Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου στη Σρι Λάνκα έλαβαν χώρα σε ένα κλίμα καταπίεσης, διαφθοράς και βίας. Είναι ενδεικτικό πως μετά την επανεκλογή του πρόεδρου Ρατζαπάκσα, ο βασικός του αντίπαλος και πρώην αρχηγός του στρατού Σάραθ Φονσέκα, βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό περικυκλωμένος από εκατοντάδες άνδρες του στρατού!
Ψήφος των Σινχάλα και μέθοδοι καταπίεσης
Η νίκη του Ρατζαπάκσα βασίστηκε στο γεγονός πως κέρδισε την πλειοψηφία σε όλες τις περιοχές της χώρας -κύρια στο νότιο και δυτικό τμήμα – όπου ζουν οι Σινχάλα (η πλειοψηφούσα κοινότητα). Οι καταγγελίες για νοθεία και παραβιάσεις των κανονισμών παρόλα αυτά ήταν μαζικές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο επικεφαλής της υπηρεσίας που διαχειρίζεται τις καταγγελίες δήλωσε την παραίτηση του αμέσως μετά την ανακήρυξη των αποτελεσμάτων.
Η «αντιπολίτευση» και οι Ταμίλ
Σε αυτές τις εκλογές συνέβη κάτι που με την πρώτη ματιά φαντάζει εντελώς παράδοξο. Η μεγάλη πλειοψηφία των ηγετών των Ταμίλ στήριξαν τον Φονσέκα – δηλαδή τον επικεφαλής του στρατού που έσφαζε τους ομοεθνείς τους!
Αυτό συνέβη γιατί ο Φονσέκα αποτελούσε την βασική εναλλακτική λύση απέναντι στον Ρατζαπάκσα και γιατί υποσχέθηκε προεκλογικά να κλείσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους. Οι ηγέτες των Ταμίλ, προερχόμενοι από την άρχουσα τάξη, τους Ταμιλέζους καπιταλιστές, προσπαθούν να πετύχουν κάποιο «συμβιβασμό» με το καθεστώς και να πετύχουν ενός είδους «αυτονομία» στις περιοχές τους. Έτσι στηρίζουν αυτόν που φαίνεται να αντιπροσωπεύει το «μικρότερο κακό». Το γεγονός, βέβαια, ότι το «μικρότερο κακό» εμφανίζεται να είναι ο στρατηγός που κατηύθυνε τον πόλεμο ενάντια στους Ταμίλ δείχνει πόσο απελπιστικά είναι τα αδιέξοδα που επικρατούν …
Η υποψηφιότητα του Φονσέκα συγκέντρωσε βέβαια πολλές περισσότερες ψήφους Ταμιλέζων από αυτήν του Ρατζαπάκσα. Όμως για την μεγάλη πλειοψηφία των απλών εργαζομένων Ταμίλ αυτές οι εκλογές δεν είχαν νόημα. Έτσι η συμμετοχή τους στις εκλογές ήταν πολύ μικρή – υπήρχαν περιοχές που μόλις άγγιξε το 25%. Επιπλέον βέβαια, οι δεκάδες χιλιάδες Ταμίλ που βρίσκονται έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους και έχουν χάσει τα πολιτικά τους δικαιώματα δεν μπορούσαν εκ των πραγμάτων να ψηφίσουν.
Η μάχη των συντρόφων του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος (USP)
Tα μέλη και τα στελέχη του USP έδωσαν για άλλη μια φορά τη μάχη σε αυτές τις εκλογές για την διάδοση των ιδεών της CWI, μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.
Ο γραμματέας του κόμματος, όπως και όλα τα ηγετικά στελέχη του τμήματος της CWI, βρίσκονται στην μαύρη λίστα των εθνικιστικών παρακρατικών οργανώσεων. Το κόμμα λειτουργεί ουσιαστικά σε συνθήκες παρανομίας, ενώ οι οικονομικοί πόροι του USP είναι ελάχιστοι και η πρόσβαση στα ΜΜΕ εξαιρετικά περιορισμένη.
Παρ’ όλα αυτά η φωνή του USP έφτασε σε πολλές πόλεις και περιοχές όπου μοιράστηκαν χιλιάδες φυλλάδια και οργανώθηκαν εκδηλώσεις και ομιλίες – με όλα τα μέτρα ασφαλείας βέβαια ενάντια στους εθνικιστές παρακρατικούς.
Αποτελεί σημαντική επιτυχία το γεγονός ότι το ψηφοδέλτιο του USP βγήκε πρώτο ανάμεσα στους αριστερούς συνδυασμούς σε μια εκλογική αναμέτρηση όμως στην οποία η Αριστερά είχε πολύ κακά αποτελέσματα. Ο αριθμός των 8.000 ψήφων που συγκέντρωσαν οι σύντροφοι φαντάζει μικρός αλλά δεδομένων των συνθηκών αποτελεί επιτυχία. Το USP, είναι το μοναδικό κόμμα στην πολιτική σκηνή της Σρι Λάνκα το οποίο ενώνει στις γραμμές του ταξικούς αγωνιστές και από τις δύο εθνότητες, Σινχάλα και Ταμίλ. Το πιο σημαντικό επίτευγμα του USP, με μια έννοια, είναι ότι η καταστολή και η φρίκη του εμφύλιου πολέμου δεν μπόρεσαν να το διαλύσουν.
Όσα κατάφεραν οι σύντροφοι μέχρι τώρα και ειδικά σ’ αυτές τις εκλογές είναι αποτέλεσμα μιας ηρωικής προσπάθειας που κρατάει χρόνια. Είναι σίγουρο πως θα δώσουν τις μεγάλες μάχες που έρχονται με το ίδιο θάρρος και την ίδια αφοσίωση στα ιδανικά του σοσιαλισμού και υπέρ των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων που τις έδωσαν την τελευταία, εξαιρετικά δύσκολη, περίοδο.
Από το site της CWI socialistworld.net
μετάφραση – επιμέλεια Αλέξανδρος Πραντούνας
