Πεθαίνοντας στη Γάζα…
Ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με οργή, φρίκη και αγωνία τη νέα σφαγή που έχει εξαπολύσει ο ισραηλινός στρατός στη Γάζα. Μια επίθεση πρωτοφανή στην πρόσφατη ιστορία. Μια επίθεση που μέσα σε λίγες μέρες μετρά πάνω από 800 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία αμάχους. Μαζικές διαδηλώσεις οργανώνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε αραβικές χώρες, αλλά και μέσα στο ίδιο το Ισραήλ (όπου διαδηλώνουν μαζί ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι), με αίτημα τον άμεσο τερματισμό των βομβαρδισμών και της εισβολής στα παλαιστινιακά εδάφη. Ο παλαιστινιακός λαός έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη την έμπρακτη αλληλεγγύη μας. Καθένας από εμάς μπορεί και πρέπει να δυναμώσει το αντιπολεμικό κίνημα.
Τρομοκρατία και καταστολή στην Ελλάδα
Οι «μέρες του Δεκέμβρη» τρομοκράτησαν και στρίμωξαν πολύ την κυβέρνηση. Η δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής που συσσωρεύεται εδώ και χρόνια στην ελληνική κοινωνία. Γιατί αυτή η κυβέρνηση, δεν όπλισε μόνο ένα χέρι, αλλά είναι υπεύθυνη για μια σειρά από καταστροφικές πολιτικές και σκάνδαλα.
Σήμερα, η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει στην αντεπίθεση, εκμεταλλευόμενη την απόπειρα δολοφονίας του αστυνομικού Α. Ματζούνη. Οι τρομοκρατικές μέθοδοι δεν έχουν καμία σχέση με το μαζικό κίνημα. Όμως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως άλλοθι την επανεμφάνιση της τρομοκρατίας, για να μπερδέψει και να φοβίσει τον κόσμο, για να χτυπήσει και να καταστείλει ακόμα πιο άγρια το κίνημα.
Η επίθεση της αστυνομίας στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 9ης Γενάρη στην Αθήνα είναι χαρακτηριστική. Δεν κατάφεραν να χτυπήσουν το καλά περιφρουρημένο συλλαλητήριο 15.000 ατόμων, όμως στη συνέχεια άρχισαν να χτυπούν και να συλλαμβάνουν όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Μια γριά γυναίκα, φοιτητές, τηλεοπτικά συνεργεία, δικηγόρους κοκ. Η πλήρης κάλυψη που έδωσε η κυβέρνηση στις βιαιότητες της αστυνομίας δείχνει ότι το μόνο που έχουμε να περιμένουμε από αυτή την κυβέρνηση είναι ακόμα πιο έντονη καταστολή.
Δεν θα μας φοβίσουν. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις μας. Να συνεχίσουμε να ζητάμε την παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου του Αλέξη. Να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στη καταστολή. Να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική απορύθμιση, ενάντια στις πολιτικές που μας σκοτώνουν λίγο – λίγο καθημερινά.
Και κάπου στο βάθος, η επίθεση στη δημόσια παιδεία συνεχίζεται…
Στο χώρο της παιδείας, η κυβέρνηση σήμερα προβάλλει σαν πρώτο θέμα τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Όμως αυτό που την καίει πραγματικά, είναι να «κλείσει» το θέμα της αναγνώρισης των ιδιωτικών πανεπιστημίων και να συνεχίσει σταδιακά την εφαρμογή του Νόμου Πλαισίου. Ενός νόμου που περιορίζει τη διανομή συγγραμμάτων, διευκολύνει την άρση του ασύλου, διαγράφει φοιτητές, εντατικοποιεί τις σπουδές μας, κλπ. Σ’ αυτές τις πολιτικές πρέπει να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε.
Στα πλαίσια αυτά προτείνουμε:
– Συνέχιση των καταλήψεων και των διαδηλώσεων. Ένα μαζικό, οργανωμένο και μαχητικό φοιτητικό κίνημα. Να προχω-ρήσουμε άμεσα σε συνελεύσεις οι οποίες να αποφασίσουν συνέχιση των καταλήψεων, των πορειών τοπικών. Και πανελλαδι-κών. Επόμενος σταθμός πρέπει να είναι πανεκπαιδευτικά συλλαλητήριά την Πέμπτη 15/1 σε κάθε πόλη. Να προχωρήσουμε σε επεξεργασία προτάσεων και σχεδίου δράσης.
– Δημοκρατία στο κίνημα. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται πραγματικά δημοκρατική λειτουργία του κινήματος και κατ’ αρχήν των Συντονιστικών μας, με τερματισμό του καπελώματός τους, από τις «μεγάλες δυνάμεις» της φοιτητικής αριστεράς. Χρειάζεται οι γενικές συνελεύσεις των συλλόγων μας να εκλέξουν αντιπροσώπους οι οποίοι, θα είναι υπόλογοι σε αυτές και ανακλητοί. Ένα αντιπροσωπευτικό συντονιστικό δεν αναιρεί βέβαια το δικαίωμα οποιουδήποτε θέλει να παρευρίσκεται και να τοποθετείται.
– Πανεκπαιδευτικό μέτωπο. Οι φοιτητές δεν είναι τα μόνα θύματα της επίθεσης, γι’ αυτό θα πρέπει να συντονιστούμε και με τους υπόλοιπους χώρους της εκπαίδευσης: τους μαθητές, τους δασκάλους, τους καθηγητές και τους πανεπιστημιακούς, έτσι ώστε να δώσουμε μια συνολική απάντηση στην κυβέρνηση, που επιτίθεται ενάντια στη δημόσια και δωρεάν παιδεία.
– Πανελλαδικό συλλαλητήριο. Σαν κλιμάκωση προτείνουμε μέσα στο Γενάρη την διοργάνωση ενός πανελλαδικού συλλαλητηρίου π.χ. στις 22/1 και μετά να ακολουθήσει πανελλαδικό φοιτητικό συντονιστικό.
– Συντονισμός με τις τοπικές κοινωνίες και τους εργαζόμενους. Πρέπει να επιδιώξουμε την αλληλεγγύη των εργαζομένων στον αγώνα μας και τη συμπόρευση του εργατικού κινήματος με το κίνημα της παιδείας. Γι’ αυτό, θα πρέπει να συντονιστούμε με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες κλπ και να πιέσουμε τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να καλέσουν σοβαρές απεργιακές κινητοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένης γενικής απεργίας υπέρ του κινήματος της παιδείας. Εμείς οι φοιτητές πρέπει να δουλέψουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση στέλνοντας αντιπροσώπους από κάθε σχολή στο αντίστοιχο σωματείο και στις το-πικές κοινωνίες που περιβάλλουν τις σχολές μας.
– Περιφρούρηση των πορειών και ασύλου. Απέναντι στη δολοφονία του Αλέξη, στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και στην εντατικοποίηση των σπουδών μας τα μπάχαλα και τα σπασίματα δεν μπορούν να βοηθήσουν το κίνημα και να μας οδηγήσουν στη νίκη. Αντιθέτως βοηθούν την άλλη πλευρά. Γι’ αυτό τον λόγο, πρέπει να συνεχίζουμε να περιφρουρούμε τις πορείες μας και το άσυλο, όπως κάναμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 9ης Γενάρη στην Αθήνα. Τα μπάχαλα δεν αποτράπηκαν πλήρως, ωστόσο είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι δεν έγιναν κατά τη διάρκεια της πορείας και ότι οι σχολές μας δεν έγιναν πεδίο μάχης ανάμεσα στους μπάτσους και ομάδες μπάχαλων που μιλούν στο όνομα του κινήματος, αλλά ποτέ δεν σέβονται τις πραγματικές διαθέσεις, τις διαδικασίες, τα αιτήματα και τις αποφάσεις του κινήματος.
Παιδεία Μάχης – Συμμετέχουμε στην Αρ.Εν. [email protected] – τηλ. 6978942123, 6977785133, 6934614474
