μπορούν να αποκαλυφθούν για αυτούς, παρά ο εργαζόμενος και ο φοιτητής (αλήθεια αυτό το δωρεάν, γρήγορο Ίντερνετ πότε θα μας το δώσει ο Καραμανλής μαζί με το λάπτοπ για κάθε μαθητή;).
