5 μήνες όλους κι όλους κράτησε η «γοητεία» του Νικολά Σαρκοζί. Από τον Οκτώβρη έχει αρχίσει να αισθάνεται το έδαφος να δονείται κάτω από τα πόδια του. Και αυτή τη φορά υπεύθυνοι είναι οι γάλλοι εργαζόμενοι και φοιτητές, που ετοιμάζονται να του δώσουν ένα καλό μάθημα.
Μπαίνει και ο Σαρκοζί στο στόχαστρο
Ο Νικολά δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τη λίστα των γάλλων προέδρων και πρωθυπουργών που ξεκινούν με πολύ αέρα και αλαζονεία, αλλά όταν έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσουν το γαλλικό εργατικό κίνημα τα βρίσκουν δύσκολα. Το ίδιο έργο έχει δεί η γαλλική αστική τάξη και το ’95 και το 2006, για να θυμηθούμε μόνο τα πιο πρόσφατα.
Ξεκινήσαμε…
Ο Σαρκοζί ξεκίνησε την επίθεση προσπαθώντας να διασπάσει τους εργαζόμενους. Δοκιμάζει να μειώσει τις συντάξεις 500.000 εργαζομένων στους σιδηροδρόμους, την ενέργεια και τον δημόσιο τομέα. Για να το πετύχει αυτό τους κατηγορεί για «προνομιούχους», επειδή βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα από τους συναδέλφους τους του ιδιωτικού τομέα.
Οι γάλλοι όμως δεν τσίμπησαν. Καταλαβαίνουν ότι η επίθεση στα υποτιθέμενα «ρετιρέ» αποτελεί προάγγελο γενικών χτυπημάτων κάτω από τη μέση για όλους τους καταπιεσμένους.
Ταυτόχρονα έχει ξανανοίξει το μέτωπο της παιδείας. Την στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο το 1/3 των πανεπιστημίων έχουν αποφασίσει καταλήψεις και κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο για την «αυτονομία» των ιδρυμάτων, που τα ρίχνει στις αγκαλιές της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
18 Οκτώβρη ήταν η αρχή…
Η γαλλική «Φιγκαρό» έγραψε ότι αυτή είναι η πραγματική ημερομηνία έναρξης της θητείας του νέου προέδρου. Ήταν η πρώτη μέρα απεργιών, που παρέλυσε κυριολεκτικά τις γαλλικές συγκοινωνίες. Οι εργαζόμενοι όμως δεν σταματούν εκεί. Ήδη έχουν πάρει αποφάσεις για απεργίες αόριστης διάρκειας, και το φάντασμα μιας γενικής απεργίας φαίνεται να πλησιάζει.
Ταυτόχρονα, η συμπόρευση εργαζομένων και φοιτητών δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που θυμίζει το ’95 και το ‘06, όταν οι μαζικές κινητοποιήσεις και απεργίες ανάγκασαν τις αντίστοιχες κυβερνήσεις σε άτακτη υποχώρηση.
Σε βαρεθήκαμε
Η υποτιθέμενη «γοητεία» του γάλλου προέδρου απαντήθηκε στους δρόμους. Όταν οι εργαζόμενοι που διαδήλωναν στη Χάβρη έμαθαν για το διαζύγιο του Σαρκοζί με την γυναίκα του Σεσίλια άρχισαν να φωνάζουν: «Σεσίλια, είμαστε σαν και σένα! Έχουμε μπουχτίσει με τον Νικολά!».
Νίκος Αναστασιάδης
