Του Πάρη Μακρίδη
Πριν από μερικές μέρες δόθηκε στη δημοσιότητα το σχέδιο «Αθηνά» που αφορά νέες αλλαγές στο «χάρτη» της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το σχέδιο προβλέπει καταργήσεις και συγχωνεύσεις τμημάτων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με σκοπό να περιοριστούν στα 386 από τα 533 που υπάρχουν σήμερα.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει το σχέδιο αυτό σαν μια προσπάθεια «εξορθολογισμού» της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Όμως δεν αποτελεί τίποτα άλλο εκτός από ένα ακόμα βήμα προς την πλήρη υποβάθμισή της. Οι συγχωνεύσεις που προωθούνται ενοποιούν τμήματα και αντικείμενα χωρίς ομοειδές αντικείμενο, ενώ δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνουν. Για παράδειγμα, τα τμήματα Γαλλικής και Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ απορροφώνται από το τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας. Πως θα «μεταφερθούν» οι φοιτητές των δύο αυτών τμημάτων στο νέο τμήμα; Τι θα γίνει όσον αφορά τα μαθήματα που έχουν περάσει οι φοιτητές και αυτά που απομένουν για να πάρουν το πτυχίο τους;
Επίσης μεταφέρονται τμήματα σε άλλες πόλεις. Για παράδειγμα, το τμήμα Λογιστικής στο ΤΕΙ Θεσ/νίκης μεταφέρεται στο αντίστοιχο τμήμα του ΤΕΙ Σερρών. Τι θα γίνει με τους φοιτητές που δεν μπορούν να μετακομίσουν, ειδικά με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί σήμερα;
Το Υπουργείο δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες «λεπτομέρειες», ούτε για τη μείωση των εισακτέων που θα προκαλέσει το σχέδιό του. Σκοπός άλλωστε δεν είναι η βελτίωση της Παιδείας.
Το γεγονός αυτό μαρτυρά η συνειδητή της υποβάθμιση τα τελευταία χρόνια, με καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων, με μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, με μειώσεις μισθών των καθηγητών και με πολλά σχολεία να μην έχουν χρήματα να καλύψουν βασικές ανάγκες (γραφική ύλη, θέρμανση κλπ). Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Συνεχής μείωση της χρηματοδότησης, υποβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών, εγκατάλειψη κτιριακών εγκαταστάσεων, βιβλιοθηκών κλπ.
Με τις αλλαγές που προωθούνται (Νόμος Πλαίσιο, σχέδιο «Αθηνά») στόχος είναι αφενός η περεταίρω διευκόλυνση διείσδυσης του ιδιωτικού κεφαλαίου στα πανεπιστήμια, προσφέροντάς του άλλο ένα πεδίο κερδοφορίας, και αφετέρου η προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Προσαρμογή της εκπαίδευσης δηλαδή σε μια αγορά εργασίας με μισθούς των 400 ευρώ και η δημιουργία εργαζομένων αναλώσιμων, χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, που μπορούν να άγονται και να φέρονται σύμφωνα με τις επιθυμίες των εργοδοτών.
Ήδη η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιδρά στις επιχειρούμενες αλλαγές. Το ΤΕΙ Θεσ/νίκης βρίσκεται σε κατάληψη από σπουδαστές και διοικητικούς υπαλλήλους ενώ συνελεύσεις γίνονται σε πολλά ιδρύματα της χώρας. Είναι αναγκαίο το εκπαιδευτικό κίνημα συνολικά και πανελλαδικά να σηκώσει κεφάλι και να αντιδράσει μαζικά και συντονισμένα στα σχέδια της κυβέρνησης, είναι αναγκαίο η Αριστερά να πάρει ενωτικές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.
